Take on Me...

A Ha

Κρύψτε τα φτυάρια, και δέστε τις … μαϊμούδες!

Το καλοκαίρι σιγά σιγά τελειώνει, οι Έλληνες άρχισαν να μαζεύονται από τις παραλίες και τα θέρετρα, και όπως είναι φυσικό, επειδή η πενία τέχνας κατεργάζεται, ή αλλιώς όταν ο διάολος δεν έχει δουλειά κλπ… έτσι και στον τομέα της ειδησεογραφίας, προκειμένου να γεμίσουν τα δελτία, οι εφημερίδες, και τα μπλογκς, κάποιοι έπιασαν το μυστρί και ξεκίνησαν να χτίζουν οικοδομές από… λάσπη.

Και σε αντίθεση με το γνωστό αξίωμα ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, εμείς εδώ ως γνωστοί Βαλκάνιοι πάντα έχουμε ειδήσεις, πάντα κάτι θα γίνεται, πάντα θα τρωγόμαστε μεταξύ μας, και εν πάση περιπτώσει αν δεν υπάρχουν ειδήσεις τότε τις εφευρίσκουμε.

Τι πιο εύκολο;

Η συμπαντική δύναμη της βλακείας…

Θα έλεγα πως «όλος ο κόσμος είναι ένα φρενοκομείο, όμως εδώ είναι τα κεντρικά» αλλά δεν ισχύει.

Η καλπάζουσα παράνοια δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

Απλά εδώ φωνάζουν πιο πολύ οι διάφοροι ψεκασμένοι, οι υστερικοί ψευτοπροοδευτικοί και οι συνωμοσιολόγοι κι από την άλλη το τουπέ της πολιτικά ορθής «προόδου» είναι πιο γελοίο απ’ ότι στην Εσπερία.

Είδατε την ορκωμοσία της Ρένας του Άκη, της αυθάδους νέας Περιφερειάρχου; Δικαίωμα τους ο πολιτικός όρκος, που όμως έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο, το οποίο, αν δεν κάνω λάθος, το ορίζει με σαφήνεια ο νόμος.

Η Δούρου, ο συμπαθής Παφίλης και άλλοι, κάνανε μια δικιά τους εκδοχή όρκου, κοτσάροντας έκαστος κατά το δοκούν κάτι αριστερά πιασάρικα, ώστε αργότερα στο όνομα του «λαού» και των «συμφερόντων» του να αρχίσουν οι εκτός θεσμικών πλαισίων καντρίλιες.

Θα χυθεί αίμα…

Θα χυθεί αίμα και δεν θα είναι των πραγματικών ενόχων.

Δεν θα στηθεί κανείς από τους φανερούς υπαίτιους των καθημερινών τραγωδιών εκατομμυρίων Ελλήνων σε κανένα εδώλιο κατηγορουμένου και σε καμία γκιλοτίνα.

Το αίμα θα είναι του γείτονα, του συγγενή, του άγνωστου καθημερινού ανθρώπου που μάς σπρώχνει αλαφιασμένος στον δρόμο λόγω του οικονομικού του αδιεξόδου.

Η μη έγκαιρη αντίδραση του λαού και η μη απονομή δικαιοσύνης θα φέρει το μαχαίρι στο χέρι και από εκεί σε αυτόν που είναι η αφορμή, πολλές φορές η κατά φαντασία αφορμή, και όχι η αιτία.

Πέρα από τους Τζιχαντιστές…

Η ιστορία που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινή και πολλαπλώς αποκαλυπτική.

Ο Αχμέτ Μπ. είναι φίλος και εκλεκτός συνάδελφος που κατάγεται από το Μαρόκο αλλά έχει γεννηθεί στο Βέλγιο, στις Βρυξέλλες, όπου διδάσκει δημοσιογραφία σε αναγνωρισμένη ημικρατική σχολή.

Πριν λίγους μήνες, έκπληκτος πληροφορήθηκε ότι ένας ανιψιός του, 18 ετών, είχε εγκαταλείψει το σπίτι του για να πάει στην Συρία, μαζί με τρεις άλλους συνομηλίκους του, οι οποίοι θα αναλάμβαναν ειδικά καθήκοντα στους κόλπους των τζιχαντιστών. 

Μετά την Αμφίπολη τι;

 «Η αρχαιολογία δεν θυμίζει λειτούργημα αλλά βεντέτα» συνηθίζουν να λένε οι μεγαλύτερης ηλικίας αρχαιολόγοι.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι εκτός από λίγες μάλλον περιπτώσεις όπου υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για την ταυτότητα μιας ανακάλυψης, σε όλες τις άλλες, θα βρεθεί κάποιος συνάδελφος να αμφισβητήσει την σημασία του μικρού ή μεγάλου ευρήματος. Αυτός που θα δεχθεί την κριτική, θα περιμένει με την σειρά του στην γωνία, για να εκφράσει  τον σκεπτικισμό του για τις ανακαλύψεις του επικριτή του, πληρώνοντάς τον με το ίδιο νόμισμα.

Η Ελλάδα είναι από τα προνομιακότερα πεδία για τους φιλόδοξους «Ιντιάνα Τζοουνς», καθώς τόσο στο έδαφός της όσο και στον βυθό κρύβονται σπουδαίες πόλεις, μνημεία, ναυάγια.

Ακόμα και στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης, οι άνθρωποι έχουν τεράστιο ενδιαφέρον να μάθουν τι έγινε στο παρελθόν και να δουν να αποκρυπτογραφούνται μερικά από τα άλυτα μυστήρια της αρχαιότητας. 

Το μεγαλύτερο βεβαίως εξ αυτών  είναι ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που σύμφωνα με τις εγκυρότερες πηγές βρισκόταν για επτά τουλάχιστον αιώνες στην Αλεξάνδρεια και ύστερα χάθηκαν τα ίχνη του αλλά αυτό δεν εμποδίζει ορισμένους να εκφράζουν άλλες θεωρίες και να τον τοποθετούν ακόμα και στην Ελλάδα, όπως είδαμε τελευταία με όλα όσα ακούστηκαν σχετικά με το μνημείο της Αμφίπολης.

Θρησκευτικός πόλεμος εν όψει …

Θα μπορούσαμε να πάμε μακρύτερα και να φτάσουμε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στη δημιουργία τεχνητών κρατών στη Μέση Ανατολή για να είναι στα μέτρα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, αλλά ας μην το παρακάνουμε.

Ας αρκεστούμε στη δεκαετία του 1980, όταν οι δυτικοί και ιδιαίτερα οι αμερικανοί εξόπλιζαν τον Σαντάμ Χουσεϊν, ακόμη και μέσω Ελλάδας, για να κάνει πόλεμο με το Ιράν.

Τότε δεν τους ενοχλούσε η χρήση χημικών από την πλευρά του…