You φάουλ;

Η εικόνα του πρωθυπουργού κατά τη συνάντησή του με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ ήταν ως και ντροπιαστική. Για τη χώρα, αλλά και για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Είναι, όμως, και ενδεικτική της αλαζονείας που τον διακατέχει και η οποία τον κάνει να πηγαίνει σε μια τέτοια συνάντηση χωρίς ίχνος προετοιμασίας και με πλήρη άγνοια του τρόπου με τον οποίο γίνονται οι συζητήσεις σε αυτό το επίπεδο.

Η συνάντηση με τον κ. Κλίντον (θα) ήταν μια καλή ευκαιρία για να παρουσιάσει ο κ. Τσίπρας ένα σχέδιο για την ανάπτυξη και να στείλει μηνύματα προς τους επενδυτές. Τίποτα από αυτά δεν έκανε.

Αντιθέτως, προσπάθησε να καλύψει την απουσία θέσεων και σχεδίου με τα αμήχανα γελάκια και τις αφόρητες κοινοτοπίες, τύπου «η Ελλάδα θα γίνει ένας πολύ ελκυστικός επενδυτικός προορισμός»…

Μετά τον Σαμαρά το χάος…

Έχει περάσει περίπου 1,5 χρόνος αλλά μοιάζει με μια ζωή. Ήταν ο Αντώνης Σαμαράς πρωθυπουργός και απόλυτος κυρίαρχος στη Νέα Δημοκρατία και τότε έκανε ένα μεγάλο λάθος.

Ήταν όταν είχε μιλήσει, διόλου τυχαία, για τη Νέα Ελλάδα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σκεφτόταν να γκρεμίσει το παλιό, γηρασμένο πολιτικό σύστημα που βρίσκεται στο χώρο της κεντροδεξιάς.

Ήταν τότε που όσοι σοβαροί είχαν μείνει στη ΝΔ του έλεγαν να πάρει μπουλντόζα και να γκρεμίσει τη ΝΔ. Ονόματα, σύμβολα, πολιτική κατεύθυνση. Δυστυχώς το μεγάλο του λάθος ήταν ότι δεν σάρωσε τα πάντα όταν μπορούσε. Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο χώρος της Νέας Δημοκρατίας και ίσως και της Ελλάδας ολόκληρης αν έκανε το μεγάλο βήμα...

Να μην πενθώ μόνο έρωτες...

Όχι δάκρυα για τον Ξυδάκη…

Για μερικούς ανθρώπους η φάτσα τους είναι η τιμωρία τους. Δεν είμαι ρατσιστής, ελπίζω. Είμαι φυσιογνωμιστής.

Τον βομβάρδισα με προτάσεις και αυτόν και τον πρωθυπουργό του, ούτε καν μου απάντησαν.

Τους έστειλα προτάσεις πολιτισμού που δεν στοιχίζουν τίποτε αλλά μπορούν να απογειώσουν την εικόνα της χώρας διεθνώς. Αλλά δεν πιστεύουν ούτε στον πολιτισμό, ούτε στην παιδαγωγική δυνατότητα, αλλά και ούτε στους εκπροσώπους του, βέβαια.

Ο πρόσφατος ανασχηματισμός το απέδειξε περίτρανα. Δεν είναι μόνο γραφειοκράτες, είναι και ατάλαντοι. Και βέβαια δεν έχουν σχέση με τον πολιτισμό, ούτε καν με τη διαχείρισή του.

Για αυτούς, ο πολιτισμός, όπως και όλα τα άλλα άλλωστε, είναι αναβαθμοί για τη κατάκτηση, τη χρήση αλλά και τη κατάχρηση της εξουσίας…

Το λυκόφως των ειδώλων…

Ή αλλιώς: Χάνει η πατρίς, αλλά κερδίζει ο … βυθός!

S.A.

Την απόφασή της να μην ασχοληθεί ποτέ ξανά στο μέλλον με την πολιτική ανακοίνωσε η πρώην βουλευτής Ραχήλ Μακρή.

 

Τώρα θα τρέμουν οι κάβουρες...

Μιλώντας στην εφημερίδα Freddo και απαντώντας στην ερώτηση «Θα προσπαθήσετε να κατεβείτε ξανά στον πολιτικό στίβο;», η κ. Μακρή ήταν απολύτως ξεκάθαρη: «Οχι. Τελείωσε η πολιτική για εμένα». Μάλιστα, τόνισε ότι «η επόμενη μέρα των εκλογών με βρήκε λυτρωμένη»... 

Τι καταρρέει και τι όχι στην εσωτερική πολιτική σκηνή…

Το πελατειακό πολιτικό σύστημα του υπερδανεισμού και της υπερκατανάλωσης μπήκε σε φάση πτωχεύσεώς του το 2008 και ανάγκασε τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή το 2009 να παραδώσει την «καυτή πατάτα» στον Γ.Α.Παπανδρέου –ο οποίος, για ποικίλους λόγους, «εφλέγετο» να γίνει πρωθυπουργός, υπό οποιοδήποτε κόστος.

Όπερ και εγένετο, με συνέπεια την μετέπειτα συντριβή του ΠΑΣΟΚ.

Ένα ΠΑΣΟΚ που ήδη είχε εισέλθει σε φάση παρακμής από την δεύτερη θητεία του Κώστα Σημίτη –ο οποίος, στην προσπάθειά του να βάλει την Ελλάδα στην ευρωζώνη και να κάνει έτσι κάποια βήματα εκσυγχρονισμού σε μία χώρα αποχαυνωμένη και βαρύτατα άρρωστη, είχε υποθηκεύσει το μέλλον του... 

Ο Τσίπρας έγινε κεντροαριστερός (γέλια)…

Οι καιροί είναι δύσκολοι για τη χώρα μας. Στην οικονομία, την Παιδεία, τη μεταναστευτική πολιτική.

 Ωστόσο, μια ευχάριστη είδηση αναζωογονεί το ταλαιπωρημένο πολιτικό μας σύστημα. Η Σοσιαλδημοκρατία, ένας ιδεολογικός χώρος που έχει προσφέρει τόσα στη χώρα μας, έχει ξανά ένα πανίσχυρο κόμμα να την εκπροσωπεί!

Μιλάω φυσικά για τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος, όπως αποκαλύπτουν διάφορα πρωτοκλασάτα στελέχη του αλλά και οι απανταχού συριζαίοι γραμμιτζήδες, ανήκει πλέον στην Κεντροαριστερά. Έτσι είναι…