11.10.19

The Mark...

Moderat





ΣΥΡΙΖΑ: “Αφήστε την κυβέρνηση και χτυπήστε τον Σαμαρά”…


Πρωθυπουργός της χώρας από την 8η Ιουλίου του 2019 είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραμένει (μέχρι να φύγει) ο Προκόπης Παυλόπουλος. Πρόεδρος της Βουλής είναι ο Κώστας Τασούλας, ενώ αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Αλέξης Τσίπρας. Κι όμως, στον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν σαν έχουν εισέλθει σε χρονοκάψουλα κι εξακολουθούν να καταφέρονται πρωί, μεσημέρι και βράδυ κατά του Αντώνη Σαμαρά.





Οι επιθέσεις της Κουμουνδούρου γίνονται φυσικά ανεπισήμως (διότι αλλιώς θα ξεπέρναγε τα άυλα όρια της ξευτίλας) και μέσω των φίλιων δημοσιογράφων και ΜΜΕ. Προφανώς, η πολλή παρέα με τον Καραμανλισμό άφησε κουσούρια στον ΣΥΡΙΖΑ. Έμαθαν να χρησιμοποιούν τους κύκλους, τα τετράγωνα, ίσως και τα τρίγωνα Πανοράματος, αν έχουν την ίδια γαστριμαργία με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή


Προσοχή… κουφαίνει!


Μην περάσει απαρατήρητο:
Ο Ερντογάν απείλησε την Ευρώπη, ότι θα ανοίξει την «κάνουλα» και θα στείλει – στην Ευρώπη – 3,6 εκατομμύρια «πρόσφυγες»!
Τι ήθελε να πει ο «ποιητής»;
·       Πρώτον, στην καλύτερη περίπτωση, εννοούσε ότι αν επιτύχει η επιχείρησή του στον ανατολικό Ευφράτη θα εγκαταστήσει εκεί τον πληθυσμό αυτό! Αλλιώς θα αναγκαστεί να τους στείλει όλους στην Ευρώπη.
Αλλά αν εγκαταστήσει νοτίως των τουρκικών συνόρων 3,6 εκατομμύρια «πρόσφυγες», αυτό σημαίνει ότι θα διώξει αυτούς που υπάρχουν ήδη εκεί (Κούρδους και Άραβες).

  



Δηλαδή θα κάνει Εθνοκάθαρση! Γιατί η εκδίωξη πληθυσμού από μια περιοχή – και μάλιστα με βάση εθνοτικά κριτήρια - είναι ο ορισμός της Εθνοκάθαρσης.
Άρα – στην «καλύτερη» πάντα περίπτωση – ο Τούρκος Πρόεδρος εξαγγέλλει Εθνοκάθαρση!
Και τον κοιτάνε όλοι άφωνοι. Και τον ανέχονται…


Το παρόν και το μέλλον του δεξιού εθνικολαϊκισμού στην Ευρώπη…


Σήμερα δεν υπάρχουν λαϊκιστικά κόμματα εξουσίας πουθενά στη δυτική Ευρώπη, όμως συνεχίζουν να βρίσκονται σε άνοδο, με τους ηγέτες τους να μην υποχωρούν.
Από τότε που κατέφτασαν τα πρώτα κύματα μεταναστών το 2015, κάποια θεωρούμενα ως περιθωριακά κόμματα άρχισαν να κερδίζουν δημοσκοπικά.
Το Εναλλακτικό κόμμα της Γερμανίας, η Λέγκα της Ιταλίας, και το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο, που μέχρι τότε βολόδερναν στο 5%, άρχισαν να κερδίζουν διψήφια εκλογικά ποσοστά, εκπλήσσοντας ουκ ολίγους.




Πολέμησαν τις αυξανόμενες μαζικές μεταναστευτικές ροές, για τις οποίες έλεγαν πως καταστρέφουν την ευρωπαϊκή  ταυτότητα, ενώ πολέμησαν παράλληλα και τις σκληρές οικονομικές συνθήκες, που οδηγούν στις χαμηλές γεννήσεις, και που δημιουργούν μια νεολαία χωρίς καμιά ελπίδα…