Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
31.3.15
Σκίσιμο μνημονίου και μισθός κάθε μήνα δεν γίνεται…
Οταν ο Παπανδρέου, από το
«λεφτά υπάρχουν» προσγειώθηκε στο Καστελόριζο, του έφυγε το μισό ΠΑΣΟΚ.
Στην κλειστή στροφή του Σαμαρά από τα Ζάππεια
προς τα μνημόνια, του έπεσαν από την καρότσα οι Καμμένοι.
Κάτι ανάλογο θα χρειαστεί να διαχειριστεί και ο
Τσίπρας, τώρα που από το «Merkel, go back» πέρασε στο «Liebe Kanzlerin»;
Ισως όχι!
Έχουν άγνοια κινδύνου…
Το σκηνικό το οποίο πορεύεται η χώρα τις
τελευταίες ημέρες έχει ξεπεράσει τα όρια της άγνοιας κινδύνου από την παρούσα
κυβέρνηση και έχει εισέλθει σε μια πορεία βλακώδους καταστροφής.
Οι παλινωδίες που βασίζονται στην ανώριμη και
ουτοπική στρατηγική της εσκεμμένης ασάφειας από την ελληνική κυβέρνηση, έναντι
των εταίρων, έχει στην κυριολεξία κονιορτοποιήσει το οποιοδήποτε ψήγμα
αξιοπιστίας είχε καταφέρει η χώρα και ο λαός της, με αβάστακτες θυσίες να
ανακτήσουν τα τελευταία χρόνια.
Η καταστροφή έχει βάλει ήδη το ένα της πόδι μέσα
από την πόρτα και βρίσκεται πλέον σε πορεία ολοκληρωτικής εισόδου…
Να τη χαιρόμαστε τη κυβέρνησή μας!
Έκατσα κι εγώ, όπως οι περισσότεροι Έλληνες χθες
βράδυ, για να δω τι έχει να μας πει ο ριζοσπάστης πρωθυπουργός μας, αυτός που
τόλμησε να τα βάλει με τους κακούς τοκογλύφους για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλαδίτσας
μας. Που παρεμπιπτόντως, από γεννησιμιού της (ακόμη και πιο πριν, επί 1821)
ζούσε αποκλειστικά από τα δάνεια των ξένων, αλλά ας μη το κάνουμε θέμα.
Και τι είδα; Μια κακοστημένη παράσταση, που
στήθηκε για να στηθεί, και που αντί να μας διαφωτίσει, ή έστω να μας ενημερώσει
για τις «σκληρές» διαπραγματεύσεις, για τις (και καλά) μεταρρυθμίσεις, για την
οικονομία, για το μαύρο μας δηλαδή το χάλι… για όλα αυτά που μας ταλανίζουν κα μας
έχουν κάνει στομαχικούς… μας σκοτείνιασε
έτι περαιτέρω τη ψυχή, και μας μαύρισε τη καρδιά. Τη δική μου τουλάχιστον,
διότι ακόμη υπάρχουν ουκ ολίγοι συμπατριώτες μας, που ακούνε Τσίπρα και
σεληνιάζονται, περιμένοντας αύριο μεθαύριο (μόλις γυρίσει ο στρατάρχης Πάνος
από τας ΗΠΑ), να πάρουμε την Πόλη (όπως πήραμε το Βερολίνο)!
Σαμαράς: Η μόνη λύση στα αδιέξοδα…
Μια ματιά στις εκλογές στη Γαλλία θα πρέπει να
ρίξει τάχιστα η Νέα Δημοκρατία και να βγάλει τα συμπεράσματά της.
Τηρουμένων των αναλογιών και των πολιτικών
δεδομένων, υπάρχουν ορισμένα σημεία που ο Αντώνης Σαμαράς και οι συνεργάτες του
οφείλουν να δουν με προσοχή.
Για σκεφτείτε όμως τι ακριβώς πάει να γίνει στη
Γαλλία.
Ο φόβος μιας ακροδεξιάς Προέδρου, της Μαρίν
Λεπέν, συσπειρώνει τη δεξιά της χώρας η οποία και χθες θριάμβευσε και
πιθανότατα να νικήσει στις Προεδρικές εκλογές…
Περί των επιπτώσεων ενός φόρου "λίπους"
Φημολογούνταν πως στη λίστα μέτρων που πρότεινε η Κυβέρνηση στα πλαίσια της διαπραγμάτευσής της με τους Θεσμούς περιλαμβάνονταν και ένας φόρος «λίπους» (fat tax) ο οποίος αφορά την φορολογική επιβάρυνση τροφών χαμηλής θρεπτικής αξίας και υψηλής περιεκτικότητας σε συστατικά που αποδεδειγμένα αποτελούν στοιχεία κακής διατροφής.
«Ο κ. εργατολόγος που όλους μας... έδεσε χειροπόδαρα»…
Στην προσπάθειά της να μονιμοποιηθεί στο
Δημόσιο, η καθαρίστρια σχολικών κτιρίων Δέσποινα Κουρτέση είχε ακολουθήσει πριν
από λίγα χρόνια μαζί με δεκάδες άλλες συμβασιούχους μια πάγια στρατηγική:
πορείες διαμαρτυρίας, ολιγοήμερη κατάληψη γραφείων υπουργείου και συνεργασία με
γνωστό εργατολόγο των Αθηνών.
Τελικά πέτυχε τον στόχο της μέσω πολιτικής οδού
(νέα νομοθετική ρύθμιση) και όχι λόγω δικαστικής απόφασης.
Η δικαίωση, όμως, της άφησε πικρή γεύση…
Σιωπή, βαριά κι ασήκωτη…
Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
Πού είναι ο Παπαδημούλης που 'λεγε πως ο
Καμμένος είναι πιο δεξιά από τη Ν.Δ.; Στέρεψαν τα αστείρευτα tweets του;
Πού είναι ο Κουράκης που καταργούσε τις
παρελάσεις; Έκτοτε γράφηκαν πολλά ποιήματα;
Πού είναι ο Ξυδάκης που έβρισκε λυρισμό στις
πέτρες και έβαζε αισθητική στα ανείπωτα; Έχασε τα μολύβια και τη λαλιά του;
Πού είναι η Βαλαβάνη, ο Βούτσης, ο Λαφαζάνης, ο
Λυγερός, αυτοί που γέμισαν τα νιάτα τους στον αντιδικτατορικό αγώνα;
Είναι τόσο αχνά πίσω, τόσο παλιά αυτά που τους
εθέσπισαν;
Ο Σύριζα και οι ιδιωτικοποιήσεις…
Ανεξάρτητα με όσα λέγονται από επίσημα χείλη και
ακούγονται από ανεπίσημα στην πιάτσα, γεγονός είναι πως η Αθήνα, στην καταρχήν
συμφωνία στις αρχές Μαρτίου, στο πλαίσιο του Eurogroup, δεσμεύτηκε πως οι
ελληνικές Αρχές «δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί».
«Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει
προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με τη νομοθεσία» και
πως «θα επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχτεί,
αποσκοπώντας στη βελτίωση των όρων, έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα
μακροπρόθεσμα οφέλη του Δημοσίου»…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)