I'll come running...

Brian Eno....

Ο Τσίπρας, το κέρας της αμάθειας και ο Μακιαβέλλι…

Ώστε ο Μακιαβέλι ήταν κακός;

Καλός ήταν μόνο ο Διαφωτισμός;

Αλλά πόσο καλός μπορεί να είναι ο Διαφωτισμός αν δεν περιλαμβάνει τον κακό Μακιαβέλλι;

Ο Αλέξης Τσίπρας ξαναγράφει την ιστορία της δυτικής σκέψης υπό το πρίσμα του αγωνιστικού μανιχαϊσμού του.

 

Είχα μόλις ανοίξει το απολαυστικό βιβλίο του Νικολό Καππόνι για τη βιογραφία του Μακιαβέλλι (Μακιαβέλλι - Ποιος ήταν πραγματικά ο αμφιλεγόμενος συγγραφέας του “Ηγεμόνα”, εκδ. Πατάκη) για να ξεκινήσω τη συγγραφή μιας βιβλιοκρισίας του στο Books’ Journal και έριξα μια τελευταία ματιά στο Ίντερνετ. Έπεσα πάνω σε μια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Μπολόνια…

Το ευρωπαϊκό όραμα της Γιούλας Μπουρδόλη…

Πάρα πολλοί φίλοι με παρακάλεσαν να ζητήσω από τη Γιούλα να καταθέσει τις απόψεις της για την Ευρώπη, εν όψει των εκλογών της Κυριακής.

Το έκανα.

Και η Γιούλα ανταποκρίθηκε.

Μεγάλη τιμή για το μπλογκ μας.

Απολαύστε λοιπόν τη Γιούλα, στο ξεδίπλωμα της σκέψης της…

Από μικρό κορίτσι είχα ένα όραμα που έκαιγε τα στήθια μου (που είναι και λιμπιστερά σαν πεπόνια με μέλι).

Ένα όραμα για μια αλλιώτικη Ελλάδα σε μιαν αλλιώτικη Ευρώπη…

Κερδισμένοι και χαμένοι του Ανεξυριζαυγιτισμού…

Έχασε πανηγυρικά ο θριαμβευτής ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο γιατί δεν κατάφερε να πετύχει τους μικρούς πολυδιαφημισμένους στόχους του. Αλλά γιατί παντού έχασε δυνάμεις σε σχέση με τις επιδόσεις του στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου του 2012. Αν οι αντίπαλοί του τρώνε χόρτο και τσιμπάνε στην επιθετική φουμαρολογία του περί πρόωρων εκλογών, αυτό είναι πρόβλημά τους.

Λέγαμε πριν μια βδομάδα, σχετικά με «Το τεκμήριο της κυβερνητικότητας», ότι δύσκολα θα γίνουν πράματα και θάματα και «θα έχουμε εξελίξεις τον Ιούνιο» μετά από αυτές τις εκλογές.

Όχι μόνο γιατί είναι τζούφιες πιπεριές ο πλάστικ επικοινωνισμός του ΣΥΡΙΖΑ, που ψαρώνει την ψοφοδεή συγκυβέρνηση, με πανάκριβα διαφημιστικά φυλλάδια και αφίσες στοχευμένες στα δύο πρόσωπα, της Δούρου και του Γαβρίλου.

Ούτε γιατί ντελαλεί ότι ήρθε η ώρα της «Αριστεράς».

Αλλά γιατί και τζάμπα έχει καταφέρει να αλλάξει την ατζέντα.

Για να γίνουν εθνικές εκλογές, πρέπει αυτός που τις ζητάει να μεγαλώσει τη δύναμή του, όχι να χάσει λιγότερο από όσο οι αντίπαλοι…

Και όμως ήταν ολοφάνερο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μάζευε τώρα τη δύναμη που είχε στις τελευταίες εθνικές εκλογές.

Μιλάμε για πολύ… μπίμπο!

Την ώρα που η Σπυράκη και ο Κούλογλου είχαν την ενδιαφέρουσα, για τις ευρωεκλογές, συζήτηση για το ποιός στηρίζει την Χρυσή Αυγή, πετάγεται η Καϊλή κραδαίνοντας ένα φυλλάδιο και λέγοντας απευθυνόμενη στον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ:

“Μα εσείς στηρίζετε Μιχαλολιάκο! Εσείς στηρίζετε Μιχαλολιάκο! Εσείς τους στηρίζετε”!

Κάγκελο λοιπόν ο Συριζαίος…

Να εκλέξουμε άλλον λαό; Γιατί όχι…

Ούτε Μώραλη ούτε Μιχαλολιάκο συνιστά στους ψηφοφόρους του ο Θοδωρής Δρίτσας.

Χαρακτηρίζει δε το σχετικό δίλημμα «άγονο».

Αγονο ή μη, το δίλημμα είναι πάντως πραγματικό και είναι βέβαιο επίσης ότι, γυρίζοντας την πλάτη στην πραγματικότητα, αρνούμενος δηλαδή τη δυνατότητα του συμβιβασμού, αρνείσαι στον εαυτό σου τη δυνατότητα να τη βελτιώσει.

Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης δεν ταιριάζει σε έναν αριστερό, όπως ο Θ. Δρίτσας. Ο αριστερός έχει με το μέρος του την τελεολογία του ιστορικού υλισμού: ο σοσιαλισμός είναι νομοτέλεια, όπως η βασιλεία των ουρανών για τους θρησκευόμενους.

Αν δεν ήταν η Ευρώπη…

Την Κυριακή 25 Μαΐου οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν να αναδείξουν τους Έλληνες ευρωβουλευτές που για την προσεχή πενταετία θα εκπροσωπήσουν την χώρα στο κορυφαίο ευρωπαϊκό κοινοβουλευτικό όργανο.

Με 21 εκπροσώπους της, η Ελλάδα θα αντιπροσωπεύει το 2,8% του συνόλου των ευρωβουλευτών –ποσοστό αισθητά μικρότερο από το αντίστοιχο του 1981, όταν η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση είχε δέκα μέλη.

Εξάλλου, μετά τις αλλεπάλληλες διευρύνσεις της ΕΕ, ο αριθμός των Ελλήνων ευρωβουλευτών από τους 24 έχει πέσει στους 21. 

Mια σύνοψη της πρώτης Κυριακής των εκλογών…

Φαίνεται πως από την οργή έχουμε αρχίσει να περνούμε στην αδιαφορία.

Αυτό μαρτυρά η τεράστια αποχή: Ο κόσμος προτίμησε την ηλιοθεραπεία από το να δώσει ώθηση στις δυνάμεις της "αλλαγής και της προόδου".

Εφησυχασμός φυσικά δεν επιτρέπεται, διότι, εάν οι ψηφοφόροι επιθυμούν να στείλουν κάποιο μήνυμα, αυτό κάλλιστα μπορεί να γίνει την προσεχή Κυριακή, που θ' ακουστεί πανευρωπαϊκά!

Δεδομένο πάντως είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τραβάει, και η σημειακή επιτυχία του μάλλον οφείλεται στην υπερσυγκέντρωση ΔΥ και άλλων κρατικοδίαιτων στην Αττική, παρά σε μαζικό ρεύμα υπέρ του.

Αν το πράγμα δεν τους πάει καλά την ερχόμενη Κυριακή, σχεδόν βέβαιη πρέπει να θεωρείται η μεταξύ τους φαγωμάρα.

Πάντως αναρωτιέμαι πως θα λειτουργούσε η κοινή γνώμη αν δεν είχε ανακοινωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα και δεν είχαν γίνει τόσες δηλώσεις περί βέβαιης παραμονής μας στο ευρώ.

Οι ψηφοφόροι, όπως άλλωστε και οι βουλευτές, έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν ενώ δεν έχει κριθεί τίποτε ακόμη.

Η κοινωνία δε φοβάται πια το μαστίγιο, ζητά καρότο.

Ευρωπαϊκό καρότο…