Big Olive...

Tuxedo Moon

Ο πολλαπλασιασμός τέλειωσε. Διαίρεση μόνο.

Η Ελλάδα έκανε τις επιλογές της και στο επόμενο χρονικό διάστημα θα τις ολοκληρώσει. Πρώτα επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ για να διαχειριστεί τη χρεοκοπία της εντός ευρώ. Όπως ήταν φυσικό, αναμένεται να του δώσει και την εντολή για έξοδο.

Στο ερώτημα της GPO: Εάν η επιλογή για την Ελλάδα είναι α) μια κακή συμφωνία με μέτρα λιτότητας και παραμονή στο ευρώ ή β) χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ, εσείς τι θα επιλέγατε;

To 56,2% επιλέγει μια κακή συμφωνία με μέτρα λιτότητας και παραμονή στο ευρώ. Το 35,4% χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ.

Στην ίδια ερώτηση οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ απαντούν: Μια κακή συμφωνία με μέτρα λιτότητας και παραμονή στο ευρώ: 43,3%, χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ: 45,6%...

Το όραμα του Λαπαβίτσα…

Επαναφέρει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Λαπαβίτσας την άποψη περί αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αυτή πρέπει να γίνει σε συμφωνία με τους εταίρους.

Σε συνέντευξή του  στο αμερικανικό περιοδικό Jacobin ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει οτι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι η πιο συμφέρουσα επιλογή…

Κρεμάλες και λαϊκά δικαστήρια…

Την ώρα που η ελληνική αντιπροσωπεία αποχωρούσε την Κυριακή από τις διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες, η Βουλιαγμένης ήταν μποτιλιαρισμένη.

Ο «λαός» είχε πάει στη θάλασσα, τουλάχιστον όσοι είναι ακόμα σε θέση να μπορούν να πάνε να δροσιστούν μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού.

Είναι περίεργο. Τη στιγμή που διαδραματίζεται ένα δράμα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορούμε να φανταστούμε ή να πιστέψουμε, ο «ελληνικός λαός» συνεχίζει να ζει ανέμελα.

Γιατί όχι; Έχει μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται τη μη περαιτέρω πτώση του βιωτικού του επιπέδου, που δίνει μάχες για να μη μειωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί, που προστατεύει τα συμφέροντά του απέναντι στην επιμονή των δανειστών να τον αποτελειώσουν.

Άλλωστε, ακόμα κι αν συμβεί η ρήξη, η ζωή δεν πρόκειται να αλλάξει, ποιος φοβάται όταν δεν έχει τίποτα να χάσει; 

Σκληρή διαπραγμάτευση… στα τέσσερα!

Μια πανικόβλητη κυβέρνηση, με  τους ιμπεριαλιστές δανειστές να σφίγγουν συνεχώς τη θηλιά που η ίδια δέχτηκε να της περάσουν στο λαιμό στις 20 του περασμένου Φλεβάρη, σέρνεται γονυπετής στους διαδρόμους των Βρυξελλών, προσπαθώντας να διαπραγματευθεί τον όγκο του νέου μνημονιακού πακέτου, που είναι αποφασισμένη να υπογράψει.

Κι όπως συμβαίνει πάντοτε σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αυτός που εκλιπαρεί για μια δανειακή σύμβαση είναι υποχρεωμένος να διολισθαίνει συνεχώς προς τις θέσεις των δανειστών…
 

Το σχέδιο «βλέποντας και κάνοντας»

Όλη την προεκλογική περίοδο δεν υπήρχε πολιτική συζήτηση μεταξύ εκπροσώπων των κομμάτων, στην οποία να μην ετίθετο στους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα «τι θα συμβεί αν όσα επαγγέλονταν κι υπόσχονταν δεν γίνουν δεκτά από τους δανειστές»;

Η απάντηση ήταν απ’ όλους ίδια:

«Δεν υπάρχει περίπτωση να μη τα δεχθούν»…

Σήμερα έχουμε ακριβώς φτάσει σ’ αυτή την περίοδο.

Η ελληνική κυβέρνηση αφού σε σχεδόν πέντε μήνες διαλύθηκαν τα πάντα, βρίσκεται μπροστά σ’ εκείνο το ερώτημα.

Μόνο που η απάντηση δεν είναι εκείνη που πολιτικάντικα δινόταν…

Κάτι δεν μου κολλάει…

Κάτι δεν μου κολλάει. Για την ακρίβεια, κάπου έχω την εντύπωση ότι κάποιος με δουλεύει.

Κι επειδή υποψιάζομαι ότι το δούλεμα προέρχεται από την κυβέρνηση της χώρας στην οποία ζω, εργάζομαι και φορολογούμαι ανελέητα, θεωρώ ότι έχω κάθε δικαίωμα να διαμαρτύρομαι και ν' απαιτώ εξηγήσεις…

Ο ταβερνιάρης, ο 50άρης και το ΣτΕ…

«Δεν μας αφήνουν οι αλήτες να δουλέψουμε. Δύο μήνες έχουμε όλους κι όλους για να βγάλουμε τη χρονιά. Κι έχει πλακώσει πάλι το ΣΔΟΕ και μας έχει θερίσει στους ελέγχους». Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου στις Σπέτσες ήταν έξαλλος.

Είναι Κυριακή μεσημέρι και έχει πέσει σύρμα στο νησί ότι ήδη από την προηγουμένη έχουν έρθει εφοριακοί από την Αθήνα.

Ολοι είναι στην τσίτα. «ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελες;» τον πειράζει ένας που τον ξέρει καλά. «Ναι, αλλά τελικά κι ο ΣΥΡΙΖΑ σαν τους άλλους είναι που μας είχαν ξεσκίσει», λέει ο εστιάτορας και ξαναμπαίνει στην κουζίνα…