18.10.18

Ο σπόρος…


Όταν χθες, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε «με πόνο ψυχής», πως κάνει αποδεκτή την παραίτηση του Νίκου Κοτζιά, ο πρώην υπουργός «απάντησε» με ένα επιθετικό – σχεδόν απειλητικό – στίχο: «Βαθιά να με θάψουν θέλησαν – ξέχασαν πως είμαι σπόρος…»
Πρόκειται για παραλλαγή από στίχο του Νίκου Χριστιανόπουλου, «Το κορμί και το σαράκι»: «Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος…»





Τι ιδέα έχει για τον εαυτό του, ο άνθρωπος, έ; (Είναι ένας πολύ «ευγενικός τρόπος» να γράψω αυτό που μού ’ρχεται στο μυαλό: Τι ψώνιο, Θεέ μου!)
Έτσι σκέφτεται για τον εαυτό του κάποιος, που νομίζει ότι είναι κάτι σαν το… Ρήγα Φερραίο, ένα πράγμα: Πρωτοπόρος μάρτυρας ενός κινήματος διαφωτισμού, μιας «αφύπνισης» που θα περάσει χρόνια για να καρπίσει…
Ή σαν τον Αθανάσιο Διάκο, ας πούμε: πρώιμος Εθνομάρτυρας μιας επανάστασης, που θα χρειαστεί ποταμούς αίματος μέχρι να δικαιωθεί.
Όμως ο Κοτζιάς δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά - τα τραγικά και επικά…


Aqualung...

Jethro Tull





Ο Ντόναλντ δεν είναι Αλέξης…


Σε αντίθεση με τον δικό μας Αλέξη, που και να γεμίσει η Ελλάδα από «παράτυπους μετανάστες» και «πρόσφυγες πολέμου» (από χώρες που δεν έχουν πόλεμο) πέρα βρέχει, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πυρ και μανία με τους δικούς του λαθρομετανάστες.





Γι αυτό και σε μια σειρά από σημερινά φρέσκα τουίτς, ο Αμερικανός πρόεδρος δηλώνει έτοιμος να στείλει ακόμη και στρατό στα σύνορα με το Μεξικό, προκειμένου να κρατήσει τα καραβάνια των μεταναστών εκτός ΗΠΑ…


Καλά που υπάρχει κι ο Μπάνος…


Τον Γενάρη του ’15 σύσσωμος (σχεδόν) ο ελληνικός λαός είπε να αφήσει πίσω την μιζέρια, την υποτέλεια, και την καταστολή, και να ανοίξει επιτέλους φτερά για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο μέλλον.
Γι αυτό και έστειλε στο Μαξίμου τα νέα άφθαρτα πρόσωπα που απάρτιζαν την ελπίδα… τους αριστερούς δηλαδή ανθρωπιστές του Σύριζα, που πολιτεύονταν χρόνια τώρα με επίκεντρο τον άνθρωπο και με γνώμονα την πατρίδα.





Έλα όμως που το ελληνικό πολιτικό (και εκλογικό) σύστημα, βασισμένο σε παρόμοια σαθρά ξένα συστήματα, σχεδιασμένα να πνίγουν τα όνειρα των λαών, δεν επέτρεψε στον Αλέξη και την παρέα των ονειροπόλων του να φτιάξουν αυτόνομη και αυτοδύναμη κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να χρειαστεί την συνδρομή του εξίσου ονειροπόλου, του εξίσου οραματιστή, πλην όμως από άλλα μετερίζια προερχόμενου, του Μπάνου του Συγκαμένου…