Το διαρκές ψέμα της κομμουνιστικής Αριστεράς…

Το τέλος της δεκαετίας του 1970, πέντε έξι χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το lifestyle των διάφορων πολιτικών χώρων είχε ήδη εμπεδωθεί και, με μικρές παραλλαγές, συνόδευε τους στρατευμένους στην πολιτική Έλληνες έως τουλάχιστον τη χρεοκοπία.

Οι δεξιοί σε μεγάλο βαθμό ήταν συντηρητικοί, εθνικιστές, αλλά και φοβισμένοι και ήθελαν έξοδο στο Δημόσιο. Οι πασόκοι ήταν εσωστρεφείς, απέπνεαν επαρχιωτισμό, ήταν επίσης εθνικιστές αλλά όχι δειλά, και σύντομα μετατράπηκαν σε νεόπλουτους, κερδίζοντας μάλιστα προνομιακή πρόσβαση στο Δημόσιο και στο δημόσιο χρήμα…

Πολιτιστική Επανάσταση α λα Γκρέκα…

Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι η κάποτε Αριστερά διεκδικούσε μεγαλύτερο μερίδιο του προϋπολογισμού για την Παιδεία και ζητούσε τις περικοπές των αμυντικών δαπανών. Αν ήταν προσχηματικό ή όχι το ενδιαφέρον της τότε Αριστεράς για την Παιδεία θα το κρίνει η Ιστορία. Εκείνο πάντως που εγώ προσωπικά θυμάμαι, είναι ότι για τη γενιά μου η λέξη «διανοούμενος» ήταν συνώνυμη με τη λέξη «αριστερός».

Ηταν και η δικτατορία βέβαια και η αποστροφή που προκαλούσαν οι διανοούμενοι στους καραβανάδες που μας κυβερνούσαν. Ηταν και οι απαγορευμένες μελοποιήσεις του Θεοδωράκη που έκαναν τον αφελή έφηβο της εποχής να πιστεύει ότι και ο Σεφέρης και ο Ελύτης αριστεροί ήσαν. Εφταιγε και η Δεξιά που περί άλλα τύρβαζε και δεν φρόντισε ποτέ να ακούσει στα σοβαρά τους δικούς της μεγάλους διανοούμενους, όπως τον Κωνσταντίνο Τσάτσο…

Η Ευρώπη «αμερικανοποιείται» στο προσφυγικό…

Η Ευρώπη δεν μπορεί να αναγείρει κάποιον τοίχο για να κρατήσει μακριά τους πρόσφυγες απ τη Συρία. Η ΕΕ έκανε όμως κάτι άλλο, εξίσου καλό για αυτήν, συνάπτοντας συμφωνία με την Τουρκία ώστε να απωθούνται και να επιστρέφουν σε αυτήν όλοι όσοι περνάνε μέσω θαλάσσης στην Ελλάδα.

Το σχέδιο αυτό αποτελεί μια μεγάλη στροφή για την ΕΕ στο ζήτημα της διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης. Αντί για μια νομικίστικη προσέγγιση δια της οποίας θα απορρίπτονταν όλες οι μαζικές επιστροφές των αιτούντων ασύλου, η Ευρώπη υιοθετεί τώρα μια πιο σκληρή λύση, που κάνει σαφείς διαχωρισμούς μεταξύ των μεταναστών που μπαίνουν παράνομα, και των προσφύγων που έχουν ήδη καταγραφεί στη Τουρκία, και άρα μπορούν να πάρουν άδεια παραμονής αλλά και άσυλο στην Ευρώπη…

Δυσαρεστημένοι και αυτοπαραμυθιασμένοι…

Στη δημοσκόπηση της εταιρείας “To the point” καταγράφεται ένα εντυπωσιακά υψηλό ποσοστό των πολιτών που είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση και τους χειρισμούς της στα μεγάλα θέματα που απασχολούν την κοινωνία μας.

Τα ευρήματα της δημοσκόπησης δεν ξαφνιάζουν όσους έχουμε το ενδιαφέρον μας στραμμένο στην κοινωνία.

Καθημερινά βλέπουμε ανθρώπους σε απόγνωση, ανθρώπους που βυθίζονται ενώ περίμεναν πως είχαν περάσει τα χειρότερα και αισιοδοξούσαν, ανθρώπους που ήλπιζαν ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα θα πάνε λίγο καλύτερα. Ακόμη τριβελίζουν τα αυτιά μου οι συνήθεις προεκλογικές ατάκες: “και τα μισά να κάνει από όσα υποσχέθηκε...”, όπως και: “χειρότερα δεν γίνεται”…

Άγαλμα στην Τουρκία η κυρα Τασία…

Μετρώντας οι Τούρκοι τα, πολύμορφα, κέρδη της εξωτερικής τους πολιτικής, με το στρίμωγμα που κατάφεραν στην Ευρώπη αδειάζοντας τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, δεν αποκλείεται να στήσουν γιγαντιαίο άγαλμα της κυρίας Τασίας λόγω της πολιτικής της στο μεταναστευτικό. Τα φτωχά "κέρδη" του ΣΥΡΙΖΑ με τους πρόσφυγες ως (πιθανούς) οπαδούς του... δεν συγκρίνονται με αυτά των Τούρκων.

Το κλείσιμο των συνόρων της Ευρώπης στα Σκόπια (έστω και με τους χθεσινούς αστερίσκους των Βρυξελλών) δεν είναι είδηση. Είναι επιβεβαίωση παλαιάς είδησης. Είδηση δεν είναι επίσης ούτε τα βλακώδη για χαλάρωση των δανειστών στην αξιολόγηση και στο χρέος. Γιατί πίσω έχει η αχλάδα την ουρά...