Μολών λαβέ, ξέρω 'γω...

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς προλάβατε μέσα στην τεμπελιά της φθινοπωρινής αλλά ζεστής ακόμη Κυριακής, ή και προχθές, μες στην άρνηση της τσαγκαρο-Δευτέρας (05 Σεπ), να δείτε  την "ομορφιά" που μεταδόθηκε σε ζωντανή σύνδεση από τη δημόσια, κρατικοδίαιτη, αλλά πλέον αδέσμευτη (sic) και ακομμάτιστη (sic) ΕΡΤ.

Μιλάω για την ομιλία/ χαιρετισμό που απηύθυνε χθες από βήματος στις Θερμοπύλες ο μπρελόκ-φύρερ Μιχαλολιακος, για τον όποιο ύστερα από χρόνια στο περιθώριο, ήρθε πλέον η ώρα της δικαίωσης και της αναγνώρισης, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου βρε αδερφέ και πια, απρόσκοπτα και άκοπα, "παίζει" live με όλο το "επιτελείο" του στην κρατική τηλεόραση...

Δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ…

Κρίνοντας από την όλη εμφάνιση του κ. Κρέτσου, δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις πως για τον ίδιο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα εάν περάσουν και μερικά εικοσιτετράωρα χωρίς να κάνεις ντους, ή ντουζ όπως υποθέτω θα το αποκαλεί. Μάλλον θα το θεωρεί περιττή πολυτέλεια, ή εν πάση περιπτώσει στοιχείο της τρυφηλής ζωής των αστών, τους οποίους η φαντασία της ανιστόρητης αριστεράς εξακολουθεί να τους σκιτσάρει με πούρα, ημίψηλα και αρχοντικές μπάκες.

Δεν υπάρχει πρόβλημα ούτε με τον εγκλεισμό, όχι των υποψηφίων επενδυτών, αλλά οποιουδήποτε πολίτη, για μερικά εικοσιτετράωρα σε ένα δημόσιο κτίριο χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Αυτοί δεν είναι μετανάστες για να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην πλατεία Βικτωρίας. Αυτοί πίνουν το αίμα του λαού κι αν είναι να τους τα πάρεις για να τα μοιράσεις στον λαό, όλα παίζουν. Εξάλλου, οι αιώνιοι φοιτητές που έγιναν κυβέρνηση, την πολιτική την έμαθαν στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Εκεί όπου η δημοκρατική πλειοψηφία αποφασίζει τον εντειχισμό καθηγητών προκειμένου να περάσει τις εξετάσεις χωρίς να έχει παρακολουθήσει μαθήματα…

Ο Ρομπέν των Χαζών;

Ακούστηκαν πολλά τις τελευταίες ημέρες για τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών και θα ακουστούν πολύ περισσότερα στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα.

Οι θεωρίες συνωμοσίας κυριαρχούν στις απόπειρες ερμηνείας των περίεργων και παγκοσμίως πρωτοφανών κυβερνητικων χειρισμών. Εγώ, αντίθετα, θα προσπαθήσω να δώσω μία ερμηνεία που στηρίζεται στη θεωρία της βλακείας. Δηλαδή σε εκείνο το μείγμα άγνοιας, απειρίας, θρασύτητας, ανικανότητας και κουτοπονηριάς, που αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο μιας μακράς σειράς κυβερνητικών ενεργειών, αρχίζοντας από τις κωλοτούμπες του δημοψηφίσματος πέρυσι και φθάνοντας, μετά από πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς, στις κωλοτούμπες γιά την ΕΛΣΤΑΤ τώρα.