Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
5.12.15
Αλέξης Μητρόπουλος: Και επίτροπος δημόσιας ηθικής;*
* Θυμάμαι τον κ. Αλέξη Μητρόπουλο με τον ομόλογό
του Π. Ψωμιάδη, ως συμπαρουσιαστές των εκπομπών του Γ. Αυτιά. Εκείνο που
εντυπωσίαζε, ήταν το θράσος με το οποίο δημαγωγούσε, αλλά και η ευτέλεια, με
την οποία κολάκευε όποιον είχε εξουσία. Όλοι θα θυμούνται τον ενικό και τα
«Γιώργο μου», «Μάκη μου», «Δημήτρη μου» κ.ο.κ., όταν απευθυνόταν σε υπουργούς, οποιασδήποτε
πολιτικής προέλευσης.
Το πιο εμετικό όμως – το άκουσα με τα αυτιά μου
– ήταν η κολακεία του απέναντι στην πιο ακραία περίπτωση δημαγωγού. Στον Π.
Ψωμιάδη. Μάλιστα κραύγαζε με το γνωστό του στόμφο για τον κ. Ψωμιάδη: «Είναι ο επιφανέστερος Έλλην της βορείου
Ελλάδος». Και το θυμάμαι καλά, διότι μετά βίας απέφυγα τον εμετό…
Μα, πόσα εκατομμύρια έχουν οι υπουργοί;
Κάποιο απόγευμα, στο
καφενείο της Βουλής, ένας φίλος βουλευτής μου εκμυστηρεύτηκε τις ανησυχίες του.
«Εδώ μέσα» μου είπε, «είμαστε όλοι ίδιοι. Μόλις περάσουμε την πύλη, ο καθένας
επιστρέφει στην πραγματική του ζωή. Άλλος στις αγωνίες του και άλλος στα
εκατομμύρια του...»
Τον θυμήθηκα με τόσα
νούμερα που πετούν πάνω από το κεφάλι μας, τις τελευταίες μέρες. Ο υπουργός
Σταθάκης «ξέχασε» να δηλώσει πάλι, μερικά εκατομμύρια, του Φλαμπουράρη του
παράπεσαν κάποια άλλα στο χρηματοκιβώτιο της εταιρείας του, ο Μητρόπουλος-
αυτός βέβαια δεν πρόλαβε να γίνει υπουργός- διώκεται ήδη για κακούργημα και
αρκετοί αγωνιούν μήπως είναι οι επόμενοι στη λίστα.
Οι Ιεροεξεταστές του Φαήλου Κρανιδιώτη…
Πιστεύετε κύριε στο Έθνος; Ναι. Είστε
Φασίστας.
Πιστεύετε κύριε στην Πολυπολιτισμικότητα; Όχι. Είστε Φασίστας.
Πιστεύετε κύριε στην υιοθεσία από Ομοφυλόφιλους; Όχι. Είστε Φασίστας.
Πιστεύετε στο μικρό Κράτος; Ναι. Είστε Νεοφιλελεύθερος Φασίστας.
Πιστεύετε κύριε στην Πολυπολιτισμικότητα; Όχι. Είστε Φασίστας.
Πιστεύετε κύριε στην υιοθεσία από Ομοφυλόφιλους; Όχι. Είστε Φασίστας.
Πιστεύετε στο μικρό Κράτος; Ναι. Είστε Νεοφιλελεύθερος Φασίστας.
Κάπως έτσι και με συνοπτικές διαδικασίες θα
μπορούσε να τελειώσει μία εξέταση πολιτκών και ηθικών φρονημάτων στο σύγχρονο
πολιτικό τοπίο. Εάν δεν συμβαδίζετε με τις σοσιαλ – «φιλελεύθερες» κυρίαρχες
απόψεις τότε είστε απλά «ρατσιστής», «φασίστας», «ομοφοβικός» και
«νεοφιλελεύθερος». Το σύστημα, πολιτικό και «Life Style», σάς εξαπολύει
πύρ ομαδόν μύδρους. Θυμίζει λίγο από Σοβιετία που μόλις απεφάσιζε το «κέντρο»
να κατηγορήσει κάποιον για πράκτορα αμέσως έτρεχαν όλοι όσοι τον γνώριζαν να
επιβεβαιώσουν αυτήν την καχυποψία ούτως ώστε να μην στραφεί το κράτος εναντίον
τους ως «υπεύθυνους συγκάλυψης».
Ο κατήφορος συνεχίζεται…
Η κατάσταση της χώρας περιέρχεται πλέον σε
μια δραματική φάση. Και δεν είναι μόνον το εσωτερικό αδιέξοδο, το οποίο
αποτυπώθηκε σ’ αυτήν την καταθλιπτική φωτογραφία του πρόσφατου συμβουλίου των
«αρχηγών». Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο είναι η θέση της Ελλάδας στο διεθνές
σύστημα. Εκεί ο κατήφορος δείχνει να μην έχει τέρμα. Μετά την εικόνα του
χρεωκοπημένου «ζήτουλα», τώρα εμπεδώνεται και αυτή της χώρας-μαύρης τρύπας
των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης.
Ο φράχτης που ύψωσαν τα Σκόπια -αύριο ίσως και η
Βουλγαρία- οι λοιδορίες της Ουγγαρίας, οι παραινέσεις από την Σλοβακία για
αποβολή της Ελλάδας από τη συνθήκη Σένγκεν, η απαξίωση από τα υπόλοιπα
κεντροευρωπαϊκά και βαλκανικά κράτη, των οποίων οι κάτοικοι μέχρι και από πριν
λίγα χρόνια είχαν ως όνειρο την κάθοδο στην χώρα μας, η συμπεριφορά του
Βερολίνου που μας αντιμετωπίζει ως οικόπεδο στο άθλιο παζάρι της με την
Τουρκία, η ποδοπάτηση από το ιερατείο των Βρυξελλών των ενστάσεων της Κύπρου
στην ενταξιακή πορεία της Άγκυρας∙ αυτή είναι η «αλήθεια» του ελληνισμού
σήμερα. Αλήθεια σκληρή, ίσως άδικη, αλλά η μόνη ισχύουσα…
Το φάντασμα του Πολωνού υδραυλικού…
Πριν από χρόνια, η Άνγκελα Μέρκελ, σε μια χαλαρή
δημόσια συζήτηση, ακούστηκε να μονολογεί με ύφος πικρού ρεμβασμού ότι αν
θέλουμε να δείξουμε στους νέους ανθρώπους- σε όσους γεννήθηκαν στη μετά -
Schengen εποχή- τι σημαίνει ελεύθερη και ανοιχτή Ευρώπη, αρκεί να κλείσουμε τα
εθνικά σύνορα για μια-δυο μέρες.
Η Καγκελάριος γνωρίζει καλά τι εστί να ζεις πίσω
από «σιδηρούν τείχος». Ήξερε τι πρότεινε. Και είναι ειρωνεία της τύχης ότι
εξαιτίας της το πείραμα αρχίζει να αποκτά σάρκα και οστά. Όταν ανακοίνωσε ότι
όλοι οι πρόσφυγες είναι ευπρόσδεκτοι στη Γερμανία, δεν είχε υπολογίσει τις
αντιδράσεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Και ιδού η ήπειρος που γκρέμισε τα
εσωτερικά τείχη της, τα ορθώνει πάλι…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)