Soul Crying Out...

Simple Minds

Οι τραγουδιστές της Βουθουλβέργης…

Κάποτε είχα ρωτήσει τον Αβραάμ Γεοσούα πώς είναι δυνατόν οι συγγραφείς να μιλούν τόσο ανοιχτά και τόσο σκληρά εναντίον της επίσημης πολιτικής του Ισραήλ και όχι μόνο να μη διώκονται, αλλά να αντιμετωπίζονται με τέτοιο σεβασμό.

Αφορμή ήταν μια επίσκεψή μου στην έκθεση βιβλίου της Ιερουσαλήμ και ο θαυμασμός με τον οποίον η εικοσάχρονη ρεσεψιονίστ στο ξενοδοχείο μού ανακοίνωσε ότι ο κ. Γεοσούα τής είχε ζητήσει να μου δώσει τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου.

Μερικές ημέρες μετά, στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ, όταν η νεαρή στρατιωτίνα με ρώτησε αν έχω κάποιον προσωπικό γνωστό στο Ισραήλ και της ανέφερα το όνομα του Γεοσούα, αμέσως σταμάτησε την ανάκριση και με άφησε να περάσω.

Αναρωτήθηκα πώς δύο νέες κοπέλες, η μία υπάλληλος ξενοδοχείου και η άλλη στρατιωτίνα, αντέδρασαν κατ’ αυτόν τον τρόπο στο όνομα ενός συγγραφέα τον οποίον επ’ ουδενί τρόπω θα τον χαρακτήριζες «εύκολο» και σίγουρα όχι «λαϊκό».

Ελλάδα, όπως λέμε Σπιναλόγκα…

Ας μη κοροϊδευόμαστε.

Ποτέ τους δεν μας συμπάθησαν.

Είμαστε όντως ανάδελφοι.

Το 1821 μας βοήθησαν με μοναδικό τους σκοπό να ξεμπερδεύουν με τον μεγάλο ασθενή, την Οθωμανική αυτοκρατορία.

Δεν μας αγάπησαν.

Για αυτούς  δεν ήμασταν  παρά κάποιοι τσομπάνηδες κλεφτοκοτάδες, που απλά έτυχε να ζούμε στην ίδια γεωγραφική περιοχή με κάποιους πραγματικά σπουδαίους αρχαίους μας προγόνους.

Ο Μπουτάρης και οι … υποκριτές.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, συμμετείχε στη γuμνή φωτογράφηση γνωστών Θεσσαλονικέων για το περιοδικό Adore, με αφορμή την περσινή Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Aids.

Η φωτογραφία τότε δεν είχε συμπεριληφθεί στις σελίδες τους περιοδικού, ωστόσο, σήμερα, παρουσιάζεται σε έκθεση με ανάλογες φωτογραφήσεις, που έχει στηθεί στο δημαρχείο της Θεσσαλονίκης.

Πνευματική ελίτ… αλά «Γκρέκα».

Να με συγχωρήσετε αν είμαι οξύς, αλλά χθες άκουγα σε εκπομπή τον έναν πρύτανη (Μυλόπουλο, του Αριστοτελείου) να υπερασπίζεται τον άλλον (Πελεγρίνη, του Πανεπιστημίου Αθηνών) και μου σηκώθηκε η τρίχα.

«Πρέπει να αποκατασταθεί το κύρος του κ. Πελεγρίνη», έλεγε και ξανάλεγε ο συνάδελφός του, αναφερόμενος στην κίνηση του υπουργού Παιδείας να παραπέμψει τον κ. Πελεγρίνη στο πειθαρχικό.

Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι πώς βλέπουν οι κ.κ. πρυτάνεις την έννοια του κύρους. Αν ο κ. Πελεγρίνης είχε έστω και την ελάχιστη ευθιξία, θα έπρεπε απλώς να παραιτηθεί.

Τα παιδία παίζει…

Ακόμη και ένα σταματημένο ρολόι, δύο φορές την ημέρα δείχνει τη σωστή ώρα.

Είναι γνωστό ότι το ρολόι του ΚΚΕ έχει σταματήσει εδώ και είκοσι τέσσερα χρόνια· ωστόσο, δείχνει τη σωστή ώρα όταν καταλογίζει στον Αλέξη Τσίπρα ότι με τις θέσεις του θυμίζει όλο και περισσότερο τον Γιώργο Παπανδρέου, εξ αφορμής της ομιλίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο.

Δικαίως το ιστορικό απολίθωμα της Αριστεράς επισημαίνει τις ομοιότητες: εντοπίζονται τόσο στο περιεχόμενο της ομιλίας όσο και στο ύφος του λόγου.

Άλλη μια που … αποστόμωσε τον υπουργό.

Άλλη μία… «γυναίκα που αποστόμωσε τον uπουργό» πρωταγωνίστησε αυτές τις ημέρες στο διαδίκτυο.

Μαζί με το σχετικό link που αναρτούσαν τα διάφορα sites διαβάσαμε τα συνήθη επικολυρικά κείμενα για «την τόλμη και αξιοπρέπεια που ανάβλυζε ο πύρινος λόγος της».

Η συγκεκριμένη κυρία βρέθηκε στο κοινό της εκπομπής «enikos» του Ν. Χατζηνικολάου απέναντι στον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση.

Στην εκπομπή το κοινό συμμετέχει ενεργά στο διάλογο, θέτοντας ερωτήματα στον εκάστοτε καλεσμένο και μέσα από τις απαντήσεις ενημερώνονται και οι τηλεθεατές για όσα μπορεί να απασχολούν σε σχέση με τον τομέα του εκάστοτε υπουργού.

Λίγο πριν το τέλος, η «γυναίκα που αποστόμωσε τον υπουργό» πήρε τον λόγο.

Όχι για να θέσει ερώτημα –άλλωστε προειδοποίησε τον υπουργό να μην απαντήσει, να μην σχολιάσει καν όσα θα πει– αλλά για να του πει το πρόβλημά της, ότι στη θέση του δε θα κοιμόταν τα βράδια και ότι δεν τον θεωρεί υπουργό της.

Ακόμα του είπε «σας θεωρώ ηθικό αυτουργό που πέθανε το κοριτσάκι από αναθυμιάσεις από μαγκάλι γιατί υπογράφετε αυτές τις αποφάσεις με την τρόικα. Θέλω να ρωτήσω αν κοιμάστε τα βράδια από τις τύψεις. Εγώ δε θα κοιμόμουν. Είσαστε ηθικός αυτουργός που πέθανε το κοριτσάκι. Είναι ντροπή σας και εσάς και της κυβέρνησης και όλων όσων συνυπογράφουν αυτά της τρόικας. Ντροπή και αίσχος». Αναρωτήθηκε, «κοιτώντας στα μάτια έναν άνεργο μπορείτε να του πείτε κάτι για την καταδίκη που του έχετε κάνει σε αεργία για το υπόλοιπο της ζωής του;» (αεργία και όχι ανεργία;).

Ο υπουργός την κοιτά με σκυμμένο κεφάλι.

Το κοινό ξεσπά σε χειροκροτήματα.

«Τα άτομα με αναπηρία έχουν μεγαλύτερη περηφάνια και φιλότιμο από εσάς, που το γκατζετάκι σας στοιχίζει περισσότερο από το μηνιάτικο της κυρίας. Ντροπή και αίσχος σας!»