Όλη η αλήθεια για τους μετανάστες…

Μια γιατρός μίλησε για ότι βίωσε τον τελευταίο καιρό, καθώς εργάζεται εθελοντικά σε ΜΚΟ, για την φροντίδα των μεταναστών και προσφύγων.

Η μαρτυρία της είναι «σκληρή» και με έντονους χαρακτηρισμούς, ενώ φαίνεται ξεκάθαρα πως έχει απαυδήσει με την κατάσταση που επικρατεί τόσο στα λιμάνια όπου καταφθάνουν οι πρόσφυγες, όσο και στα Κέντρα Φιλοξενίας.

Ακολουθεί ολόκληρη η μαρτυρία της γιατρού:

Απόγνωση με φόντο «τον βήχα της Ειδομένης»…

Μια νεαρή πρόσφυγας από τη Συρία πλησιάζει Ελληνίδα δημοσιογράφο στον καταυλισμό και ζητάει να μάθει πού μπορεί να αγοράσει ένα κραγιόν. Η δημοσιογράφος έκπληκτη τη ρωτάει, τι να το κάνει το κραγιόν ζώντας σ’ αυτές τις άθλιες συνθήκες. Η απάντηση είναι αφοπλιστική: «Θέλω να με δει μακιγιαρισμένη και όμορφη ο άντρας μου με το που θα φτάσω στη Γερμανία...».

Η ελπίδα δεν έχει πεθάνει στην Ειδομένη, παρότι, όσο οι μέρες περνούν, οι συνθήκες χειροτερεύουν στον καταυλισμό με τις 13.000 τσακισμένες ψυχές...

Λουμπεναριό, μπούρκα και σαπιοκοιλιές ακυρώνουν το 1821…

Μαύροι χαλκείς κατασκευάζουν δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

Η αισθητική, καθώς και η αρχιτεκτονική του αστικού τοπίου διαιωνίζουν την συλλογική μνήμη, οριοθετούν την πολιτιστική ταυτότητα ενός έθνους, περιγράφουν την ιστορική του πορεία στον χώρο και τον χρόνο και εδραιώνουν τις διεκδικήσεις του σε μία «Γεωγραφική Περιοχή» αναφέρει ο ιδιοφυής θεωρητικός του Παντουρκισμού Πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου στο έργο του το «Στρατηγικό Βάθος». Ταυτόχρονα, οι «αρχιτεκτονικές ταυτότητες», προσδιορίζουν την ατομική και κοινωνική συμπεριφορά, την εμφάνιση, την ψυχολογία και την κοινωνική διάθεση.

Επί παραδείγματι, οι πολίτες του κέντρου των Αθηνών κινούνται, ενδύονται και συμπεριφέρονται εντελώς διαφορετικά από τους πολίτες του κέντρου του Στρασβούργου. Οι πρώτοι, συνεχώς έρχονται σε επαφή με εικόνες βανδαλισμένων και πυρπολημένων κτηρίων, σκουπιδιών, αντιαισθητικού γκράφιτι και μιας τριτοκοσμικής αρχιτεκτονικής στερούμενης χωρικής και χρονικής μνήμης, που βεβαίως αντανακλά την αντίστοιχη ατομική και συλλογική συμπεριφορά, εξαθλιώνει το πνεύμα και μειώνει τις αντιστάσεις στο σκοταδισμό και συντελεί στην περαιτέρω πνευματική και αισθητική εξαθλίωση...

Είναι το αντιμνημόνιο (έτσι, σκέτα, χωρίς «ηλίθιε»)…

Μου τη σπάει όταν ο κάθε τενεκές προκειμένου να δώσει βάρος στο ηλίθιο άρθρο του κλείνει τον τίτλο του με τον επιθετικό προσδιορισμό του Κλίντον. Άρθρα για: Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε, είναι ο κομμουνισμός, η λιτότητα, οι μεταρρυθμίσεις, η παιδεία, οι θεσμοί, οι άνθρωποι, το αδιέξοδο, η εφαρμογή, και ένα σωρό ακόμη… ηλίθιε, ανόητε. Το να προσβάλλεις τους αναγνώστες σου δεν προσδίδει στο κείμενό σου βαρύτερη αξία. Όσο και να το παλεύεις, αν το κείμενο σου είναι μαλακία, έτσι θα μείνει. (Έτσι κι αλλιώς το ίδιο μπορεί ίσως να ισχύει και για το δικό μου.) Αλλά πάντα θα υπάρχουν και οι εκάστοτε κύκλοι του Μαξίμου που θα απαντούν στον κάθε Σόιμπλε  ότι «Δεν ερμηνεύουμε το “ηλίθιε” επιθετικά».

Η χώρα τα τελευταία 6 χρόνια της κρίσης έχει παράγει πλούτο ΑΕΠ 1,2 τρις ευρώ. Kάθε πολίτης χονδρικά έχει παράγει περίπου 110 χιλιάδες ευρώ. Έτσι ακριβώς δείχνουν οι μετρήσεις του ΑΕΠ. Η Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης έχει φτιάξει 1,2 τρις ευρώ σε 6 χρόνια. Και δεν μας φτάνουν να τα μοιράσουμε δίκαια; Αρκεί να σκεφτείς ότι η Σλοβακία το αντίστοιχο διάστημα έχει παράγει 450 δις ευρώ. Η Σλοβακία δανείζει εμάς! Είναι δυνατόν η Σλοβακία να δανείζει εμάς; Μα δεν έχουν αυτοί ανθρωπιστική κρίση; Δηλαδή, αν είχαν και αυτοί 1,2 τρις ευρώ πόσα ακόμη θα τους ζητούσαμε να μας δώσουν;

Πόσο παίρνουν οι πιλότοι μας και πόσο οι... Καρανίκες;

Με πόσα χρήματα αμείβονται οι περίπου 1.400 ιπτάμενοι της Πολεμικής Αεροπορίας και ποιος είναι ο μισθός των περίπου 2.000 μετακλητών υπαλλήλων και ειδικών συμβούλων στα υπουργεία;

Εικοστή πέμπτη Μαρτίου. Ημέρα εθνικής εορτής. Πολλοί αναγνώστες με μηνύματα ή με τα τηλεφωνήματά τους σχολιάζουν τις μισθολογικές «συγκλίσεις» μεταξύ των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας οι οποίοι βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο συγκριτικά με τις αποδοχές των κομματικών συμβούλων ή των μετακλητών υπαλλήλων στα υπουργεία, οι οποίοι έχουν ένα πολύ πιο χαλαρό καθεστώς εργασίας...