Sea of Love....

Tom Waits.

Πόσο μας κοστίζει ο κάθε φοιτητής;

Ας βρεθεί κάποτε, ένας λογικός άνθρωπος να εξηγήσει στους Έλληνες πολίτες που πάνε τα λεφτά τους και τι ανταποδοτικότητα έχουν σε κάθε έξοδο.

Ίσως τότε πάψουμε να ζούμε με τα παραμύθια και τις φαντασιώσεις που εξυπηρετούν πάντα τους ανεύθυνους και τους πονηρούς.

Το ελληνικό κράτος δίνει πάνω από 50.000 ευρώ για τις σπουδές ενός φοιτητή του ΕΜΠ.

Πρόκειται για το ακριβότερο πτυχίο ανά πανεπιστήμιο!!!!!

Όμως, οι αυξομειώσεις είναι έντονες…

Αντιπολίτευση στα κεραμίδια …

Δεν πιστεύω, προσωπικά, ότι η σημερινή Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει ρόλο σε κρίσεις του μεγέθους αυτής της Ουκρανίας ή και της Συρίας.

Είμαστε πολλοί μικροί και αδύναμοι να κάνουμε γεωπολιτικό παιγνίδι, ακόμα και στη γειτονιά μας, ειδικά τώρα που, λόγω κρίσης, ελάχιστοι υπολογίζουν στην ασθμαίνουσα εξωτερική μας πολιτική.

Από την άποψη αυτή, το ταξίδι του Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ουκρανία, πριν από λίγες ημέρες, δεν ξέρω αν έγινε με φιλοδοξίες να αποφέρει πρακτικό αποτέλεσμα.

Δεν φαντάζομαι ότι στο ΥΠΕΞ έτρεφαν αυταπάτες ότι η παρουσία του Βενιζέλου θα εμπόδιζε τον Πούτιν να καταλάβει την Κριμαία ή θα έπειθε τους εξεγερμένους να δεχθούν να επιστρέψει στον θρόνο του ο «νόμιμος πρόεδρος» Γιανουκόβιτς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να πάει.

Ο Βενιζέλος τούτη την περίοδο δεν είναι απλώς ΥΠΕΞ μιας ανυπόληπτης στη διεθνή διπλωματία Ελλάδας, αλλά και προεδρεύων του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. και με την ιδιότητά του αυτή ήταν υποχρεωμένος να σπεύσει στην εστία της κρίσης, που απειλεί ζωτικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο Κουφοντίνας, ο Γαλιλαίος, και η … Φρειδερίκη!

Είπα να μην ασχοληθώ με αυτό το καυτό ζήτημα των ημερών, δηλαδή το βιβλίο του Κουφοντίνα, αλλά δεν άντεξα.

Ως γνωστόν, είμαι ενοχλητικά πολυπράγμων, και άρα επειδή καλώς ή κακώς έχω άποψη επί σχεδόν παντός του επιστητού (πολλές φορές λανθασμένη), αποφάσισα να μπω και εγώ στον χορό των αντεγκλήσεων ένθεν κακείθεν, σχετικά με το αν θα έπρεπε να εκδοθεί, και αν θα πρέπει τελικά να διαβαστεί το εν λόγω βιβλίο.

Η δύναμη του προσώπου…

Όλοι γνωρίζουν τον Τσε Γκεβάρα και ελάχιστοι τον Καμίλο Σιενφουέγος, κι όμως δεν νομίζω πως ο δεύτερος έπαιξε μικρότερο ρόλο στην κατάληψη της εξουσίας στην Κούβα και στην απομάκρυνση του  δικτάτορα Μπατίστα.

Ούτε ήταν λιγότερο επαναστάτης ή «επαναστάτης» από τον πρώτο.

Νομίζω το γεγονός πως δεν κυκλοφορούν εκτός Κούβας μπλουζάκια με το πρόσωπο του Σιενφούεγος είναι γιατί δεν έγραφε τόσο καλά στο φακό και δεν συμβάδιζε εκείνη την εποχή με αυτά που αποδεχόταν η μόδα σαν επαναστατικό λουκ.

Η πανάκριβη γοητεία των αιώνιων φοιτητών…

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα σ' αυτή τη «διονυσιακή» χώρα, είναι η παρεξηγημένη αντίληψη των ορίων.

Γενικότερα δεν μας αρέσει ο χρόνος και τα διαστήματα που τον ορίζουν.

Σχεδόν τον έχουμε καταλύσει.

Γι' αυτό και είμαστε από τις πρώτες κοινωνίες στον κόσμο, με τόσο διευρυμένα τα όρια της εφηβείας.

Φτάνει ο άλλος τα σαράντα και ακόμα ζει με τους γονείς του, ενώ παράλληλα αισθάνεται  ζεστές μέσα του όλες τις «δυνάμεις» της νεότητας των εικοσάρηδων. Πάει για καφεδάκι, ντύνεται τρέντι, ψιλοαδιαφορεί για υποχρεώσεις και επωμίζεται, κάπως πιο χαλαρά, τις συνέπειες της ανεργίας.