Φτάνει πια!

Πολύ σωστά τα λέει ο φίλος μου ο Strange.

Πλέον η μάχη που διεξάγεται στην Ελλάδα είναι μεταξύ ομαλότητας (έστω κάποιου στοιχειώδους επιπέδου) και μπάχαλου.

Μνημόνιο-αντιμνημόνιο;

Ίσως, αλλά last year που έλεγε και η Natasha της παλιάς τηλεοπτικής διαφήμισης.

Αριστέρα-Δεξιά;

Αυτό κι αν είναι πια αρχαία ιστορία, κι ας μην πέρασαν παρά μόνο ελάχιστα χρόνια από τότε που ακόμα ήταν επίκαιρο στην εξωτική και αναξιοπαθούσα ( ; ) χώρα μας. Θα συμπλήρωνα εγώ, ότι έχουμε μάχη μεταξύ χτιστών και διατηρητών (σικ) εναντίον γκρεμιστών (σικ πάλι).

Και προσοχή: Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται κι αυτοί που θέλουν μεν να γκρεμίσουν πρώτα, αλλά με σκοπό να χτίσουν κάτι συγκεκριμένο και ΚΥΡΙΩΣ, γνωστό σε όλους μας, μετά.

Δε μιλάμε για μηδενιστές και λοιπές ατελείς και συμπλεγματικές φύσεις που θέλουν να γκρεμίσουν για να γκρεμίσουν.

Ή για ανόητους που θέλουν να γκρεμίσουν και «μετά βλέπουμε».

Ή ακόμα χειρότερα για σκέτους λύκους που χρειάζονται την αντάρα για να χαρούν.

Η νοσηρή γοητεία του ναζισμού.

Όποιος γνωρίζει περί ναζισμού, γνωρίζει πολύ καλά πως πρόκειται για μια αρρωστημένη ιδεολογία, που πάντα καταλήγει στον … θάνατο.

Και δυστυχώς η χώρα μας, αυτό το τελευταίο διάστημα, φλερτάρει με τον ναζισμό, ζώντας τον ίλιγγο του θανάτου.

Προσωπικά καταλαβαίνω πολύ καλά την νοσηρή γοητεία που ασκεί ο ναζισμός σε κάποια άτομα.

Διότι έχω πέσει και εγώ θύμα του, πλην όμως σε μια πιο αθώα και μάλλον «ακαδημαϊκή» μορφή του.

Η καταδίκη της βίας.

Έχουμε και λέμε: ο αρχηγός ενός κοινοβουλευτικού κόμματος προτρέπει τους οπαδούς του να λιντσάρουν ένα δήμαρχο.

Σύμφωνοι!

Πολλοί θα πουν ότι αναφερόμαστε στον κ. Πάνο Καμμένο κι επομένως «δεν έχει σημασία», όπως θα έλεγε και ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Είναι σίγουρο όμως ότι όσοι τον άκουσαν έχουν περισσότερο μυαλό;

Κι αν κάποιοι ακόμη πιο επιπόλαιοι πάρουν τοις μετρητοίς τα λόγια του και υλοποιήσουν την παρότρυνση, ελπίζουμε ότι το επίσημο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ να βρει δυο λόγια καταδίκης, αντί να πετά με σοβιετικό τρόπο την μπάλα στην εξέδρα ότι και «οι μαύροι (του πολιτικού τόξου) βασανίζουν τους άλλους».

Μπράβο στην κοπελιά!

Σύμφωνα με πληροφορίες, η σημερινή εν ψυχρώ δολοφονία του 34χρονου μπροστά σε καφετέρια επί της οδού Παναγή Τσαλδάρη 60 στο Κερατσίνι, έλαβε χώρα μπροστά στα μάτια της ομάδας ΔΙΑΣ, η οποία στεκόταν άπραγη, ενώ μόνο μία κοπέλα αστυνομικός ήταν εκείνη που προέταξε το όπλο της στον 45χρονο δράστη καταφέρνοντας να τον ακινητοποιήσει και στη συνέχεια να τον συλλάβει.

Μάλιστα, η αστυνομικός φέρεται να φώναζε προς τους συναδέλφους της να σπεύσουν προς βοήθειά της με τους τελευταίους να απέχουν με τη δικαιολογία ότι «οι δράστες είναι πολλοί».

Τι άλλο θα ακούσουμε;

Μια απίστευτη υπόθεση ερευνούν στο ΥΠΕΘΑ.

“Αποστολές αγημάτων” ακόμη και σε τελετές που δεν προβλεπόταν “επί πληρωμή”!!!

Το θέμα προέκυψε σε τηλεφωνική συνομιλία αξιωματικού με ιερέα.

Ο πρώτος προσπαθούσε να εξηγήσει γιατί δεν μπορεί να πάει άγημα στην τελετή που του ζητούσε ο δεύτερος.

Και σε κάποια στιγμή ο ιερέας είπε ότι “μα εμείς πληρώνουμε κανονικά”, αφήνοντας τον αξιωματικό “κάγκελο”!

Παίζουν τα ρέστα τους;

Υποκινεί  η αντιπολίτευση τις απεργίες ή απλά σύρεται από τους δικαίως ή αδίκως αγανακτισμένους;

Δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω...

Πιστεύει η κυβέρνηση πως το 2014 το κλίμα θα αντιστραφεί ή απλά αντιλαμβάνεται τις ελπίδες για πραγματικότητα;
Παρατηρώ όμως πως αντιπολίτευση και κυβέρνηση το φθινόπωρο του 2013 παίζουν τα ρέστα τους σε ένα στοίχημα που κατά την περίοδο της χρεοκοπίας μορφοποιήθηκε πίσω από έννοιες μνημόνιο, αντιμνημόνιο.
Το επόμενο καλοκαίρι θα γνωρίζουμε ποιος θα κερδίσει αυτό το στοίχημα.