Ace of Spades...

Motorhead

Ο βυρσοδέψης και ο αλλαντοπώλης…

Κ​​αι με τούτα και με κείνα, φτάσαμε στο σημείο όπου οι πρωταγωνιστές της κωμικής σκηνής καθορίζουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Κι όταν διαπιστώνεις πως το μέλλον της Ελλάδας κρέμεται από τα χείλια και τα χέρια των Λαζοπουλαίων και των Χαϊκάληδων, δεν μπορεί να μην πάει ο νους σου στον Αριστοφάνη, τον πραγματικό πατέρα του πολιτισμού της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας…

Περί των 160…

Είναι μεγάλη ή μικρή η απόσταση από το 160 ως το 180;

Αριθμητικά, όχι και τόσο μεγάλη.

Πολιτικά, όμως, μοιάζει πελώρια.

Αν κάτι απέδειξε η πρώτη, αναγνωριστική ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας είναι πως, στο σημερινό, ακραία πολωμένο πολιτικό περιβάλλον, η διαμόρφωση προεδρικής πλειοψηφίας στην Βουλή είναι mission impossible.

Ούτε οι δηλώσεις του Γιούνκερ, ούτε ο φόβος του άδειου ΑΤΜ, ούτε η αναβίωση της απειλής του grexit, ούτε ένα κόλπο με αλλαγή υποψηφίου Προέδρου την τελευταία στιγμή, ούτε και οι προσωπικές επαφές με τους ταλαντευόμενους βουλευτές, που έχουν προσωπικά κίνητρα να ματαιώσουν τις εκλογές αλλα φοβούνται το «στίγμα» του αποστάτη, μπορούν να αποδώσουν…

Οι 5 μύθοι της Ανεξυριζαυγιτικής Τερατογένεσης!

Δύο χρονάκια τώρα οι εξηγήσεις περί του τι είναι ο Ανεξυριζαυγιτισμός έχουν δοθεί από τη ζωή.

Όσο κι αν οι παραλήπτες του μηνύματος κάνουν το γερμανό, είναι απολύτως διακριτό και ορισμένο το φαινόμενο.

Βέβαια έχει μια κύρια κορυφαία πτυχή, που αίρει τις παρεξηγήσεις. Δεν ταυτίζονται, ούτε καν μοιάζουν οι συνιστώσες του.

Εκείνο που ενοποιεί απολύτως τις τρεις δυνάμεις του Ανεξυριζαυγιτισμού, είναι ο παρανοϊκός «αντιμνημονισμός» τους.

Η λαθραία (που με τη βοήθεια του κ. Σαμαρά έγινε νόμιμη και επίσημη πιπεριά του κράτους) μαζική διακίνηση του πιο μεγάλου πολιτικού τίποτε, που γέννησε ο λαϊκισμένος τόπος μας τα τελευταία σαράντα χρόνια, πιο μεγάλου και από την «Αλλαγή»…

Πρόκειται περί … ηλιθίων (ή μήπως όχι);

Τρία χρόνια το λέω και το γράφω.

Ότι το συνονθύλευμα των γραφικών που στοιχήθηκε πίσω από τον συγκαμένο μπούλη, πουλώντας αγαναΧτισμό, αφενός μεν στέρησε από τη ΝΔ του Σαμαρά την αυτοδυναμία, και αφετέρου ξεφτίλισε και ξεφτιλίζει καθημερινά τον κοινοβουλευτισμό.

Λες και το κάνουν επίτηδες…

Λες και εκτελούν εντολές κάποιων σκοτεινών κέντρων που θέλουν να απαξιωθεί δια παντός η αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Όπως οι γιαλαντζί αριστεροί του Σύριζα ξεφτιλίζουν κι αυτοί καθημερινά την έννοια της Αριστεράς...

Κούβα: Επιτέλους τέλος στη βλακεία (της Αμερικής).

Τα τελευταία 35 τουλάχιστον χρόνια, το αμερικανικό εμπάργκο στις διπλωματικές και εμπορικές συναλλαγές με τη Κούβα, ήταν το πιο ηλίθιο κομμάτι της συνολικής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Βέβαια δεν ήταν και το πιο καταστροφικό, αφού αυτό παραμένει η απόφαση για εισβολή στο Ιράκ, συν τη συνεχιζόμενη εξάπλωση των βασανιστηρίων, των ατέλειωτων πολέμων, και της εγκαθίδρυσης κράτους παρακολούθησης και ασφάλειας...

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι…

Θυμάμαι μια σοφή κουβέντα του Αϊνστάιν: Δύο πράγματα, είπε, δεν έχουν όρια. Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Για το πρώτο δεν είμαι και τόσο σίγουρος.

Την έφερα στο νου, όταν άκουσα το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλο να εκπέμπει μύδρους απειλώντας ότι θα στείλουν στο δικαστήριο όχι μόνο τις κυβερνήσεις του Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου, που μας έβαλαν στο μνημόνιο, αλλά και τον νυν υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Σταύρο Δήμα.

Ακόμη δεν τον βγάλαμε πρόεδρο, θα τον στείλουμε φυλακή!

Και φυσικά το δικαίωμα το αντλεί κατευθείαν από τον αρχηγό του, που επανειλημμένα τόνιζε στη Βουλή ότι θα λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι των μνημονίων.