I Wont Let Go...

Monarchy

Η Ζωή τραβάει την κατηφόρα…

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου παρακολουθούσα τα αποτελέσματα σε φιλικό σπίτι παρουσία γνωστών μου που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν σχέση με την τέχνη και το θέαμα. Βλέπαμε τα σφιχταγκαλιάσματα του Αλέξη Τσίπρα με τον «αδελφούλη» του Πάνο Καμμένο, τον Βασίλη Λεβέντη να θέλει να κρυφτεί και η χαρά να μην το αφήνει, σχολιάζαμε, κάναμε αναγωγές σε επιθεωρησιακά νούμερα, γελούσαμε – δεν θυμάμαι τώρα, μπορεί και να κλαίγαμε…

 

Παλιές καλές εποχές!

Στις δηλώσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου όμως, που είχε βρεθεί εκτός Βουλής, έπεσε άκρα του τάφου σιωπή. Τεντώσαμε τα αυτιά μας. Διότι η πρώην Πρόεδρος της Βουλής ξέρει να γίνεται σταρ με όρους σόου μπιζ. Και να βήξει, θα βήξει με τέτοιον τρόπο που θα γίνει θέμα. Οι σταρ δεν είναι πάντα συμπαθείς βεβαίως. Αλλά και το να αγαπάνε να σε μισούν, είναι σταριλίκι...

Όταν τα πάντα καταρρέουν…

Όποιος είδε τον Αλέξη Τσίπρα στην πρόσφατη ομιλία του προς το υπουργικό συμβούλιο θα μπόρεσε να διακρίνει πολύ εύκολα ότι βρίσκεται υπό μεγάλη ψυχολογική πίεση. Ακόμα και η εμφάνιση του νέου, γεμάτου ενέργεια 40άρη με το χαμογελαστό πρόσωπο που ξέραμε, έχει εμφανώς αντικατασταθεί από την εικόνα ενός κουρασμένου ανθρώπου, με βαρύ συνοφρυωμένο ύφος και μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια.

Τα πράγματα δεν του ήρθαν όπως τα περίμενε και τώρα συνειδητοποιεί πόσο διαφορετικό είναι να κυβερνάς από το να κάνεις αντιπολίτευση. Είναι μεγάλη ευθύνη να κουβαλάς μια χώρα στην πλάτη σου και ιδιαιτέρως μια μικρή χρεωκοπημένη χώρα…

Βενεζουέλα: Η επανάσταση, και οι ... κότες του Μαδούρο!

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Nicolas Maduro είναι γνωστός για τα διάφορα εξωφρενικά που εκτοξεύει κατά καιρούς στις  δημόσιες ομιλίες του. Το 2013, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας (την κέρδισε παρά τρίχα, με υποψίες νοθείας), είχε πει πως ο μακαρίτης ηγέτης του σοσιαλισμού του 21^ου αιώνα, ο μέντοράς του δηλαδή Hugo Chavez, είχε μετενσαρκωθεί ως … πουλί! Αργότερα πρόσθεσε πως κάθε φορά που κοιτάει τα βουνά γύρω από το Καράκας, βλέπει την όψη του  Chavez.

Μια άλλη φορά είχε πει ότι «δεν αμφέβαλε ούτε κατά ένα χιλιοστόμετρο, για το αν θα έπρεπε να ενταχθεί στο σοσιαλιστικό κίνημα του  Chavez», οπότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί οι πολίτες της χώρας γελάνε μαζί του κάθε φορά που πιάνει το μικρόφωνο...

Οι αγρότες, βοήθεια!

Ένα ρίγος διαπερνά τα Εξάρχεια και το… Γκάζι. Οι αγρότες κατεβαίνουν στην Αθήνα με τα τρακτέρ-τανκς για να ρίξουν την κυβέρνηση της «αριστεράς».

Στα Εξάρχεια, στο Γκάζι, στα Λαδάδικα, μπορεί πια να μην είναι τόσο φανατικοί με τον ΣΥΡΙΖΑ όπως άλλοτε, μπορεί να υπάρχουν πια πολλοί θαυμαστές της Ζωής και επικριτές της «κωλοτούμπας» του Αλέξη, ωστόσο, ε, όχι και με τους αγρότες!

Αυτοί είναι ανεκτοί ως παραγωγοί λαδιού και ως πλαίσιο κάποιας βουκολικής σκηνογραφίας, αλλά όχι και να καθορίζουν και την πολιτική ζωή του τόπου, και μάλιστα να εισβάλουν στην πρωτεύουσα!

Η πολιτική ζωή ρυθμείται στο «Φίλιον» από την ημερήσια σύναξη των διανοουμένων, στο «Ντα κάπο» από τη μεσημβρινή σύναξη των δημοσιογράφων ή, έστω, στην «πλατεία», από τη νυκτερινή σύναξη των παιδιών με τις μολότωφ. Δεν μπορεί να αποφασίζουν γι’ αυτήν οι άξεστοι χωρικοί, ακόμα περισσότερο οι κτηνοτρόφοι και οι κατσίκες τους. Εξάλλου, «τόσες επιδοτήσεις παίρνουν για να κάθονται και να γυρνάνε στα σκυλάδικα»...

Στη χώρα του μπερδέματος, φίλε μου αγρότη…

Το περασμένο Σαββατόβραδο στο ραδιόφωνο άκουσα το τραγούδι του Pilotpriest «Land of Confusion». Φυσικά ένα τραγούδι με τίτλο «Η χώρα του μπερδέματος» μου θύμισε, κατευθείαν, ποια άλλη χώρα; Tην Ελλαδάρα μας. Έχει και κάτι άλλους στίχους που μας ταιριάζουν κουτί αλλά τους αφήνω για το τέλος.

Το μυαλό μου πήγε και σε εκείνους τους χιλιάδες Έλληνες που βρέθηκαν εγκλωβισμένοι το περασμένο σαββατοκύριακο στα μπλόκα των τρακτεριών με μόνη παρέα το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου τους.

Αγαπητοί, λοιπόν, οδηγοί, αγρότες, αναγνώστες ζούμε στη χώρα του μπερδέματος όπου οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, όπου οι μισοί μιλάνε μόνο με τους άλλους μισούς γιατί με τους υπόλοιπους δεν καταλαβαίνονται. Οι λέξεις, οι έννοιες, οι ιδέες σε αυτό το φανταστικό τελευταίο χρόνο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν αλλοιωθεί, έχουν μπει σε κιμαδομηχανή και αυτό που βγαίνει άλλοι το λιγουρεύονται και το τρώνε και άλλοι το βλέπουν και ξερνάνε...