Σύντομη αναφορά στον ανώνυμο φορολογούμενο, στον μικρό
ήρωα της μεγάλης πορείας προς την ανάκαμψη, την ανάπτυξη, την οικονομική
άνθηση, την επιχειρηματικότητα, την τελική λύση.
Μεγάλη Δευτέρα 29 Απριλίου ήταν, όταν το αίσθημα του
καθήκοντος προς την πατρίδα οδήγησε τα βήματά μου σε μεγάλη ΔΟΥ του κέντρου των
Αθηνών.
Η ουρά έφτανε ώς το πεζοδρόμιο και όταν ανέβηκα στον
πρώτο όροφο, είδα συνωστισμένους καμιά διακοσαριά πολίτες της δημοκρατίας που
περίμεναν υπομονετικά.
Παρά τον συνωστισμό, μπορούσες να διακρίνεις στα πρόσωπά
τους κάτι σαν αύρα αισιοδοξίας.
Ήταν όλοι τους βέβαιοι ότι το «Σύστημα» κάποια στιγμή θα
επανερχόταν στα συγκαλά του.
Διότι το «Σύστημα» τα είχε χάσει εδώ και ώρα, κοινώς είχε
πέσει, οι οθόνες των υπερσύγχρονων υπολογιστών είχαν μουμιοποιηθεί, και πράξεις
ήταν αδύνατο να γίνουν.