Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
13.6.17
Αυτά που ΔΕΝ μας λένε…
Ο Ρέγκλιγνκ
του ESM τους το είπε, μέσα στο Σαββατοκύριακο:
— Η Ελλάδα έβγαινε ήδη επιτυχώς στις αγορές το 2014. Κι αν είχε συνεχιστεί η πολιτική Σαμαρά, η χώρα
θα είχε ήδη σταθεί στα πόδια της!Μ’ άλλα λόγια για το τωρινό
αδιέξοδο, εξ αιτίας του οποίου στην καλύτερη περίπτωση θα τραβιόμαστε σε μνημόνια ως το 2028 και σε «Επιτροπεία» ως το… 2060 (!)
φταίει απόλυτα η κυβέρνηση που ήλθε μετά
το 2014 και τα ’κανε σαν τα μούτρα της.
Και να σκεφτείτε ότι αυτά τα λέει ο Ρέγκλινγκ
του ESM που τον παρακαλάει σήμερα η
κυβέρνηση Τσίπρα για μια «οποιαδήποτε» λύση…
Μήπως έτσι γινόμαστε «χορηγοί» τους…
Κανονικά αυτό το κείμενο δεν έπρεπε να γραφτεί.
Γιατί κάνει αυτό ακριβώς που θέλει να αποτρέψει. Δηλαδή την προβολή των πάσης
φύσεως θορυβοποιών (ψεκασμένων ή μη), οι οποίοι δια του ντόρου και των
προκλήσεων επιδιώκουν να είναι στην επικαιρότητα και να έχουν ή να αποκτήσουν
πολιτικό ρόλο.
Αφορμή όσα έγιναν στο Δίστομο, με το παραλίγο
«ανδραγάθημα» της Ζωής, τον πρεσβευτή της Γερμανίας και τον Μανώλη Γλέζο και
την μεγάλη δημοσιότητα που πήραν. Βλέποντας ότι, στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής
δικτύωσης, στην πλευρά των επικριτών της Ζωής επικρατεί η εντύπωση, αν όχι η
βεβαιότητα, ότι ενέργειες σαν τη δική της χρειάζονται «χλευασμό» για να
σταματήσουν ή για να μην έχουν αποτέλεσμα, θέλω να πω ότι η μέθοδος αυτή οδηγεί
στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα...
Άξιος ο μισθός μας…
Σε εποχές λιτότητας, όλοι έχουμε κάποιον αόρατο
δράκο που μας κυνηγάει και μας αγχώνει. Είναι η βαθμιαία πτώση του βιοτικού μας
επιπέδου και η δραστική μείωση της αγοραστικής μας δύναμης. Για να επιβιώσουμε
όλο και κάτι πρέπει να κόβουμε. Και αυτό που κόβουμε είναι το «έξω» που για τον
καθένα είναι διαφορετικό.
Αλλος είχε το ταβερνάκι του, κάποιοι τα θεάματά
τους, άλλοι τις εκδρομές τους ή τα χόμπι τους, από τα οποία έπαιρναν μιαν
απόλαυση. Να μη μιλήσουμε τώρα για ταξίδια ή διακοπές γιατί θα μοιάζει
πρόκληση, τη στιγμή που ο άλλος τρέφεται από τους κάδους των σκουπιδιών...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)