Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
10.12.17
Η Ελλάδα στη φάση της μεταδιάλυσης…
Οσον αφορά το βατερλό, που ονομάζεται επίσκεψη
Ερντογάν στην Ελλάδα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το ποιος και για ποιον λόγο
είχε τη... φαεινή ιδέα να καλέσει τώρα τον Ερντογάν στην Ελλάδα. Τη στιγμή που
ο ίδιος ο Ερντογάν -και η Τουρκία- έχει αποδείξει στην πράξη ότι είναι
αποφασισμένος για όλα και είναι έτοιμος να τα βάλει με όλους, ποια πολιτική και
διπλωματική διάνοια επέλεξε τη συγκεκριμένη συγκυρία για να γίνει αυτή η
επίσκεψη;
Τη στιγμή που η Ελλάδα είναι μια «αποικία
χρέους», όρο που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να
αρπάξουν την εξουσία, τον οποίο μάλιστα όρο χρησιμοποίησε ως τίτλο σε βιβλίο
του ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς, καθ’ ύλην αρμόδιος της
επίσκεψης-βατερλό, με ποιο σκεπτικό κάλεσαν τον Ερντογάν στην Ελλάδα;
Τι κρύβεται άραγε πίσω από την απόφαση του Τραμπ για την Ιερουσαλήμ;
Η «αψυχολόγητη» και αιφνιδιαστική απόφαση του
Ντόναλντ Τραμπ να προχωρήσει στην αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του
Ισραήλ άνοιξε για μια ακόμη φορά τις πύλες της κολάσεως στην περιοχή, με τους
Παλαιστίνιους να αντιδρούν βίαια, τις μουσουλμανικές χώρες να διαμαρτύρονται
εντόνως, τις διάφορες ισλαμικές φονταμενταλιστικές οργανώσεις να απειλούν με κλιμάκωση
του τρόμου και νέα ιντιφάντα, και με ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη να διαφωνεί κάθετα
με την νέα αυτή αμερικανική πολιτική, τουλάχιστον στην συγκεκριμένη χρονική
συγκυρία.
Όπως όλα δείχνουν, σωστή ή λάθος, η απόφαση αυτή δεν μπορεί να περάσει,
τουλάχιστον αναίμακτα, εκτός κι αν η επαναφορά της καθημερινής βίας στην Μέση
Ανατολή (και αλλού) είναι στην ατζέντα, είναι δηλαδή ο τελικός σκοπός του Τραμπ,
στα πλαίσια κάποιων σκοτεινών σχεδιασμών των ελίτ «που μας κυβερνάνε αφού»...
Ξεπουλιούνται στους «κσένοι» και οι Γερμανοί;
Η σιωπηλή ανοχή και το νέο «δημόσιο» του ΣΥΡΙΖΑ…
Συμπληρώνονται σε λίγο τρία χρόνια της
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η κυβερνητική πολιτική, στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου,
είναι ακραία αντιλαϊκή και πλήττει άμεσα τη συντριπτική πλειονότητα των
μικρομεσαίων στρωμάτων. Έτσι, η κυβέρνηση εμφανίζεται αποδυναμωμένη στις
δημοσκοπήσεις και προεξοφλείται η ήττα της στις επόμενες εκλογές.
Παρόλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταρρέει, γιατί οι
όποιες κοινωνικές αντιδράσεις ενάντια στην πολιτική του είναι ακόμα
διαχειρίσιμες. Πώς εξηγείται αυτό; Το παραπάνω ερώτημα αποκτά μεγαλύτερο
ενδιαφέρον, αν συνυπολογίσουμε ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είναι τα μόνα κυβερνώντα
κόμματα της μεταπολίτευσης χωρίς μαζικό κομματικό μηχανισμό. Οι νεοπαγείς
συντηρητικοί ΑΝΕΛ δεν είχαν ποτέ ισχυρή κομματική οργάνωση και κοινωνική
παρουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με παραδοσιακά ερείσματα σε ορισμένους χώρους εργασίας (πχ
εκπαίδευση) και σε κοινωνικά κινήματα, αποδεκατίστηκε κομματικά και οργανωτικά
μετά τη διάσπαση του 2015…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)