This is the sea...

Waterboys

Μια πιο «συνωμοτική» ερμηνεία για την καταγραφή Μπαλτάκου.

Όταν το «defence-point.gr» ασχολήθηκε για πρώτη φορά με την υπόθεση Μπαλτάκου, τόνισε ένα στοιχείο, το οποίο προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς.

Αυτό ήταν η έλλειψη «κουλτούρας ασφαλείας» στους κρατούντες (διαχρονικά ισχύει βέβαια).

Προφανώς ήταν κάτι που δεν γράφτηκε τυχαία. Κάτι υπήρχε ως υποψία το τελευταίο διάστημα, το οποίο όμως έπρεπε να περάσει το πρώτο σοκ ώστε να διαφανεί προς τα πού βαίνουν οι εξελίξεις.

Το επιχείρημα του «σεναρίου προς επαλήθευση» που ακολουθεί, είναι ότι η Ελλάδα πέφτει για μια ακόμη φορά θύμα δύο παραγόντων που όπως αποδεικνύεται ιστορικά, αποτελούν ταυτόχρονα «ευλογία» και «κατάρα»…

Της φυλακής τα σίδερα και ο … Γιάννης Τσιριγώτης!

Το ζήτημα της κατάστασης του σωφρονιστικού μας συστήματος έχει έλθει τον τελευταίο καιρό με ιδιαίτερη δύναμη στο προσκήνιο.

Οι πρόσφατες έρευνες του Γιώργου Τράγκα με αφορμή (ή και αιτία) τις συνθήκες κράτησης του επιχειρηματία Λαυρεντιάδη (αν και κάποιοι μιλούν για ιδιοτέλεια αφού υπάρχει στο μέση και το γνωστό οικονομικό πάρε-δώσε του δημοσιογράφου με τον επιχειρηματία, όσο κι αν προσωπικά αρνούμαστε να δεχθούμε μια τέτοια εκδοχή), καθώς και τα τελευταία γεγονότα στις φυλακές Μαλανδρίνου και Νιγρίτας Σερρών, μας καλούν να σκύψουμε με προσοχή πάνω στο ερώτημα: τι τρέχει στις ελληνικές φυλακές;

Ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιριγώτης θέλησε να προβεί στις δικές του αποκαλύψεις για το θέμα, γνωρίζοντας ότι εδώ θα βρίσκει πάντα ένα φιλόξενο βήμα.

Δημοσιεύουμε με χαρά τις εμπειρίες του – εμπειρίες που κόβουν την ανάσα.

Ο πολυτιμότερος άνθρωπος τούτη την ώρα!

Θα προτιμούσα κάτι ανάλαφρο για Κυριακή - να καταπιαστώ, π.χ., με τη μετάφραση επιλεγμένων χαϊκού του Χέρμαν βαν Ρομπέι και να σας τα παρουσιάσω.

Ομως, τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας ορίζουν μια νέα κατάσταση, ώστε ακόμη και σοβαρά θέματα που συγκλονίζουν το πανελλήνιο -η οριστική έκλειψη του «πολύ σκληρού για να πεθάνει» Παναγιώτη Ψωμιάδη, λ.χ.- να τα αφήνω να περάσουν ασχολίαστα.

Είναι σκληρό, δε λέω, να βλέπεις το ποτάμι (όχι με την πολιτική έννοια του όρου) να παρασύρει έναν αγαπημένο και επί δεκαπέντε χρόνια πιστό πελάτη της στήλης, όπως ο Πανίκας, κι εγώ να μην ευκαιρώ ούτε ένα στεφάνι να πετάξω στα νερά!

Τι να κάνουμε όμως;

«Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανό».

Τώρα είμαστε πια στη μετά Μπαλτάκον (μ.Μ.) εποχή.

Πρέπει να δούμε ποια είναι αυτή και τι την καθορίζει.

Η ανυπόκριτη υποκρισία…

Αυτό που με γοητεύει περισσότερο στις παραστάσεις των χρυσαυγιτών είναι όταν υποδύονται τον ρόλο του ευυπόληπτου πολίτη.

Παρακολούθησα ένα μεγάλο μέρος της εκπομπής του κ. Τράγκα προχθές, όπου ήταν προσκεκλημένη η αφρόκρεμα της Χρυσής Αυγής.

Τι ωραία που τα έλεγαν οι άνθρωποι και πώς αισθανόσουν, ανά πάσα στιγμή, πως είναι έτοιμοι να επικαλεσθούν την πρώτη ή την πέμπτη τροποποίηση του Συντάγματος, αντ’ αυτού όμως έδιναν μαθήματα κοινοβουλευτικού ήθους…

Ρεπορτάζ από το σαλονικιώτικο «Ποτάμι»…

Ο Σταύρος Θεοδωράκης κατηγορείται εσχάτως για πολλά πράγματα. Φυσιολογικό, όχι επειδή ίδρυσε (κι αυτός) κόμμα, αλλά επειδή το κόμμα αυτό μπήκε με φόρα στην πολιτική ζωή της εξωτικής χώρας μας.

Κανείς π.χ. δεν επιτίθεται στον Κατσανέβα, ούτε στο Νικολόπουλο.

Ένα από αυτά για τα οποία τον κατηγορούν είναι ότι δεν έκατσε να κάνει αυτό για το οποίο είναι “καλός”, δηλαδή να συνεχίσει να είναι δημοσιογράφος…

Και όχι μόνο αυτό, αλλά ήδη “γέμισε” το κόμμα του και με άλλους τέτοιους που κάνουν το ίδιο έγκλημα καθοσιώσεως, να πιστεύουν δηλαδή ότι έχουν το δικαίωμα, χωρίς κληρονομικό χάρισμα, χωρίς δαχτυλίδια, χωρίς “ένσημα” στις κλαδικές, να κατέβουν στην πολιτική και μάλιστα στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αυτό βέβαια ισχύει για όλους τους νυν και μέλλοντες “ποταμίσιους”.

Ωστόσο, επειδή το δημοσιογραφικό συνάφι απέχει απ' το να είναι το δημοφιλέστερο στην Ελλάδα (καθόλου αδίκως λέω εγώ) η συγκεκριμένη κριτική όσο εκτός θέματος κι αν είναι, έχει μια κάποια απήχηση…

Η κριτική του καναπέ, δεν με καλύπτει…

Με τη βεβαιότητα ότι «αν εκλεγώ δημοτικός σύμβουλος, μέλημα μου είναι να βρίσκομαι κοντά στο δημότη και να ανταποκρίνομαι άμεσα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του», ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό του δημάρχου Νίκου Χιωτάκη, δημοσιογράφος Βασίλης Κανούσης, δίνει στην εφημερίδα μας την «πρώτη του γραφή»!

Ο γνωστός Κηφισιώτης, προερχόμενος από τις παλαιότερες οικογένειες της πόλης, παντρεμένος με την επίσης Κηφισιώτισα, Τζώρτζια Μουστάκα, με την οποία και απέκτησαν δυο γιούς, είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και έχει εργαστεί σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, αλλά και διατέλεσε επί μια δεκαετία υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του Δήμου Κηφισιάς, κάνοντας αποδεκτή την πρόταση του κ. Χιωτάκη να τον συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιό του, πιστεύει ότι «ο αγώνας μια σοβαρής και υπεύθυνης Δημοτικής Αρχής είναι συνεχής και πολυεπίπεδος».