Ο Κλίντ Ιστγουντ, όπως ακριβώς και ο Γούντι
Αλεν, μοιάζει να πιστεύει πως μόνο δουλεύοντας μπορεί να βρίσκεις δύναμη
για ζωή. Η διαφορά μεταξύ των δυο είναι ωστόσο μεγάλη: ο 81χρονος Γούντι Αλεν
έχει το άγχος να είναι χαριτωμένος και να κάνει παρατηρήσεις χαμογελώντας, ο
86χρονος Κλιντ Ισγουντ, αντίθετα, διηγείται ιστορίες λιτά και χωρίς αστειάκια,
αλλά με τη βαριά διάθεση κάποιου που τις έχει ζήσει.
Βλέποντας μια ταινία του Κλιντ Ιστγουντ νοιώθεις
σαν ν ακούς τον βαρύ, τραχύ τόνο της φωνής του: οι πράξεις των πρωταγωνιστών
του φιλτράρονται πάντα από τη ματιά του και, μολονότι υπάρχουν πάντα άξιοι
συνεργάτες (διευθυντές φωτογραφίας, σεναριογράφοι, σπουδαίοι ηθοποιοί όπως ο
Τομ Χάνκς στο «Σάλι» κτλ), ο τόνος της αφήγησης είναι πάντα δικός του…