Οι αδελφοί της κας Ιγγλέζη…

Διέλαθε της προσοχής μας, αλλά αξίζει τον κόπο να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο κατά μία εβδομάδα. Θα το κάνουμε για να διαβάσουμε τη δήλωση που έκανε η κ. Αικατερίνη Θεοδώρου Ιγγλέζη, μετά την επίσκεψή της στις φυλακές Διαβατών, όπου είχε την τιμή να συναντήσει τους δύο κρατουμένους, με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, για την καταδρομική επίθεση στις Σκουριές Χαλκιδικής τον περασμένο Φεβρουάριο.

Παραθέτω αυτολεξεί τη δήλωση της περί ης ο λόγος κυρίας, η οποία τυγχάνει βουλευτίνα Χαλκιδικής του ΣΥΡΙΖΑ: «Εκφράζω την αμέριστη (sic) συμπαράστασή μου στους δύο αγωνιστές αδελφούς (sic) μου που με στημένες κατηγορίες βρίσκονται πολιτικοί κρατούμενοι (sic) στις φυλακές Διαβατών γιατί συμμετείχαν σε ένα κίνημα που υπερασπίζεται τη ζωή, τον τόπο του και το μέλλον των παιδιών του».

Η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε επίσης ότι το φρόνημα των κρατουμένων «παραμένει υψηλό», όπως και των υπόλοιπων κατοίκων της Χαλκιδικής που «δεν υποκύπτουν στις προσπάθειες της τρικομματικής κυβέρνησης να κάμψει και να ποινικοποιήσει το κίνημα ενάντια στην καταστροφή της Χαλκιδικής από τους χρυσοθήρες».

Απέδωσε, δε, την προφυλάκιση των δύο στην πρόθεση του κράτους «να μπορεί να εκβιάσει το κίνημα».

Η Γερμανία κλείνει τα μάτια της στο δράμα των προσφύγων.

Η Ιταλία κατηγορείται από το Βερολίνο ότι πρόσφερε χρήματα σε μετανάστες από την Αφρική, προκειμένου να πάνε στην Γερμανία.

Σκάνδαλο;

Όχι, σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα Die Zeit, η οποία αναφέρει πως απλά πρόκειται για τις συνέπειες μιας απαράδεκτης πολιτικής μετανάστευσης που ισχύει στη χώρα, και που κλείνει τα μάτια στο δράμα των προσφύγων, ρίχνοντας την όλη ευθύνη στις υπόλοιπες χώρες, ειδικά αυτές  της Ν. Ευρώπης.

Οι Ιταλοί έγιναν «κακοί», αφού λέγεται πως μοίρασαν από €500 σε Λίβυους πρόσφυγες για να τους ενθαρρύνουν να πάνε στην Γερμανία.

Κι αυτοί το έκαναν, τριγυρνώντας άσκοπα, άστεγοι, στους δρόμους του Αμβούργου, και φέρνοντας τις εκεί αρχές σε απόγνωση.

Η επιστροφή του μίσους.

Στην Αθήνα, ένα λαϊκίστικο ακροδεξιό κόμμα καταδικάζει τους Εβραίους, κατηγορώντας τους για τα δεινά της χώρας, ανακυκλώνοντας το αιώνιο ψέμα που τους θέλει να έχουν δολοφονήσει τον Χριστό.

Στην Ουγγαρία, ο πρωθυπουργός δεν πείθει όταν προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από ένα τοπικό ισχυρό, αντί-σημιτικό, και καθαρά φασιστικό πολιτικό σχήμα.

Σκηνές από την Ευρώπη της δεκαετίας του 1930;

Όχι. Τα δυο παραπάνω θλιβερά παραδείγματα είναι από την σημερινή Ευρώπη.

Κρείττων… παλαιοκομματισμός!

Ένας (ευρω)βουλευτής αποχώρησε από το κόμμα με το οποίο εξελέγη στην Ευρωβουλή.

Δεν είναι ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος.

Εξήγησε ότι διαφωνεί με ορισμένες από τις πολιτικές που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση, την οποία στηρίζει το (πρώην) κόμμα του.

Δεν έχει μεγάλη σημασία ότι αυτές τις πολιτικές ακολουθούσε και το (πρώην) κόμμα του, όταν ήταν μόνο του στην κυβέρνηση.

Τώρα του ήρθε να διαφωνήσει, τώρα διαφώνησε.

Ούτε είναι πρωτοφανές ότι, ενώ αποχωρεί από το κόμμα που τον εξέλεξε, δεν παραιτείται από την έδρα του.

Το έχουν κάνει κι άλλοι, οι περισσότεροι, στο παρελθόν.

Στην περίπτωση, όμως, του σημερινού πρωταγωνιστή, Κρίτωνα Αρσένη, υπάρχουν δυο ιδιαιτερότητες.

Πρώτον, η θέση στην ευρωβουλή είναι καθαρός διορισμός.

Δεν έχει καν το άλλοθι ότι εξελέγη με σταυρό προτίμησης, άρα δικαιούται, έστω κατά το ήμισυ, να κρατήσει την έδρα.

Θα ξαναδούμε ζωντανό μαμούθ;

Μια ρωσική επιστημονική ομάδα ανακάλυψε πρόσφατα ένα κατεψυγμένο μαμούθ, θαμμένο βαθιά μέσα στους πάγους της Βόρειας Σιβηρίας.

Όταν «τσίμπησαν» το ηλικίας 10.000 ετών κουφάρι, έκπληκτοι είδαν να βγαίνει … αίμα!

Όπως λέει ο επικεφαλής της ομάδας Semyon Grigoriev, «πρόκειται για την μεγαλύτερη και πιο ευχάριστη έκπληξη της ζωής μου… και εκτός από το αίμα, ο μυϊκός ιστός είναι κατακόκκινος, σαν φρέσκο κρέας».

Η παραχώρηση των αεροδρομίων σε ιδιώτες είναι μονόδρομος!

Τον τελευταίο χρόνο, αυτόν της συγκυβέρνησης, με πρωθυπουργό-συντονιστή τον Σαμαρά, γίνεται δουλειά.

Και μάλιστα ουσιαστική.

Αυτό το αναγνωρίζουν οι πάντες, μέσα και έξω από τη χώρα, άσχετα με το τι κραυγάζουν στα τηλεπαράθυρα και στα ραδιόφωνα κάποια εγκάθετα παπαγαλάκια, που αν τυχόν συμπεριλαμβάνονταν στα ψηφοδέλτια (και επικρατείας) της ΝΔ πέρσι, σήμερα θα ήταν πιστά και φανατικά κυβερνητικά φερέφωνα.

Τέλος πάντων …  αφού αυτή είναι διαχρονικά η φύση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, τι να λέμε;

Ο πολύς όμως (απλός) κόσμος, άσχετα αν υποφέρει, ξέρει πολύ καλά τι διακυβεύεται, και για αυτό ενδόμυχα στηρίζει τον εργασιομανή πρωθυπουργό, στρέφοντας τις πλάτες του στον νέο λαοπλάνο και δημοκόπο Αλέξη, που τελευταία έχει κατεβάσει τα αφτιά, άσχετα αν σαν ξαναμμένο κοκοράκι ζητάει ντιμπέιτ κλπ.

Ο Τσίπρας το έχασε το παιχνίδι κυρίως μετά τα όσα συνέβησαν στη Κύπρο, και τα οποία αποτελούσαν το δικό του όραμα για την Ελλάδα.

Ας τον αφήσουμε λοιπόν στην άκρη.

(Έχει και τις συνιστώσες του να παλέψει….).

Η ανακάλυψη της Αμερικής.

Δεν συμπεριφέρθηκε καλά η κυρία Ναόμι Κλάιν στους εν Αθήναις πρωτοπόρους του αντικαπιταλιστικού αγώνα.

Οι άνθρωποι την περιέφεραν σαν λάφυρο, την προσκάλεσαν στα γραφεία τους, έως και με τη Ναόμι Κάμπελ τη συνέκρινε ο αρχηγός τους, κι εκείνη, στη συνέντευξη που έδωσε στη Σοφία Παπαϊωάννου προχθές στον ΣΚΑΪ, ομολόγησε ότι κατά τη γνώμη της «η Αριστερά δεν έχει διαμορφώσει μια πειστική εναλλακτική λύση».

Και όταν ρωτήθηκε αν στην «όλη Αριστερά» περιλαμβάνει και την ελληνική, εκείνη συγκατάνευσε.

Τις προάλλες είχαν οργανώσει ξενάγηση στην Αθήνα της κρίσης, όπου η κυρία Κλάιν και πάλι απογοήτευσε τους αρχιτραγουδιστές της εξαθλίωσής μας, όσους μέχρι πρότινος υποστήριζαν πως η πτώχευση θα ήταν προτιμότερη από τις δεσμεύσεις των μνημονίων.

Ω της αχαριστίας!

Είπε πως η κατάσταση στην Αργεντινή είναι πολύ χειρότερη από τη δική μας.

Ούτε την ελπίδα δεν μας άφησε η άσπλαχνη Πανδώρα.

Και για να σοβαρευτούμε, ας θυμηθούμε ότι εκτός από την εξουσία της φαντασίας υπάρχει και η εξουσία της πραγματικότητας.

Και σε αντίθεση με τα φανταστικά μεγέθη, τα πραγματικά τοιαύτα είναι μετρήσιμα.

Υπερατλαντικό μπρα ντε φερ για τα περιφερειακά αεροδρόμια.

Μεγάλη ανταπόκριση από Ευρώπη και Λατινική Αμερική βρίσκει η αποκρατικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων της Ελλάδας.

Ο υψηλός, μάλιστα, επενδυτικός «πυρετός» για το χαρτοφυλάκιο των αεροδρομίων της χώρας ανάγκασε το ΤΑΙΠΕΔ να παρατείνει την προθεσμία εκδήλωσης ενδιαφέροντος μέχρι τα τέλη Μαΐου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στη λίστα των υποψήφιων μνηστήρων περίοπτη θέση έχουν ο γαλλικός κατασκευαστικός όμιλος Vinci, που πρόσφατα απέκτησε τη διαχείριση των αεροδρομίων της Πορτογαλίας, η γερμανική Fraport και η αργεντίνικη εταιρεία Corporation America, που διαχειρίζεται 49 αεροδρόμια στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη.