18.6.13

Heaven...

The Rolling Stones!!!!
Heaven.


Ο Άνθιμος και η γυναίκα του … Λένιν!



Κυκλοφόρησε το μεσημέρι της Δευτέρας και διαδόθηκε στα social media.
«Ο Άνθιμος πήρε κομματική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ», ως αντίδραση για το κλείσιμο της ΕΡΤ και τη μη μετάδοση του κυριακάτικου κηρύγματός του από το τρίτο κανάλι.




Πώς βγήκε η αρλούμπα αυτή;
Σε ζωντανή σύνδεση με την πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1, ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ3 Χρήστος Γιαννούλης είπε: «Μόλις πριν από λίγη ώρα ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κύριος Άνθιμος πήγε να παραλάβει την κομματική του ταυτότητα από την Κουμουνδούρου. (…) Αν ο κύριος Άνθιμος είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, εν πάση περιπτώσει, ίσως έχουμε διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα».



Είμαστε δυο, είμαστε τρεις... άντε και χίλιοι δεκατρείς.



Με τη πάροδο του χρόνου, όπως οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ τείνω να γίνω πιο συντηρητικός, πιο «δεξιός», και πιο ελιτιστής.
Με την έννοια του ότι, βλέποντας την αέναη κατάντια μας, έχω πάψει προ πολλού να πιστεύω ότι ο λαός έχει δίκιο σε όλα, και πως μόνο με την βούληση και θέλησή του θα πρέπει να πορευόμαστε.
Εν ολίγοις, έχω πάψει να δίνω βάση στα «δίκαια του λαού», που τις περισσότερες φορές είναι τα δίκαια κάποιων επιτήδειων, κι αυτό επειδή ο λαός εύκολα πέφτει θύμα δημοκόπων, λαοπλάνων, και εύκολα χειραγωγείται.
Πολλές φορές σαν πλαστελίνη…



Και για να το θέσω πιο απλά, οι ίδιοι που θεοποιούν την Πάολα και την… Μενεγάκη, ψηφίζουν και πρωθυπουργό!
Με αποτέλεσμα να νομοθετούν οι Χαϊκάληδες, και να έχουν πολιτική άποψη και γνώμη τα πρώην μοντέλα.



Το παραλίγο ατύχημα στο αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (βίντεο)



Στις 15/6, ο Ορθογράφος έγραψε ένα άρθρο, με αφορμή ένα παραλίγο σοβαρό αεροπορικό ατύχημα στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, για τα καλά του ειδησεογραφικού μπλάκουτ που ίσχυε λόγω της απεργίας της ΕΣΗΕΑ.
Το συμβάν αντιμετωπίσθηκε άμεσα και με μεγάλη επιτυχία από τις υπηρεσίες του αεροδρομίου, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Και ευτυχώς που απεργούσαν τα ΜΜΕ, διότι αλλιώς ακόμη θα συζητούσαμε για «θρίλερ», για «αγωνία στον αέρα», κλπ.



Σήμερα, σας παρουσιάζουμε ένα τρίλεπτο βίντεο του συμβάντος, από την οπτική πλευρά ενός εκ των 155 επιβατών, ο οποίος εντελώς συμπτωματικά βιντεοσκοπούσε την προσέγγιση του αεροσκάφους στο αεροδρόμιο...

Χιτλερικοί κομμουνιστές;



Το τελευταίο διάστημα σταματήσαμε να ασχολούμαστε με τον «λατρεμένο» ηγέτη της Βόρειας Κορέας, που είχε ψηφιστεί και ως ο πιο σέξι άνδρας του κόσμου, όχι επειδή έπαψε να ενδιαφέρει, αλλά επειδή οι ντόπιοι σέξι πολιτικοί (βλέπετε Αλέξης και σία) βγάζουν περισσότερο γέλιο.



Τώρα όμως έρχεται μια άλλη είδηση, που αν αληθεύει, θα προκαλέσει ερωτήματα σε ορισμένους κύκλους, και ίσως τριγμούς στις πολιτικές ισορροπίες της χώρας (μας), και όχι μόνο.

Η τέχνη της ομελέτας!



«Ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά», λέει ο πρόεδρος και το λέει πάρα πολύ σωστά.
Όμως, εκτός από τη διάθεση να σπάσεις αυγά, χρειάζεσαι και κάτι ακόμη σημαντικότερο.
Τι είναι αυτό, θα σας το πω μέσω μιας φανταστικής και, ελπίζω, διασκεδαστικής ιστοριούλας.




Ένα ωραίο πρωί, λοιπόν, ξυπνάς και η όρεξή σου τραβάει μια αφράτη ομελέτα! Σπάζεις τα αυγά μέσα σε ένα βαθύ πιάτο, προσθέτεις αλάτι, πιπέρι, ίσως λίγο τυρί και μανιτάρια, αν σου βρίσκονται, και ανακατεύεις το μείγμα.
Έπειτα, βγάζεις το τηγάνι από το ντουλάπι, το τοποθετείς στο μάτι και ανάβεις την κουζίνα.
Πας να ρίξεις μια ιδέα λάδι στο τηγάνι, αλλά διαπιστώνεις ότι σου έχει τελειώσει. Μικρό το κακό.
Θα ζητήσεις από τη συμπαθεστάτη νεαρά κυρία στο διπλανό διαμέρισμα – στο κάτω κάτω, μια κουταλιά χρειάζεσαι όλη κι όλη, όχι καμιά σοβαρή ποσότητα. (Ευκαιρία κιόλας να γνωριστείτε καλύτερα...).


Η σοφή (και πεντακάθαρη) απόφαση του ΣτΕ.



Εμείς οι νομικοί ανέκαθεν εκτιμούσαμε το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Τόσο το παρελθόν του (το μόνο δικαστήριο π.χ. που με τις αποφάσεις του αντιτάχθηκε σε ορισμένες, έστω περιπτώσεις όταν οι πάντες έσκυβαν το κεφάλι και χειροκροτούσαν τη χούντα των συνταγματαρχών), όσο και το παρόν του είναι αυτά που επιβάλλουν το σεβασμό.
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις οι αποφάσεις που πήρε και παίρνει δεν είναι οι αναμενόμενες από το εκάστοτε κατεστημένο, και σχεδόν πάντα είναι άψογα νομικά αιτιολογημένες.



Εννοείται, αλάθητο δεν έχει κανείς κι αν θέλει κάποιος να το ψάξει, σίγουρα θα βρει να σχολιάσει, ακόμα και σκληρά.
Το σημαντικό όμως είναι ότι το Ελληνικό Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο (διότι αυτό ακριβώς είναι το ΣτΕ) έχει κερδίσει επάξια το σεβασμό του κόσμου.
Κυρίως (και αυτό είναι άκρως σημαντικό) έχει το προνόμιο του να μην αμφισβητείται η καλή προαίρεσή του και η πραγματική ανεξαρτησία του, κι αν ακόμα βγάζει μια απόφαση με την οποία μπορεί έντονα να διαφωνήσει κανείς.

Αθάνατος…



Ο χρόνος σκουριάζει τις ιδέες και αλλοιώνει τις αξίες.
Μια βολική ζωή σε κάνει να ξεχνάς το παρελθόν.
Μια «καρέκλα», λίγη δύναμη σε μετατρέπει από αντάρτη σε πολιτικό.
Η δύσκολη ζωή στο δάσος και ο αγώνας μένει σε ξεθωριασμένες φωτογραφίες που τις κοιτάς αυτάρεσκα στην πολυθρόνα σου.
Όλα αυτά ισχύουν για τους πολλούς όχι για τον Τσε.



Είναι πολύ δύσκολο να μείνεις πιστός στις ιδέες σου, να μην συμβιβαστείς και τελικά να πεθάνεις για αυτές αλλά για τον Comandante ήταν αυτονόητο.
Ο γιατρός από το Ροσάριο αφού γύρισε τη Λατινική Αμερική με την μηχανή του και γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του, Ίλδα Γκαδέα, βρήκε τον προορισμό του το καλοκαίρι του 1965 όταν γνώρισε τον Φιντέλ.
Δύο χρόνια ανταρτοπόλεμου και σκληρής ζωής στη Σιέρα Μαέστρα δεν πτόησαν τον Τσε (προσωνύμιο που πήρε καθώς χρησιμοποιούσε συνέχεια αυτή τη λέξη κάτι που φαινόταν αστείο στους Κουβανούς) που πίστεψε στο όραμα του Κάστρο.
Ο Comandante (τίτλος που απέκτησε στις 21 Ιουλίου του 1957) οδήγησε τους «Μονκαντίστας» στη μεγάλη νίκη στη Σάντα Κλάρα (29 Δεκεμβρίου 1958).
Ήταν το καίριο πλήγμα στην κυβέρνηση Μπατίστα.
Την πρωτοχρονιά του 1959 ο δικτάτορας έφυγε για τη Δομινικανή Δημοκρατία και η Αβάνα υποδέχτηκε τον Φιντέλ και τον Comandante του.



Αρκετά παίξαμε…



Αν είναι να πάμε σε εκλογές, καλύτερα να πάμε μετά από μια τέτοια σύγκρουση και με τέτοιο δίλημμα για τους Έλληνες.
Από τη μια ο Αντώνης Σαμαράς, ο μεταρρυθμιστής πατριώτης, που τα βάζει με τον σκληρό πυρήνα της παρακμής κι από την άλλη, αραχνιασμένοι, οι διστακτικοί, οι αναβλητικοί.
Αυτοί που χορεύουν ψευτοπροοδευτικές καντρίλιες με τους Καλφαγιάννηδες και θα βλέπουν σε λίγο την Βουλή μόνο από το roof garden της Μεγάλης Βρετανίας.
Ποιος υγιής ψυχικά άνθρωπος, χαίρεται με την ανεργία και την δυστυχία οποιουδήποτε; Κανείς.



Να ρωτήσω όμως, οι απολυμένοι του ALTER, του 902, είναι μούλοι ή φυτρώσανε στα λάχανα;
Οι απλήρωτοι του «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ», εκεί που νομίζεις πως ακούς εκπομπή της «Σέχτας»;
 Θα πει κάποιος και σωστά, «ε, και, δηλαδή να γίνουν όλες οι αλεπούδες κολοβές»; Όχι.