Δημοσθένους Λέξις...

Διονύσης Σαββόπουλος

Στο κενό οι μαγκιές…

Σε κάθε κίνηση στην πολιτική σκακιέρα, οφείλει ο κάθε παίκτης να υπολογίζει την αντίδραση του αντιπάλου του. Μαγκιές που μπορούν να οδηγήσουν σε θέση ματ δεν επιτρέπονται. Κι αυτό γιατί ο παίκτης χάνει ενδεχομένως την εξουσία, ή μέρος της, ανάλογα με την θέση που κατέχει, αλλά αυτός που πληρώνει τελικά τα σπασμένα, δεν είναι άλλος παρά ο λαός.

Πολύ απλά τις επιπολαιότητες, την άγνοια, τις μαγκιές, τις πληρώνει ο πολίτης, που υφίσταται τις συνέπειες των λάθος κινήσεων του παίκτη, που έχει εξουσιοδοτήσει για τέσσερα χρόνια να παίζει για λογαριασμό του…

Aπαράδεκτη συμπεριφορά της φρουράς του Τσίπρα…

Ο καθηγητής Πληροφορικής κ. Διομήδης Σπινέλλης καταγγέλει την απαράδεκτη συμπεριφορά που αντιμετώπισε από τη φρουρά του πρωθυπουργού, όταν προσπάθησε να βιντεοσκοπήσει την αυτοκινητοπομπή του κ. Τσίπρα, για χάρη της οποίας - όπως αναφέρει- μια τριάστερη τροχονόμος είχε κλείσει την κίνηση πεζών και οχημάτων στους κάθετους της Πατησίων.

Ολόκληρη η ανάρτηση με το περιστατικό που καταγγέλει ο κ. Σπινέλλης:  

«Χθες στις 9:20 το πρωί είδα στη διασταύρωση Χέυδεν και Πατησίων μια αξιωματικό της Τροχαίας με τρία αστέρια στις επωμίδες της να εκτελεί χρέη τροχονόμου (!) για να περάσει η αυτοκινητοπομπή του κου πρωθυπουργού. Παράλληλα πεζοί και αυτοκίνητα συνωστίζονταν στις διαβάσεις, αφού η τροχονόμος είχε κόψει την κάθετη προς την λεωφόρο Πατησίων κίνηση…

Ναι, αλλά κι ο Σαμαράς…

Ανέκαθεν ήμουν υπέρμαχος του scripta manent. Διότι ότι και να λέει ο καθένας, αν δεν καταγραφεί δεν υπάρχει. Σκόνη στον  άνεμο… λόγια του αέρα. Ανεμοσκορπίσματα, ανεμομαζώματα. Η χαρά του κωλοτούμπα. Την μια μέρα λέω αυτό και την άλλη εκείνο. Υπάρχουν άλλωστε αποδείξεις;

 

Ναι, αλλά κι ο Σαμαράς...

Ακόμη και στην αρχαιότητα είμαι σίγουρος πως θα υπήρχαν χιλιάδες μάγκες, μαέστροι της αερολογίας, που τα έλεγαν ωραία, αλλά δεν τους ξέρει κανείς. Θυμόμαστε ελάχιστους, όπως τον Πλάτωνα, τον Θουκιδίδη, κ.ά. Διότι αυτοί έγραψαν. Και αν σήμερα ξέρουμε τον Σωκράτη τον πολύστροφο ή τον κομψευόμενο Κίμωνα, ή τον Μιλτιάδη τον τροπαιοφόρο, είναι διότι κάποιοι έγραψαν γι αυτούς, και τα γραπτά μένουν. Όλοι οι υπόλοιποι γίνανε αστερόσκονη…

Ζούμε εικονική πραγματικότητα…

Νιώθω ότι σε αυτή τη χώρα έχουμε αρχίσει να ζούμε σε μία εικονική πραγματικότητα. Συζητάμε για λάθος πράγματα, τσακωνόμαστε για λάθος πράγματα, η πολιτική αντιπαράθεση γίνεται πάνω σε λάθος πράγματα. Είναι σαν να κυκλοφορούμε όλοι με μία από αυτές τις μάσκες VR στο κεφάλι και να πολεμάμε αόρατες εικονικές μάχες. 

"Σκοτωνόμαστε", αλλά στην ουσία απλώς χάνουμε την πίστα και άντε πάλι κι από την αρχή. Γιατί συζητάμε λάθος πράγματα; Πάρτε για παράδειγμα το Χρέος. Έχει αναχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δεν είναι οι μόνοι. Και οι προηγούμενοι για το Χρέος κόπτονταν. Και κανείς δεν καταλαβαίνει ότι το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι το ύψος του Χρέους. Είναι ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη. Ο... αριθμητής είναι το πρόβλημα στο κλάσμα που ταλαιπωρεί τη ζωή μας, όχι ο παρονομαστής. Όμως εκεί. Το Χρέος...

Το επόμενο βήμα του καταληψία…

Αυτό ακριβώς ήθελε: Μιαν αφορμή για να ξαναστήσει το αντιμνημονιακό μαγαζάκι του. Άλλωστε, τέτοιοι τύποι δεν συγκινούνται από το πνεύμα των Χριστουγέννων. Αν ενδιαφερόταν για τους ηλικιωμένους δεν θα είχε επιβαρύνει το χρέος κατά 80 δισ. με αποτέλεσμα την τελειωτική εξαΰλωση των συντάξεων. Το πολιτικό τομάρι του κοιτάει. Εξ ου και πήγε κόντρα ακόμα και στον Τσακαλώτο, για να εξαγγείλει την ελεημοσύνη χωρίς να έχει πει τίποτα στους θεσμούς.

Δεν θέλει να κλείσει την αξιολόγηση και πιθανώς ούτε πρόκειται να το κάνει. Τουλάχιστον, όχι εντός του ’16. Κι ας λέει ό,τι θέλει ο επαγγελματίας συμπαθητικός, κος Τζανακόπουλος…