Μια Ζωή Σικέ (10)

Αποφάσισα να φύγω. Πλήρωσα και βγήκα έξω στο δρόμο.

Ο καιρός ήταν τέλειος. Ανοιξιάτικος.

Εξαίσιος, και απίστευτος.

Μύριζε θυμάρι.

Μια ευφορία με κατέλαβε. Ένα «μπουστ» αδρεναλίνης.

Το μυαλό μου πλημμύρησε από ευχάριστες εικόνες.

Όλα άρχισαν να μου φαίνονται ειδυλλιακά. Ακόμα και τα κορναρίσματα των αυτοκινήτων, που αν έχεις λίγη φαντασία μπορείς να τα εκλάβεις για κρωξίματα πουλιών της ζούγκλας.

Ζούγκλα είπα και θυμήθηκα, ή μάλλον φαντάστηκα, ή μάλλον δεν ξέρω…

‘Έναν Αλέξη χρειαζόμαστε… πραγματικά!

Ένα πράγμα για το οποίο θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, είναι το γεγονός ότι όταν γύρω στο 1988-89 επήλθε στη χώρα η γενική πολιτισμική κατάρρευση, και η μαζική πλύση εγκεφάλου που μας σάρωσε, εκ μέρους των ιερέων του τίποτα, δηλαδή των ιδιωτικών καναλιών και ραδιοφωνικών σταθμών που άρχισαν να εκπέμπουν ανεξέλεγκτα και ασύστολα, ήμουν ήδη «ώριμος» ενήλικος, σχεδόν τριαντάρης.

Οπότε η ζημιά που θα μπορούσα να πάθω ήταν σαφώς μειωμένη σε σχέση με αυτήν που θα πάθαινα αν ήμουν πιο μικρός, πιο αθώος, και πιο εύπλαστος.

Και αυτό με βοήθησε αρκετά στο να αντιληφτώ από τότε το τι παίζει, και το που οδηγούμαστε…

Προς μια νέα εθνική αυτοχειρία;

Ουδείς αμφιβάλλει πως η χώρα αντιμετωπίζει την πλέον δεινή κρίση κατά τα τελευταία 60 χρόνια.

Και αν η Κατοχή υπήρξε γεγονός αναπότρεπτο, κανείς δεν μπορεί να πει το ίδιο και για τον Εμφύλιο.

Χρειάσθηκαν, όμως, έξι δεκαετίες για να αναγνωρισθούν, με μισόλογα έστω, τα εκατέρωθεν λάθη και οι ευθύνες.

Ενώ και από τις δύο πλευρές εξακολουθούν να υπάρχουν υποστηρικτές της «μιας και μοναδικής αλήθειας».

Αναντίρρητο είναι και το εθνοκτόνο κλίμα του Εμφυλίου· δηλαδή η μισαλλοδοξία και ο διχασμός, που καθυστέρησαν για τουλάχιστον μία δεκαετία την απαρχή ανασυγκρότησης μιας καθημαγμένης χώρας. Επιπλέον δε, άφησαν επί χρόνια υπαρκτά ίχνη, ώστε να τα αναζωπυρώνουν και να τα εκμεταλλεύονται ορισμένοι πολιτικοί μας.

Ο «κόκκινος δήμαρχος» χτύπησε και πάλι…

‘Όπως διαβάζω σε ειδησεογραφικά σάιτς, ο αντισυστημικός δήμαρχος Στυλίδας, ο Απόστολος Γκλέτσος, ή Γλέτσος (δεν είμαι σίγουρος), έκανε και πάλι την επαναστατική του πράξη. Έτσι απλά και ανθρώπινα.

Όπως μας έχει συνηθίσει…

Κατέβασε τους δήθεν επίσημους από την εξέδρα της παρέλασης, και στη θέση τους έβαλε κάποια γεροντάκια, βετεράνους και ήρωες του ’40.

Το που τους βρήκε είναι ένα άλλο θέμα, μιας και οι συγκεκριμένοι θα πρέπει σήμερα να είναι τουλάχιστον 90 χρόνων, οπότε μάλλον δεν θα τους ενδιαφέρουν τόσο οι παρελάσεις όσο η σουπίτσα τους, αλλά τέλος πάντων.

Ο δήμαρχος  έκανε αυτό που πίστευε πως πρέπει να κάνει, και μπράβο του.

Περί ηλιθίων…

Ο Αϊνστάιν είχε πει πως δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα, κρατώντας επιφυλάξεις για το μη πεπερασμένο του σύμπαντος.

Διάφοροι ερευνητές μελέτησαν τον παράγοντα της ανθρώπινης ηλιθιότητας, με κύριο τον Ιταλό οικονομολόγο και ιστορικό Carlo M. Cipolla , ο οποίος εξέδωσε το 1988 τη μελέτη του με τους πέντε βασικούς νόμους αυτής.

Ο Περιφερειάρχης…

Τον Απόστολο Τζιτζικώστα τον γνώρισα πριν από εννέα χρόνια σε ένα χαλαρό κάλεσμα. Μας σύστησε μια κοινή φίλη.

Έκτοτε, εξαιρετικά τυπικός, μου έστελνε πάντα ευχές με sms στη γιορτή μου, από αυτές τις εθιμοτυπίας.

Από την αρχή σχημάτισα για κείνον την εντύπωση που έχω και σήμερα.

Μια εντύπωση βιασύνης.

Γόνος αστικής πολιτικής οικογένειας της Θεσσαλονίκης που μοιραία θα είχε την ίδια πορεία στο χώρο της πολιτικής που του είχαν προκαθορίσει. 

Ο τριανταπεντάχρονος σήμερα Περιφερειάρχης, με το τυπικό βιογραφικό των νέων πολιτικών και τις λαμπρές σπουδές, γιος του τέως υπουργού της Νέας Δημοκρατίας Γιώργου και της Καίτης, που διευθύνει με επιτυχία εδώ και χρόνια μια από τις μεγάλες βιομηχανίες γάλατος στη Βόρεια Ελλάδα.

Spiegel: Πελατειακές σχέσεις και λαϊκισμός κατέστρεψαν την Ελλάδα.

Η οικονομική ύφεση πλήττει ιδιαίτερα την μεσαία τάξη στην Ελλάδα υποστηρίζεται σε έρευνα που δημοσιεύει η ηλετρονική έκδοση του Spiegel Online .

Στην έρευνα που έκαναν η Φραγκίσκα Μεγαλούδη και ο Στέλιος Παπαρδέλας αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: