Αλέξης: Ένας νεαρός… κυρ Φώτης;

Στην αρχή μας τον πλάσαραν σαν τον νέο Τσε Γκεβάρα!

Διαφημίζοντας την νιότη του, την φρεσκάδα του, την ομορφιά του, και την ηθική αριστεροσύνη του.

Αυτός ο άφθαρτος λεβέντης, που θα άλλαζε την Ελλάδα, και την Ευρώπη, μπορεί και ολόκληρο τον πλανήτη!

Αυτός που θα καταργούσε τον καπιταλισμό, ή τουλάχιστον θα τον έκανε πιο ανθρώπινο…

H ομολογία βλακείας ως πολιτικό επιχείρημα…

Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στη δημόσια συζήτηση είναι πραγματικά εκπληκτικό.

Παρακολουθούμε ουκ ολίγους λαλίστατους μέχρι πρότινος αστέρες του πάλαι ποτέ ενδόξου αντιμνημονιακού μετώπου, κινηματίες του "ψόφα" και των "καρκίνων" να ανακαλύπτουν ετεροχρονισμένα ότι η γη τελικά γυρίζει κι ότι ο ουρανός δεν βρέχει λεφτά!

Αποκορύφωμα οι πρόσφατες δηλώσεις Χαϊκάλη όπου συνοπτικά μας είπε πάνω κάτω τα εξής: "Ομολογούμε και παραδεχόμαστε ότι σας είπαμε ψέματα, σας διχάσαμε, συκοφαντήσαμε τους αντιπάλους μας, δεν καταλάβαμε τι γίνεται στην Ευρώπη, προπηλακίσαμε, σας παραμυθιάσαμε με το μνημόνιο/αντιμνημόνιο, σας κλείσαμε τις τράπεζες, σας ξαναγυρίσαμε στην ύφεση και τα ελλείμματα, σας φέραμε τρισχειρότερο μνημόνιο από αυτό που θα καταργούσαμε με ένα άρθρο, αλλά τώρα σας ζητάμε συγγνώμη και θέλουμε εκ νέου την ψήφο σας για να διαχειριστούμε την τύχη και τις ζωές σας"…

Η αριστερή παρένθεση…

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει εκλογές αποτελούσε σχεδόν μονόδρομο. Δύσκολα θα έβρισκε στο μέλλον καλύτερη ευκαιρία.

Ακόμα και η ημερομηνία που επέλεξε (20 Σεπτεμβρίου) δεν είναι τυχαία.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή...

Ε, όχι κι εξαγνισμός του Λαφαζάνη…

Δεν ξέρω αν το βλέπετε κι εσείς αλλά προσωπικά διακρίνω μια «επιχείρηση» καθαγιασμού του θέσεων και απόψεων του προέδρου της ΛΑΕ, Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Είναι κατανοητό ότι πολλές φορές στην πολιτική επικρατεί η τακτική που «λέει» ότι «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», αλλά αυτό επ’ ουδενί μπορεί να αποτελεί σήμερα πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.

Δεν μπορεί η Νέα Δημοκρατία να λησμονά ότι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι ο πρωτεργάτης πολλών εκ των δεινών στα οποία περιήλθε η χώρα στην περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όλη την περίοδο που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση…

Το θηρίο πέθανε (Α’ Μέρος)…

Το έργο της κομματικής αποσύνθεσης το είχαμε πρωτοδεί με το ΠΑΣΟΚ. Αλλά εκεί ήταν σε αργή ταχύτητα.

Εκεί η κομματική αποσύνθεση ήταν ανάλογη της μείωσης της εκλογικής επιρροής. Εδώ έχουμε μια ασύμμετρη κατάσταση κατάρρευσης άνευ προφανούς εκλογικής αιτίας.

Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να περιγραφεί σχηματικά σαν ένα εκρηκτικό άστρο το οποίο με λαμπρό τρόπο εμφανίζεται στον ουρανό, και ξαφνικά μετά από μια μεγάλη έκλαμψη σβήνει και επανέρχεται στην κατάσταση ενός μικρού άστρου…