I don't know why....

Yoko Ono...

Τα μη σκισμένα πτυχία, και οι «Λαφαζανίστας».

Δυο περιώνυμοι οικονομολόγοι, αποτελούν το μήλο της έριδος εντός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφορικά με το αν θα δώσουν το «παρών» στις ευρωλίστες του κόμματος.

 

Ειδικά ο ένας, με τις γνωστές τηλεοπτικές του εμφανίσεις, είχε «τρελάνει» κόσμο και κοσμάκη με τις προφητείες του για την επικείμενη κατάρρευση της Ελλάδας.

Μετά την έξοδο στις αγορές, μπερδεύοντας τον επιστημονικό με τον κομματικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρουν ότι αυτή αποτελεί «κόλπο» κι ότι προκοπή δεν θα δούμε παρά μόνο αν διαγραφεί το χρέος κι επιστρέψουμε στη χρεοκοπία.

Ο Αριστοτέλης, ο Τρότσκι, και ο … Ζαγοράκης.

Υπάρχουν δυο κυρίαρχες σκέψεις όσον αφορά στη πολιτική.

Η μία είναι η «αριστοτελική», που θέλει την  ενασχόληση με τα κοινά να είναι αυτό που μας διαχωρίζει από τα άλογα όντα.

Και που θέλει την πολιτική να μας ανυψώνει, ηθικά, κοινωνικά, και πολιτισμικά.

Να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους… που δεν κοιτάνε τη βολή τους, δεν ιδιωτεύουν.

Η άλλη είναι πιο «μακιαβελική», πιο κυνική, και θέλει τη πολιτική ως τη τέχνη του εφικτού… που θα πρέπει να μετέρχεται οιασδήποτε μεθόδου, ασχέτως ηθικών παραμέτρων, προκειμένου να επιτευχθεί ο εκάστοτε στόχος.

Κάτι τέτοιο είναι και η real politic στις διεθνείς σχέσεις. Εκεί όπου δεν μετράει ούτε η ηθική, ούτε το συναίσθημα, παρά μόνο η (στυγνή) ισχύς.

Οι γκάφες της ΕΕ, και η Ουκρανία.

Όλα έδειχναν ευνοϊκά. Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Frank-Walter Steinmeier, μαζί με τον Πολωνό ομόλογό του Radoslaw Sikorski, συνεργάστηκαν με τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Laurent Fabius, και πήγαν στο Κίεβο για συνομιλίες με την τότε κυβέρνηση και αντιπολίτευση της Ουκρανίας.

Εκείνο το διάστημα η βία στη πλατεία Μαϊντάν κλιμακώνονταν, και όλα έδειχναν πως η Ουκρανία οδηγείται σε εμφύλιο πόλεμο.

Επάγγελμα: Ολυμπιονίκης…

Μιά στιγμή, μιά ζωή.

Ηταν από εκείνες τις στιγμές που, όπως θα έλεγαν οι διαβασμένοι, συνωμότησε το σύμπαν.

Έγινε σύνθημα, έγινε τραγούδι, έγινε θρύλος.

Εγινε επάγγελμα.

Δεν είχε ούτε προηγούμενο ούτε επρόκειτο να έχει επόμενο- το γνώριζε και η ίδια γι' αυτό φρόντισε να αλλάξει άθλημα.

Άλλες επιτυχίες δεν ήρθαν ποτέ, παρόλο που η ίδια έμεινε για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα στην πρώτη κατηγορία των αθλητών της Εθνικής Στίβου. Απολαμβάνοντας τα όχι αμελητέα προνόμια της εποχής, δικαίως ασφαλώς τα πρώτα χρόνια, μάλλον καταχρηστικά όταν πια είχε μεγαλώσει και η πιθανότητα νέων επιτυχιών ήταν ανύπαρκτη.

Αι παροιμίαι του λαού μας…

Αν το είχε εκστομίσει σε κάποιο περιφερειακό κανάλι της ελληνικής ενδοχώρας δεν νομίζω πως θα είχε ιδιαίτερη σημασία.

Θα περνούσε απαρατήρητο, ένα ακόμη ευφυολόγημα, απ’ αυτά που τονώνουν το ηθικό και το φρόνημα των ψηφοφόρων του και τονίζουν τη λάμψη της ηγετικής του αύρας.

Μπορείς να τον φανταστείς να κοιτάζει προς το μέρος του Λαφαζάνη, να του χαμογελάει και κλείνοντάς του το μάτι να λέει με νόημα: «Εγώ είπα για τη Μέρκελ φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας, εσύ τι έχεις να πεις ρε Παναγιώτη;».

Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες κάνουν τους ηγέτες να ξεχωρίζουν.

Ξέρει αγγλικά ο υποψήφιος;

 Η τηλεοπτική «δημοκρατία» αποθεώνεται από νωρίς στις 06:00 και φτάνει στο απώγειό της στα δελτία, λίγο πριν ή μετά τις 20:00.

Το νέο, πιο πρόσφατο, παράδειγμα είναι τα χθεσινά «δικαστήρια» για τις απόψεις Λαφαζάνη.

Έπρεπε να γίνουν;

Καλώς ή κακώς σε ένα κόμμα υπάρχουν διαφορετικές τάσεις;

Έχει περάσει το όριο της γραφικότητας η ρητορική της Αριστερής Πλατφόρμας, η οποία συνεχώς ανακινεί τα ίδια θέματα;

Κι από την άλλη, πόσο επικίνδυνο είναι το τέταρτο μεγαλύτερο κόμμα να διαλέγει και να προτείνει υποψηφίους ευρωβουλευτές μέσω κλήρωσης;

Η Ελλάδα της «αριστερής πλατφόρμας».

Επιστροφή στην δραχμή.

Κρατική οικονομία στο 95% από το σημερινό 70%.

Κρατικοί υπάλληλοι (μαζί με Τράπεζες, ΔΕΚΟ, Δήμους, και αυτούς που θα επιστρέψουν) κοντά στα 2.000.000.

Μισθοί κρατικών υπαλλήλων στα 2-4.000 ευρώ του 2009.

Μισθοί ιδιωτικών υπαλλήλων 400 ευρώ λόγω απουσίας επιχειρηματιών.

Μόνιμοι άνεργοι 1.500.000 (αν δεν πάνε στο κράτος).

Κλειστά τα σύνορα σε ιδιώτες επενδυτές.

Γυρίστε 40 χρόνια πίσω, στην Ελλάδα του ψευτοσιαλισμού και της  ψευτοαλλαγής, και υποδεχθείτε την «Αριστερή Πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ όπως υποχρεώνουν και τον κ. Αλέξη Τσίπρα να την δεχθεί είτε του αρέσει είτε όχι.