Αρνάκια…

Αν και με το που αφέθησαν (προσωρινά) ελεύθεροι οι τρεις υπόδικοι βουλευτές της Χ.Α. άρχισαν τα γνωστά τους, βρίζοντας και κινούμενοι απειλητικά εναντίον δημοσιογράφων και τεχνικών των ΜΜΕ, κάτι για το οποίο θα έπρεπε να συλληφθούν επ’ αυτοφώρω, εν τούτοις όπως μαθαίνω το πάθημα τους έγινε μάθημα…

Άσχετα από τους λεονταρισμούς τους λοιπόν, οι πληροφορίες που έχω τους θέλουν να τρέμουν το ενδεχόμενο νέας παρακολούθησης των κινητών τους, για αυτό και αποφάσισαν να βάλουν μυαλό, και να χαλαρώσουν.

Τουλάχιστον όσον αφορά στις μεταξύ τους τηλεφωνικές συνδιαλλέξεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία διαρροή μιας σημερινής τηλεφωνικής συνομιλίας, που καταγράφηκε από τον σούπερ κοριό της ΕΥΠ, μεταξύ δυο σκληροπυρηνικών χρυσαυγιτών…

Προφυλάκιση, προσωρινή κράτηση, και ενοχή.

Επειδή από το πρωί  οπότε και αφέθηκαν ελεύθεροι οι τρεις κατηγορούμενοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, ακούγονται ασυναρτησίες μεγέθους... όλμου, και δυστυχώς από ανθρώπους των ΜΜΕ, ας ξεκινήσουμε από την αρχή:

Τί σημαίνει προφυλάκιση,  ή πιό σωστά προσωρινή κράτηση:
Προφυλακίζεται ένας κατηγορούμενος όταν: 
δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής ή είναι πολύ πιθανό, κατά αιτιολογημένη κρίση, αν αφεθεί ελεύθερος, να διαπράξει και άλλα εγκλήματα, όπως προκύπτει από ειδικά μνημονευόμενα περιστατικά της προηγούμενης ζωής του ή από τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης για την οποία κατηγορείται…

Χαρές και πανηγύρια…

Από την ώρα που ανακοινώθηκε η απελευθέρωση των τριών βουλευτών της Χρυσής Αυγής, τα συναισθήματα είναι ανάμικτα.

Άλλοι χάρηκαν και άλλοι έβαλαν πλερέζες.

Όχι βέβαια τα δικά μου, αφού ομολογώ πως στενοχωρήθηκα σφόδρα, αλλά κάποιων που μέσα στο μένος τους εναντίον του Σαμαρά χάρηκαν ιδιαίτερα.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στους χρυσαυγίτες, που με το δίκιο τους πανηγυρίζουν, αλλά και στους δήθεν αριστερούς του Σύριζα και των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων… που επιβεβαιώνουν το θέλει η π…..α να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει!

Για αυτό και είναι μέσα στη τρελή χαρά!

Μάλιστα, όπως με πληροφορούν κάποιοι κακεντρεχείς, στη Κουμουνδούρου δεν προλαβαίνουν να ανοίγουν σαμπάνιες από το πρωί…

Κερνάει ο Σκουρλέτης!

Ντροπή τους!

Κατηγορείσαι για σύσταση εγκληματικής συμμορίας και συμμετοχή σε αυτήν -και όντως συμμετέχεις σε αυτήν, είσαι και βουλευτής της, δεν χρειάζεται να αποδειχτεί αυτό!- αλλά αφήνεσαι προσωρινά ελεύθερος.

Η "εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη" μόλις κλονίστηκε ανεπανόρθωτα, δεν θα μείνω όμως μόνο εκεί.

Κόμματα και εγκληματικές οργανώσεις.

Καθένας μπορεί να έχει οποιαδήποτε άποψη για τη Χρυσή Αυγή.

Μπορεί, λογικά, να τη θεωρεί εγκληματική, αλλά από νομική άποψη το ναζιστικό αυτό μόρφωμα δεν είναι «εγκληματική οργάνωση».

Είναι κόμμα που έχει τα προνόμια και τις υποχρεώσεις των υπολοίπων του ελληνικού Κοινοβουλίου.

Το γεγονός όμως ότι είναι κόμμα δεν σημαίνει ότι στις τάξεις του δεν υπάρχουν εγκληματίες.

Ούτε ότι αυτοί οι πιθανώς εγκληματίες δεν έχουν στήσει εγκληματική οργάνωση.

Αυτό μπορεί να συμβεί και στα καλύτερα κόμματα, πόσω μάλλον σε ναζιστικά μορφώματα που αποθεώνουν την παράνομη βία.

Ανισόρροποι;

Οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες μεταξύ χρυσαυγιτών φαίνεται να ρίχνουν περισσότερο φως στην υπόθεση των δήθεν «αγανακτισμένων πολιτών» που έριχναν πέτρες σε διαδηλωτές στο Κερατσίνι, την επόμενη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.

Όπως αποκαλύπτει το ΒΗΜΑ, σε παλαιότερο, πλούσιο μαγνητοφωνημένο υλικό, εντοπίζονται ακόμα και σχέσεις μεταξύ χρυσαυγιτών και αστυνομικών προκειμένου τα μέλη του ακροδεξιού μορφώματος να αφήνονται ανενόχλητοι να πετούν πέτρες πίσω από τις τάξεις των ΜΑΤ.

Τι έγιναν τα ολοήμερα;

Γολγοθάς είναι για χιλιάδες οικογένειες η καθημερινότητα καθώς τα ολοήμερα σχολεία λόγω έλλειψης και κινητικότητας εκπαιδευτικών δεν έχουν αρχίσει να λειτουργούν. 

Αν και η σχολική χρονιά άρχισε πριν από δύο εβδομάδες λίγα είναι τα ολοήμερα σχολεία που λειτουργούν, ενώ τα περισσότερα δεν διαθέτουν εκπαιδευτικούς.

Οι εργαζόμενοι γονείς βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδο και επιστρατεύουν γιαγιάδες, γείτονες και νταντάδες, εάν μπορούν να καλύψουν φυσικά το κόστος.