Με αφορμή την υπόθεση της κυρίας Λοΐζου…

Ότι ήτανε να πούμε για την ουσία – όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε την ουσία – του θέματος με την κυρία Λοΐζου, το είπαμε όταν ανακοινώθηκαν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ.Και επειδή δεν μας ενδιαφέρει να ασχοληθούμε περαιτέρω με την κυρία Λοΐζου, θα το συμπυκνώσουμε και θα το κλείσουμε σε μια και μόνο φράση: 

«Δεν αρκεί να λέγεσαι Πλουμπίδης για να είσαι Πλουμπίδης, δεν αρκεί να λέγεσαι Λοΐζος για να είσαι Λοΐζος, δεν αρκεί να λέγεσαι Μπελογιάννης για να είσαι Μπελογιάννης. Γιατί, πολύ απλά, Πλουμπίδης, Λοΐζος, Μπελογιάννης, δεν γεννιέσαι. Γίνεσαι (…)»…

Το παράλογο της λογικής…

Τρεις τύποι πάνε σε ένα μπαρ και παραγγέλνουν από ένα ποτό. Ο λογαριασμός αντιστοιχεί σε 10 ευρώ για τον καθένα, τα οποία και πληρώνουν. Στη συνέχεια το ξανασκέφτονται και παραπονιούνται για τις υψηλές τιμές. Ο ιδιοκτήτης τους λυπάται, και λέει στον μπάρμαν να τους επιστρέψει 5 ευρώ.

Ο μπάρμαν δυσκολεύεται στο να μοιράσει τα 5 ευρώ σε τρία άτομα, και αποφασίζει να τσεπώσει  τα 2 και να επιστρέψει από ένα στους πελάτες. Οπότε έχουμε: Οι τρεις τύποι πλήρωσαν από 10 ευρώ ο καθένας, δηλαδή 30 στο σύνολο.

Εφόσον ο μπάρμαν τους επέστρεψε από ένα ευρώ στον καθένα, έχουν πληρώσει από 10-1=9 ευρώ έκαστος. Δηλαδή 9 Χ 3=27 ευρώ συνολικά.
Ο μπάρμαν τσέπωσε 2 ευρώ, όμως 27 + 2=29.

Που πήγε το ευρώ που λείπει;