Τα βράδια της διασκέδασης στην «ερωτική» Σαλονίκη….

Ο φετινός  χειµώνας βρήκε την πόλη ντεκλαρέ.

Στις γειτονιές της, τα αγόρια και τα κορίτσια µαζεύονταν νωρίς.

Όσο το κρύο έσφιγγε, το ένστικτο της αποµόνωσης θεριεύε.

Οι µαγαζάτορες λένε πως κάθε φορά που ένα ρεπορτάζ µιλά για µέτρα, η νύχτα πέφτει εξήντα τις εκατό.

∆εν ξέρω πώς το µετράνε ...µε µεζούρες ουίσκι υποθέτω.

Μη μου τους κύκλους τάραττε… το νέο σύνθημα της ΕΛ.ΑΣ.

Δεν είμαι από αυτούς που μισούν ή που αντιπαθούν την αστυνομία.

Τουναντίον, τη θεωρώ ως ένα από τα πιο απαραίτητα συστατικά, προκειμένου να λειτουργήσει μια σύγχρονη κοινωνία.

Κι αυτό διότι αν λείψει, τότε ο ένας θα τρώει τον άλλο, και παντού θα επικρατεί το δίκιο του ισχυρότερου.

Έτσι απλά.

Αρκεί η αστυνομία να ασχολείται με το βασικό της καθήκον, δηλαδή την αστυνόμευση και την αντιμετώπιση του εγκλήματος, και να μην μπλέκει σε άλλα χωράφια, πολιτικά.

Τότε πάμε αλλού, και πρώτος εγώ θα την στηλιτεύσω.

Ειδικά σε αυτές της δύσκολες εποχές, με την εγκληματικότητα να βρίσκεται σε πλήρη έξαρση, ο ρόλος της αστυνομίας είναι πρωτεύων.

Κι αυτό το πιστεύω πραγματικά.

Περιμένοντας το θαύμα… εξ ουρανού.

Τον τελευταίο καιρό διακινείται από τα ελληνικά ΜΜΕ η αίσθηση ότι σφάζονται στην ποδιά μας υπερδυνάμεις.

Ότι ακόμη και οι γνωστοί στη χώρα μας ως «φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι», βάλλουν κατά της Γερμανίας για τα προγράμματα λιτότητας που απαιτεί προκειμένου να χρηματοδοτήσει προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου και ειδικά της Ελλάδας. 

Φέρνουν σαν παράδειγμα τη δημόσια αντιπαράθεση του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιου με τον Γερμανό ομόλογό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την ενίσχυση της ζήτησης, που κατέληξε στην όχι και τόσο αβρή απάντηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών ότι θα προτιμούσε «να μη δίνονται συμβουλές δημοσίως για θέματα που άπτονται της οικονομικής πολιτικής».

Η Βόρεια Κορέα στον κόσμο της…

Στη Βόρεια Κορέα πέρα βρέχει…

Αδιαφορώντας επιδεικτικά για τις διεθνείς εντάσεις που έχει προκαλέσει ο λατρευτός του ηγέτης, ο λαός της χώρας ξεχύθηκε σήμερα στους δρόμους της πρωτεύουσας Pyongyang, προκειμένου να γιορτάσει την μεγάλη εθνική εορτή, δηλαδή τα 101^α γενέθλια του ιδρυτή του καθεστώτος, του τεράστιου Kim Il Sung!

Αποκεφαλισμοί, καρατομήσεις, και ψηφαλάκια…

Δεν θα είναι 20.000 αλλά 15.000 εκείνοι που θα φύγουν από το δημόσιο.  Καθορίστηκε το προφίλ τους: υπάλληλοι σε οργανισμούς που συγχωνεύονται ή καταργούνται, υπάλληλοι που δεν έχουν προσόντα, ούτε παρέχουν συγκεκριμένο έργο, και άλλοι, πειθαρχικά υπόλογοι.

Απόδοση στη νεοελληνική: θα φύγουν άτομα που κάθονται και πληρώνονται για να κάθονται, και άτομα που έχουν ζημιώσει το κράτος με πράξεις ατιμίας…

Βραβεία λαθροχειρίας από τον Guardian

Πριν λίγο καιρό μας είχε κάνει τους γεννητικούς αδένες δορυφόρους ο οδηγός του γερμανικού αυτοκινήτου των 50φεύγα χιλιάδων ευρώ που ανέβαζε μπάρες γιατί δεν είχε να πληρώσει τα διόδια επειδή η γνωστή αγγλοφυλλάδα του Guardian του έδωσε βραβείο.

Και πατριώτης, και γερμανοτσολιάς;

Γίνεται; Δεν γίνεται.

Για αυτό ας αφήσουν την Ιστορία ήσυχη.

Ή τουλάχιστον ας την αφήσουν στους ιστορικούς.

Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η Δημόσια Τηλεόραση θα έκανε εκπομπή αποκατάστασης ενός καραμπινάτου συνεργάτη των Γερμανών, του Ιωάννη Βουλπιώτη, που αν είχε κάνει στη Γαλλία όσα έκανε κατά την Κατοχή στην Ελλάδα, ο Σαρλ Ντε Γκωλ (όχι ο κομμουνιστής Μωρίς Τορέζ) θα τον είχε στήσει στα έξι μέτρα….

Έστησε ουκ ολίγους ο μεγάλος Κάρολος.

Γερμανοί: Οι φτωχοί συγγενείς της ευρωζώνης!!!!

Σύμφωνα με την ΕΚΤ, οι Γερμανοί δεν εκμεταλλεύτηκαν την κρίση, και έτσι σήμερα είναι αρκετά  φτωχότεροι από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους!

Αυτό αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ισχυριζόμενη ότι για αυτό το λόγο οι Γερμανοί θα πρέπει να σταματήσουν να βοηθούν τους άλλους, και να κοιτάξουν το δικό τους χάλι…

Τέλος εποχής…

Δεν καταλαβαίνω γιατί ξενίζουν τα γεγονότα του ΤΕΙ της Πάτρας.

Ξενίζει η κανονικότητα;

Τέτοιες σκηνές είναι το σύνηθες στο ελληνικό πανεπιστήμιο της αριστείας.

Είναι ο αγώνας των προδομένων - επαναστατημένων πελατών που στρέφονται κατά όλων αυτών που συναγελάστηκαν και συνεργάστηκαν μαζί τους στην απέλπιδα προσπάθεια προς την κατάκτηση του υψώματος Νο 1981: «Είσοδος στο Δημόσιο».

Είναι η κατάληξη ενός project διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας που εμπνεύστηκε και υλοποίησε το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ με πρωταγωνιστές το πιο εμπνευσμένο τμήμα του, το ΕΔΠ του τέλους της δεκαετίας του 70.

Τα απομεινάρια εκείνης της ένδοξης εποχής υφίστανται τώρα τα αποτελέσματα των έργων τους.

Ο σουρεαλισμός των ελληνικών ΑΕΙ!

Η Αλεξάνδρα πέρασε στο ΠΑΠΕΙ (Πανεπιστήμιο Πειραιά), από τις πρώτες.

Ήθελε πάντα να σπουδάσει ναυτιλιακά και τελικά τα κατάφερε.

Την πρώτη μέρα που πήγε να γραφτεί, πήρε και τη μαμά της, αφού έδωσε μαζί της, τον «υπέρ πάντων αγώνα», για να πετύχει το στόχο της.

Τι φροντιστήρια, τι ξενύχτια, τι ειδικές διατροφές και ντοπάρισμα με βιταμίνες!

Και στο βάθος, η εικόνα του μεγάλου ονείρου, το πανεπιστήμιο!

Ένα μεγάλο λάθος των μαθητών είναι που δεν επισκέπτονται, πριν πετύχουν, το πανεπιστήμιο της επιλογής τους.

Κάποιοι το κάνουν, αλλά οι περισσότεροι αδιαφορούν.

Το πολύ-πολύ να μπουν στο σάιτ για τα προγράμματα σπουδών και να δουν και καμιά πειραγμένη φωτογραφία…

Δεν κάνουν, όμως, τον κόπο να περάσουν μια μέρα, στον χώρο, που θα βρεθούν για τουλάχιστον, τέσσερα χρόνια.