The Prodigal Son...

Black Angels

Μνημόσυνο στον Τσιπροκαμμενισμό…

Πριν ακριβώς από 3 χρόνια μια παρέα δημαγωγών, τυχοδιωκτών και διχαστών του λαού ανέβηκε στην εξουσία με σκοπό να... καταργήσει τα μνημόνια "με ένα άρθρο και έναν νόμο". Μια ομάδα επαγγελματιών του ψεύδους και της προπαγάνδας μετέτρεψαν τη χρεοκοπημένη ιδεολογία τους σε πολιτική κατηγορώντας τους άλλους "που κυβερνούσαν 40 χρόνια" οι οποίοι δανείζονταν αφειδώς για να καταστήσουν δύο γενιές Νεοελλήνων κακομαθημένα... παιδάκια που η επιθυμία τους έπρεπε πάντα να ικανοποιείται.

Αυτοί που επί 40 χρόνια έδιναν, λόγω των επιιπτώσεων της αμερικανικής κρίσης του 2008, ήρθαν για να αποκαταστήσουν τις ισορροπίες σε μια οικονομία που έμοιαζε με junk food!

Τρία χρόνια ψέματα και απάτες…

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστώνουν στον Αλέξη Τσίπρα έναν παραγωγικό κυνικό ορθολογισμό. Βραβεύτηκε μάλιστα στη Γαλλία για την ευελιξία του να προσαρμόζει τις πολιτικές του αποφάσεις στον ρου της πραγματικότητας την οποία είχε επανειλημμένως απαρνηθεί. 

Πέρασαν τρία χρόνια διακυβέρνησης των «Συριζανέλ» δίνοντας την ευκαιρία στους Έλληνες να περάσουν ένα μεγάλο σχολείο με σωρεία παθημάτων που κανονικά θα έπρεπε να γίνουν μαθήματα. Πάνω σ΄αυτή τη βάση την «παιδαγωγική» θα καταγράψω τρία θετικά και τρία αρνητικά της αριστερής τριετίας…

Η πιο σκοτεινή ώρα…

«Άσχετο» με την επικαιρότητα, το θέμα που θα γράψω σήμερα… Ή μήπως, όχι και το τόσο άσχετο; Θα το κρίνετε εσείς…

  

Είδα προχθές μια μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία των τελευταίων ημερών:

Την «πιο σκοτεινή ώρα» (the Darkest Hour) με τον εκπληκτικό Gary Oldman.

Πρόκειται για μια δραματική αφήγηση των ιστορικών στιγμών στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Μάϊο του 1940…Όταν τα ναζιστικά στρατεύματα σαρώνουν την Ευρώπη, η μία δυτική δημοκρατία πέφτει μετά την άλλη μέσα σε λίγες βδομάδες, η Κυβέρνηση του Νέβιλ Τσάμπερλεν στη Βρετανία καταρρέει και Πρωθυπουργός αναλαμβάνει ένα πρόσωπο ελάχιστα «δημοφιλές»: ο Ουίνστων Τσώρτσιλ…

Βαλκανική κομψότης…

Μαύρα κοστούμια, σκούρα εν πάση περιπτώσει, άσπρα πουκάμισα χωρίς γραβάτα εννοείται, χαλαρά σώματα που τα άδειασε το βάρος της ψυχής τους στις πολυθρόνες τους. Κοιλίτσες που ταλαιπωρούν ελαφρώς τα υποκάμισα. Κάτω άκρα ανοικτά, ακόμη πιο χαλαρά. Ο μεν έχει τα χέρια του ακουμπισμένα στους βραχίονες του καθίσματος, ο δε αναπαύει το αριστερό του στον μηρό του.

Το χαμόγελο και του μεν και του δε δηλοί διάθεση φιλική του μεν προς τον δε. Θα μπορούσαν να είναι ιδιοκτήτες επιτυχημένων ψητοπωλείων που έβαλαν τα κυριακάτικά τους για να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αντί να τσακώνονται. Το στιγμιότυπο θα μπορούσε να απαθανατίζει την επιτυχημένη κατάληξη του προξενιού ανάμεσα σε δύο οικογένειες αποφασισμένων να τελειώνουν με τη βεντέτα τους. Ο γαμπρός συναντιέται με τον αδελφό της νύφης και συζητούν τις λεπτομέρειες. Ολα θα πάνε καλά, αρκεί να κλείσει και η υπόθεση με το αυθαίρετο. «Θα το νομιμοποιήσω», διαβεβαιώνει ο αδελφός τον γαμπρό…