Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
3.4.14
Περί Μπαλτάκου, Κασιδιάρη, και άλλων αηδιών…
Από
χθες το μεσημέρι γίνεται ο κακός χαμός με το περίφημο πλέον βίντεο του
Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη, καθισμένων σαν δυο κολλητά φιλαράκια επί του
καναπέος, και με φόντο τις άπειρες εικόνες των αγίων, που αν μπορούσαν θα
κοκκίνιζαν με αυτά που ακούνε.
Να
μιλάνε για κυβερνητικές συνομωσίες, μυστικά τηλεφωνήματα, πολιτικές σκευωρίες, και
άλλα τέτοια «ανώδυνα».
Ο
ένας βουλευτής, και ο άλλος γεν. γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου παρακαλώ!
Το
αν η συνάντηση συνοδεύονταν και από βερμούτ με ξηροκάρπια, ή αν ακολούθησε και
έξοδος με τσίπουρα, δεν το γνωρίζω.
Πάντως
ήταν ζεστή και φιλική, σε βαθμό παρεξηγήσεως…
Μπαλτακιάδα: Μερικές παραβατικές παρατηρήσεις…
Από χθες το διαδίκτυο και τα συμβατικά ΜΜΕ έχουν
κατακλυστεί από έναν τεράστιο όγκο
άρθρων, αναλύσεων και παρεμβάσεων, που ειλικρινά, σε φυσιολογικές συνθήκες δε
θα καθόμουνα να προσθέσω ούτε μία επιπλέον σταγόνα στον ωκεανό των παραπάνω –
και δε βάζω καν στο λογαριασμό τα όσα λέγονται στα ράδια, τις τηλεοράσεις, και στα
λοιπά καφενεία της επικράτειας.
Κι αν ακόμα συμφωνούσα μόνο με το 5% των
γραφόμενων (σπανίως το ποσοστό είναι μεγαλύτερο), θα είχα υπερκαλυφθεί.
Ούτως ή άλλως, η γνώμη του υπολοίπου 95% σπανίως
έχει σημασία.
Εκτός απ’ το όταν ψηφίζει, ή ακόμη χειρότερα
όταν κυβερνάει, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα…
Ο φιλελευθερισμός στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ο φιλελευθερισμός ως
ιδεολογία πρεσβεύει την ελευθερία του
λόγου, της σκέψης και της πράξης καθώς έχει ως κέντρο του τον άνθρωπο και την
ελευθερία του.
Ωστόσο στη χώρα μας η
ιδεολογία του φιλελευθερισμού αν και δεν έχει ουδέποτε εδραιωθεί. αλλά ούτε
κυβερνήσει. έχει κατονομαστεί ως πηγή όλων των δεινών.
Εύλογα λοιπόν
αντιλαμβανόμαστε ότι η αντίληψη αυτή έχει κατ’ επέκταση φωλιάσει και στην
τριτοβάθμια εκπαίδευση και δη στα δημόσια πανεπιστήμια.
Ενδοοικογενειακή διαφωνία μήπως;
Όποιος γνωρίζει τον γιο του Τάκη Μπαλτάκου θα
έλεγε με βεβαιότητας ότι δεν είναι και από τα καλύτερα παιδιά.
ΟΥΚάς, τσαμπουκάς, με άγριες διαθέσεις όπου κι
αν βρίσκεται, με έντονη παρουσία στις εξέδρες των φανατικών του Παναθηναϊκού,
με πολλές και έντονες εκρήξεις και κυρίως με ακροδεξιό προφίλ που προσιδιάζει
στον χαρακτήρα ενός… Χρυσαυγίτη.
Δε λείπουν μάλιστα και οι μαρτυρίες ότι ο
Δημήτρης Γεώργιος Μπαλτάκος ήταν πολύ περισσότερο κοντά στη Χρυσή Αυγή απ’ ότι
δείχνουν τα χθεσινά περιστατικά και οι μαρτυρίες των βουλευτών που λένε ότι δεν
τον ήξεραν και δεν τον είχαν δει ποτέ τους…
Στη κάννη του όπλου…
Οι Ρώσοι
παρέμειναν…Ρώσοι. Ψήφισαν και επιμένουν.
Είδαν την Ευρώπη να κορδακίζεται για τα
ελκυστικά αγαθά της και απέστρεψαν το βλέμμα.
Ξύπνησε μέσα τους η πατρίδα, αναβίωσαν τα
παραδοσιακά τους και το ‘στρωσαν σε γλέντι δημόσιο.
Για τον «επαναπροσδιορισμό» και το ποσοστό τους
στο δημοψήφισμα της Κριμαίας.
Σε μέρες καπιταλιστικής παγκοσμιότητας, που οι
«σειρήνες» γνέφουν τον (δεμένο) Οδυσσέα.
Ένας θεός των…
Μη σας παραπλανά ο προερχόμενος από το ποίημα του Καβάφη τίτλος.
Ηταν, πράγματι, ένας θεός των αυτός που είδα
χθες στον δρόμο, αλλά δεν ήταν ούτε στης Σελευκείας την αγορά ούτε περί την ώρα
που βραδιάζει και, φευ, δεν ήταν υψηλός και τέλεια ωραίος έφηβος με την χαρά
της αφθαρσίας μες στα μάτια και αρωματισμένα μαύρα μαλλιά.
Ηταν στην Πατριάρχου Ιωακείμ στο Κολωνάκι, ώρα
1.30 μ.μ., και κατηφόριζε με βήματα αργά, κοπιώδη, γέρνοντας πότε δεξιά και
πότε αριστερά…
Και μετά μας φταίει ο Δήμου…
Διάβασα το γνωστό κείμενο του κ. Δήμου για το
1821.
Δεν είπε κάτι που δεν ισχύει (μ' όλες τις
ενστάσεις που δικαίως γεννά π.χ. η υποβάθμιση του ρόλου των οπλαρχηγών), ούτε
κάτι το οποίο δεν έχει ξαναπεί.
Για την ακρίβεια, είπε ό,τι περιμένουμε να
ακούσουμε σε μια χώρα όπου η συζήτηση για την Τουρκοκρατία και την Ελληνική
Επανάσταση μοιάζει να έχει κολλήσει στην εποχή του Σκαρίμπα.
Όχι, δεν είπε κάτι λάθος ο Σκαρίμπας.
Απλά η συζήτηση δεν έχει εξελιχθεί από την εποχή
του, τουλάχιστον εκτός πανεπιστημιακών εδράνων.
Καμία αναφορά στη σημασία του Αγώνα για τα
εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, που συγκλόνισαν την Ευρώπη των αρχών του 19ου
αιώνα και έπληξαν το οικοδομημα του Συνεδρίου της Βιέννης ή για τη διαμόρφωση
του θεσμού των κρατών-εθνών!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)