Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
23.7.15
O Λαφαζάνης κατέστρεψε τη χώρα;
Δηλαδή ο Λαφαζάνης
έφερε τη χώρα στα όρια -για να το πω συγκρατημένα- της καταστροφής;
Ο Λεουτσάκος είχε δώσει εντολή για το plan b που
προέβλεπε την έξοδο από το ευρώ;
Μα γι αυτό ψήφισα Πάντζα; |
Ο Ρούντυ είχε δώσει εντολή στον Κοτζιά για αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής και
στροφή στην ορθόδοξη Ρωσία;
Η Ρόζα ζήτησε τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ;
Η Ρόζα ζήτησε τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ;
Αν είχαν μυαλό οι εργάτες...
Στο "ΒΗΜΑ" δημοσιεύθηκε ένα ιδιαίτερα
ενδιαφέρον πολιτικό ρεπορτάζ. Σύμφωνα με την αφήγηση τού συντάκτη, "ο
κ. Τσίπρας σχεδίαζε από τις αρχές του 2014 να «ποντάρει» στη Μόσχα για να
προετοιμάσει ένα στιβαρό και αξιόπιστο σχέδιο για την επιστροφή στη δραχμή. Οι
κ.κ. Καμμένος, Δραγασάκης, Βαρουφάκης, Παππάς, Λαφαζάνης κ.ά. γνώριζαν τις
βασικές πτυχές του πρωθυπουργικού σχεδιασμού. Όλοι εκτιμούσαν πως οι Γερμανοί,
μόλις θα συνειδητοποιούσαν ότι η Αθήνα είναι αποφασισμένη να «σπάσει το γυαλί»
της ευρωζώνης, θα υποτάσσονταν στο ελληνικό αίτημα για μια μεγάλη διαγραφή του
χρέους. Και κάπως έτσι ο κ. Τσίπρας θα άλλαζε και την Ευρώπη, όπως πίστευε. Ο
Πρωθυπουργός πορεύθηκε με αυτή τη βεβαιότητα από πέρυσι και ως πριν από λίγες
ημέρες. Γι' αυτό και απέρριψε πολλές προτάσεις συμφωνίας, πολύ πιο συμφέρουσες.
Ήθελε το μέγιστο... ".
Εκτός αυτού, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα,
"ο Πρωθυπουργός γνώριζε πως η εισαγωγή εθνικού νομίσματος δεν νοείται
χωρίς το κράτος να διαθέτει ισχυρά συναλλαγματικά διαθέσιμα. Ζήτησε λοιπόν από
τη Μόσχα ένα δάνειο ύψους 10 δισ. δολαρίων που θα το αξιοποιούσε για να
υποστηριχθεί η δραχμή. Η Μόσχα δεν απέρριψε το αίτημα, αλλά άρχισε να συζητεί
αορίστως για 5 δισ. δολάρια ως «προκαταβολή» για τον αγωγό South Stream. Αιτήματα
για δάνεια σε δολάριο στάλθηκαν παράλληλα στο Ιράν και στην Κίνα, αλλά καμία
από τις δύο χώρες δεν υπέκυψε στον πειρασμό, αφού δεν θα είχαν κανένα όφελος αν
συνέπρατταν σε ένα πλήγμα προς την ευρωζώνη. Μέσα στον «ενθουσιασμό του
πρωτάρη», περίσσεψαν τα αστραφτερά χαμόγελα και ουδείς υποψιάστηκε τη
σκληρότητα των διεθνών σχέσεων"…
Οι ανισόρροποι του Σύριζα…
Το
παρακάτω παραλήρημα μπορείτε να το διαβάζετε στις ουρές των ΑΤΜ για να περνάει
ευχάριστα η ώρα.
Έξι μόλις μήνες κυβερνάει ο Σύριζα, και ήρθαν
όλα πάνω κάτω.
Η ανάπτυξη έγινε ύφεση, και όχι μόνο διαλύεται η
χώρα, αλλά κινδυνεύει να διαλυθεί και το ίδιο το μόρφωμα που μας έφερε το χάος.
Το ατύχημα (που έλεγε ο Σαμαράς) συνέβη, και όχι
μόνο πέσαμε πάνω στα βράχια, αλλά ο Καπετάν Αλέξης με βοηθό τον μούτσο
Μπαρουφάκη τα σημάδευαν κιόλας.
Άσχετα αν την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή ο
καπετάνιος έστριψε το τιμόνι, και αντί να πέσουμε πάνω τους κατά μέτωπο, απλά
τα ξύσαμε, γδέρνοντας για τα καλά το σκαρί της χώρας.
Στους έξι αυτούς μήνες, δυο ήταν οι βασικότερες εκπλήξεις
όλων των παραστρατημένων που ψήφισαν Σύριζα για πολλούς και διάφορους λόγους ο
καθένας, χωρίς να ξέρουν περί τίνος ακριβώς πρόκειται.
Πρώτον, ακόμη και χθες, με αφορμή την παραίτηση
του Ρούντι (ποιου;) από την Πολιτική Γραμματεία του Σύριζα, πολλοί
αναρωτιούνται για πόσες ακριβώς συνιστώσες υπάρχουν τελικά εντός του Σύριζα,
και τι στο διάολο πρεσβεύει η καθεμία τους…
Το νέο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα…
Ένας άλλος Τσίπρας διαμορφώνει έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ.
Προκύπτει από τις διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου τις τελευταίες ημέρες και
τις πληροφορίες για τις αλλαγές
πολιτικής που σχεδιάζει ο Πρωθυπουργός προκειμένου
να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε τη
διακυβέρνηση οριοθετεί του ρόλο του κόμματος στην άσκησή της και υιοθετεί
ρεαλιστικές επιδιώξεις περισσότερο συμβατές με την ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας
– παρά με τις ιδεολογικές εμμονές των κομματικών οργάνων…
Η επέλαση του αναχρονισμού…
Ακόμη και την ύστατη
στιγμή, την
ώρα της τελικής αναμέτρησης της καταρρέουσας κυβέρνησης με τους πιστωτές της χώρας,
θα ανέμενε κανείς από ένα νέο άνθρωπο, μόλις σαραντάρη, να επιδείκνυε την
πρόθεση ή τη διάθεση έστω προς έναν εκ βάθρων αναπροσανατολισμό του πολιτικού
σκηνικού.
Άλλωστε στην κατάσταση αυτή στην οποία περιήλθε
ιδία ευθύνη δεν είχε πια τίποτε να χάσει.
Ακόμη και εκείνη τη στιγμή προτίμησε την
καταφυγή σε εσωστρεφείς ελιγμούς, περιορισμένης εμβέλειας τακτικισμούς και
περιορισμένης ευθύνης στρατηγήματα με ημερομηνία λήξης…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)