29.2.16

Καιροσκόποι είμαστε, όχι αφελείς…



Λογικά οι 12.575 ψηφοφόροι της Ραχήλ Μακρή στο νομό Κοζάνης θα αναρωτιούνται γιατί δεν τυπώνουμε εκατό δισεκατομμύρια ευρώ για να λύσουμε μια και καλή το ασφαλιστικό, το φορολογικό, να βάλουμε και κάτι στην άκρη για τα επόμενα μπερεκέτια. Μα αν οι 12.575 πράγματι πίστευαν ότι πατάς ένα κουμπί στο Νομισματοκοπείο και τυπώνεις εκατό δισεκατομμύρια, θα έπρεπε να δεχθούμε ότι υπάρχει ομαδική αδυναμία κατανόησης, όχι μόνο των οικονομικών κανόνων αλλά της στοιχειώδους πραγματικότητας.




Μην ανησυχείτε! Δεν είναι τόσο δραματικά τα πράγματα. Καιροσκόποι είμαστε, όχι αφελείς. Και τα πολιτικά φαινόμενα έχουν την εξήγησή τους, που δεν ανάγεται απαραίτητα στη σφαίρα της ψυχιατρικής ή της μεταφυσικής…


Ο πατσάς και η … ανάπτυξη!



Επιχειρηματικό μυαλό θα πει να βλέπεις την ευκαιρία για δουλειές, για ανάπτυξη, για business, εκεί που δεν τη σκέπτονται άλλοι. Αυτό ακριβώς έκανε ο κ. Γιώργος Καλαγασίδης, προτείνοντας στους Έλληνες αλλά και στους απανταχού της γης φίλους του πατσά, την πρώτη μαγειρεμένη και τυποποιημένη σούπα πατσά.




"Ο πατέρας μου είχε πατσατζίδικο στο Τσοτύλι από το 1953, στην οικογένεια έχουμε τις συνταγές και ξέρουμε ότι ο πατσάς μπορεί να μην αρέσει σε όλους, αλλά έχει πολλούς και φανατικούς φίλους. Όταν με την οικονομική κρίση οι νυχτερινές έξοδοι και οι δαπάνες των Ελλήνων περιορίστηκαν, σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ βολικό, να μπορούν εύκολα να απολαύσουν την αγαπημένη τους σούπα στο σπίτι, χωρίς να αναγκαστούν να τη μαγειρέψουν οι ίδιοι ή να βγούνε έξω το βράδυ για να πάνε σε κάποιο πατσατζίδικο", εξήγησε στη Voria.gr ο κ. Καλαγασίδης...

Ο εκδότης, ο υπουργός, και η Γιούλα η Μπουρδόλη…



Ιδού μια πιθανή εξήγηση για το πώς και γιατί έπιασε πρεμούρα την κυβέρνηση να ελέγξει το διαδίκτυο!

Ήταν πρωί Κυριακής πέρσι το καλοκαίρι, όταν ο μπον βιβέρ εκδότης γνωστού δημοσιογραφικού ομίλου με ναυαρχίδα του δημοφιλές «ορθογραφικό» μπλογκ, πάρκαρε την εντυπωσιακή βαμμένη σε τόνους ροζ φλούο κορεάτικη μηχανή του κάτω από τα κλαδιά μιας μαραζωμένης συκιάς σε έναν χωμάτινο παράδρομο του Δενδροπόταμου στη Θεσσαλονίκη, και προχώρησε με βήμα ταχύ προς την μισοδιαλυμένη αυλόπορτα παρακείμενης μονοκατοικίας, που από μακριά έμοιαζε εγκαταλειμμένη…




Οι άνδρες της ασφάλειάς του, όλοι βετεράνοι των Green Berets και γκραν σενσέι του Αϊκίντο, με τα σινιέ κοστούμια τους, απλώθηκαν δεξιά και αριστερά, με το βλέμμα τους να σαρώνει την περιοχή, και τα χέρια τους τυλιγμένα γύρω από τα μικροσκοπικά ούζι που δεν αποχωρίζονταν ποτέ...


Ενδοϊδρυματική ομηρία…



Ο​​ τίτλος της «Εφημερίδας Συντακτών» (16.02.2016) ήταν δραματικός: «Φοιτητές στο εδώλιο, πρώτη φορά μετά τη Χούντα». Οπως διαβάζουμε στο σχετικό ρεπορτάζ από την Κρήτη, «για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση φοιτητές θα οδηγηθούν σε δίκη και μάλιστα από τους ίδιους τους καθηγητές τους, εξαιτίας της συνδικαλιστικής τους δράσης...».



Και ποια ήταν η συνδικαλιστική δράση των φοιτητών, για την οποία, «πρώτη φορά μετά τη Χούντα», κατηγορούνται; Μήπως μοίρασαν προκηρύξεις; Φώναξαν «ψωμί, παιδεία ελευθερία»; Μην όρθωσαν τα στήθη τους απέναντι στα τανκς; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Απλώς κράτησαν ομήρους επί δεκάωρο είκοσι καθηγητές, διότι οι τελευταίοι αρνήθηκαν να παρανομήσουν, δηλαδή να κάνουν εξεταστική αφού είχε χαθεί το εξάμηνο. Οι απειλές και ο διά της βίας εγκλεισμός 20 ανθρώπων μέχρι τα χαράματα –«ούτε νερό δεν μας άφηναν να πιούμε αν δεν ικανοποιούσαμε τα αιτήματά τους», είπε ένας από τους ομήρους– είναι για το αριστερό newspeak «συνδικαλιστική δράση»...

Η τραγική πραγματικότητα…



Ενας μεγαλόσωμος, μεσήλικας άνδρας, περνά από την πλατεία Βικτωρίας, βγάζοντας βόλτα τον σκύλο του. Ενα αγόρι από το Αφγανιστάν τον δείχνει στο νέο του φίλο, τον Αμπντούλ Γουαρίς. «Είναι από αυτούς που έρχονται τη νύχτα», του λέει.




Τα μάτια του Αμντούλ ανοίγουν διάπλατα. «Είναι ΟΚ. Δεν θέλουν ανήλικους. Παίρνουν νεαρούς άνδρες που είναι πρόθυμοι να πάνε στο σπίτι τους, να κάνουν ένα ντους και με 10-15 ευρώ να κάνουν σεξ μαζί τους. Κάποιοι πηγαίνουν, εκείνοι που έχουν ξεμείνει από χρήματα», του εξηγεί. Είναι η ύποπτη νυχτερινή οικονομία που έχει αναπτυχθεί, σε μία πλατεία που γίνεται το «σπίτι» ολοένα και περισσότερων προσφύγων, σχολιάζει ο Observer, που βρέθηκε εκεί…


28.2.16

Tin Pan Alley...

Stevie Ray Vaughan




Θες να ’σαι κι εσύ αύριο στους πέντε δρόμους με το παιδί σου;



Ο,τι αγγίζει ο ΣΥΡΙΖΑ καταλήγει σε δράμα - Οσο υπάρχει, δεν θα υπάρχεις, φίλε

Ναι, λοιπόν, κοιτάξτε στα μάτια τις ροές (τι κομψή έκφραση αλήθεια, συριζαϊκή και απατεωνίστικη για τις ορδές) των δυστυχισμένων ξένων που τους υποσχέθηκαν ελεύθερο πέρασμα από τη χαζοχαρούμενη Ελλάδα του Τσίπρα!



Δείτε τις γυναίκες με τα μωρά στην αγκαλιά, τους ανήμπορους ηλικιωμένους με τα καροτσάκια ή υποβασταζόμενους, τα ταλαιπωρημένα και απελπισμένα μικρά παιδιά, τους οργισμένους χωρίς στον ήλιο μοίρα γονείς τους, κι αφού σκουπίσετε τα δάκρυά σας, αναρωτηθείτε: Θέλετε να γίνουμε ΕΤΣΙ κι ΕΜΕΙΣ; Γιατί μόνο ΜΑΥΡΗ ΦΤΩΧΕΙΑ και απέραντη δυστυχία προδιαγράφονται για κάθε Ελληνα όσο είναι στα πράγματα ο ΣΥΡΙΖΑ!

Για ποιον δουλεύει ο Σύριζα;



Ακολουθεί ένα (όχι και τόσο) απίθανο σενάριο.

Έστω ότι η «περήφανη» συγκυβέρνηση συνεχίσει την σημερινή καταστροφική της πολιτική, και σε λίγο εκτός από κλειστές τράπεζες, ανεργία, φόρους επί φόρων, κάπιταλ κοντρόλς, λουκέτα, ακυρώσεις τουριστικών αφίξεων, μειώσεις συντάξεων, κλειστό οδικό δίκτυο, διαδηλώσεις, απεργίες, και όλα αυτά τα καλούδια, έχουμε επιπλέον και κλειστά σύνορα, αποπομπή μας από την Σένγκεν, στάση πληρωμών, χρεοκοπία, και έξοδο από το ευρώ. Χώρια η ελεγχόμενη ενημέρωση, η λογοκρισία στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, και όλα αυτά τα «δημοκρατικά», αφού κατά κει το πάνε οι «αριστεροί» σωτήρες μας.




Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, φανταστείτε (στην καλύτερη περίπτωση) η υπόλοιπη Ευρώπη να απορροφήσει τους Σύρους πρόσφυγες πολέμου, και να μείνουμε εμείς αμανάτι με καμιά εκατοστή (και παραπάνω) χιλιάδες «μετανάστες» από Πακιστάν, Μαρόκο, Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές, και … Νεπάλ (ναι, έχουμε κι από κει). Με τις γερμανικές φρεγάτες του ΝΑΤΟ να περιπολούν στο Αιγαίο (μας), μη τυχόν και προσπαθήσει κανείς από μας να την κάνει για αλλού…


Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας…



Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις ως τις 25 Ιανουαρίου 2015, με εξαίρεση την πρώτη του Γιώργου Παπανδρέου, ακολούθησαν ένα συγκεκριμένο δόγμα στη διαχείριση του Προσφυγικού, σε λεπτομέρειες του οποίου δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε σαφή αναφορά δι” ευνόητους λόγους – και ο νοών νοείτω.




Οσο ήταν στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του ότι γκρέμιζε κάθε μέρα τον φράχτη του Εβρου, που κατασκεύασαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και περιόρισαν τις ροές κατά 98% από τη συγκεκριμένη περιοχή, διά της αρμοδίου τομεάρχου, της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, με δημόσιες δηλώσεις της, κάρφωνε εν ψυχρώ την Ελλάδα και το λιμενικό στους ξένους γιατί ακολουθούσε παράνομες πρακτικές στο ζήτημα της αναχαίτισης και επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών και των προσφύγων που επιχειρούσαν να μπουν στην Ελλάδα διά θαλάσσης…

Κάτω τα χέρια από το τσίπουρο…



Εκλαμβάνω ως κακιάς ποιότητας χιούμορ την ατάκα του πρωθυπουργού στον αγροτοσυνδικαλιστή -πρώην βουλευτή- Μπούτα που μετείχε στην ομάδα εκπροσώπων των προσκείμενων στο ΚΚΕ μπλόκων, οι οποίοι τον επισκέφτηκαν χθες στο Μαξίμου, και του πρόσφερε ένα μπουκάλι τσίπουρο, παραγωγής του: “Μόνο το τσίπουρο και τον ήλιο δεν μπορούν να μας πάρουν” είπε χαμογελώντας με νόημα ο Αλέξης Τσίπρας.



Τα ίδια και τα ίδια λοιπόν.
Οι κακοί οι ξένοι που μας τα παίρνουν όλα και ο καλός πρωθυπουργός που αντιστέκεται κι αγωνίζεται να τα κρατήσει για το λαό του…


Μαύρο τέλος…



Ημέρες μαύρου τέλους διανύει η Ελλάδα.
Επειτα από μία πτώχευση και τρία επάλληλα προγράμματα σκληρότατης λιτότητας, που αντί να την βοηθήσουν την τσάκισαν τόσο δημοσιονομικά όσο και αναπτυξιακά και κοινωνικά, η χώρα λυγίζει πλέον κάτω από το βάρος του προσφυγικού ζητήματος, αδύναμη να προφυλάξει τον εαυτό της τόσο από τα κύματα προσφύγων που την κατακλύζουν, όσο – ίσως και περισσότερο – από την υποκρισία των «εταίρων» και την «αλληλεγγύη» που για άλλη μία φορά αυτοί επέδειξαν.




Αυτό το τραγικό για τον τόπο παραμύθι αυτής της δήθεν «αλληλεγγύης», το οποίο εξελίσσεται δραματικά εδώ και έξι χρόνια, έφτασε τώρα στο αποκορύφωμα αλλά και στην πλήρη απογύμνωσή του με τους «εταίρους» να καρφώνουν το τελευταίο καρφί της ελληνικής καταστροφής....



27.2.16

T.B. Sheets...

Van Morrison




Δεν υπάρχει «πολιτικά ορθή» λύση στο μεταναστευτικό…



Δεν υπάρχει «πολιτικά ορθή» λύση στο μεταναστευτικό, λύση που θα διασφαλίζει την εθνική ασφάλεια και κοινωνική συνοχή της χώρας και ταυτόχρονα θα είναι αποδεκτή από τους ιδεοληπτικούς ψυχάκηδες του επαγγελματικού «ανθρωπισμού», τις διαβόητες ΜΚΟ και λοιπούς χρήσιμους ηλίθιους του αρχηγού των δουλεμπόρων και του φανατικού Ισλάμ, του Ερντογάν.





Η δε συγκυβέρνηση Άμποτ και Κοστέλο ή Χονδρός και Λιγνός, ό,τι σας κάνει κέφι, έκανε βέβαια μια απλή αλλά αποτελεσματική επιχείρηση προπαγάνδας. Άφησε χιλιάδες δύστυχους, ανάμεσα τους γυναικόπαιδα, να σέρνονται στην Εθνική Οδό. Πόσο δύσκολο ήταν να τους καθοδηγήσει, να τους συγκεντρώσει, περιθάλψει, να βάλει λεωφορεία ή δυο τρένα; Ήθελε όμως την εικόνα. Την εικόνα, πχ με το παιδάκι που κρατά το παλτό του και σέρνει την τσάντα. Μαστίγωσε την συνείδηση του Έλληνα…


Τα μπλόκα των αγροτών και ορισμένες δίκαιες διεκδικήσεις…



Όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά. Πρεμιέρα το 1996, με πρωταγωνιστές Μπούτα και Πατάκη του ΚΚΕ και Κοκκινούλη της ΝΔ. Οι βαμβακοπαραγωγοί, τα ευνοημένα παιδιά του συστήματος, εγκαινιάζουν την μορφή πάλης «τα τρακτέρ στους δρόμους» που εγκλώβισε και τις επόμενες φουρνιές, με  το γνωστό σύνθημα.




Η αποκωδικοποίηση του συνθήματος για τους μη γνωρίζοντες είναι απλή: αφού το βαμβάκι εντάχθηκε με προνομιακό καθεστώς στην Ε.Ε. εξασφαλίζοντάς τους επιδοτήσεις σχεδόν διπλάσιες από την τιμή αγοράς, αφού το υποβάθμισαν στην προσπάθειά τους να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο, όταν η αγορά τους εκδικήθηκε αφήνοντας το στα αζήτητα, απαιτούσαν διά του κλεισίματος των δρόμων, να καλυφθούν οι απώλειες του εισοδήματός τους από τον κρατικό προϋπολογισμό…


Λίγο προτού μας κλείσουν το Ιντερνετ…



Με άλλα λόγια, για να ανακεφαλαιώσουμε, ζούμε σε μια χώρα στην οποία ιστορικοί διώκονται δικαστικά, επειδή τα αποτελέσματα του επιστημονικού τους έργου δεν ταιριάζουν απόλυτα με τους μύθους ντόπιων, ηθοποιοί προσβάλλουν όλα τα άτομα με κινητικές δυσκολίες σε κοινό δύο εκατομμυρίων τηλεθεατών χωρίς καμία συνέπεια, μητροπολίτες καλούν το ποίμνιό τους να φτύσει τους ομοφυλόφιλους, κυκλοφορεί ευρέως καθημερινή εφημερίδα που βρίζει, απειλεί και συκοφαντεί κάθε μέρα χωρίς να την πειράζει κανένας, η δικαιοσύνη όμως καταδικάζει τον εμπνευστή χιουμοριστικής σελίδας του Facebook που σατιρίζει τη λατρεία μέντιουμ παππούλη, την ώρα που εκδότες μικροσκοπικών φύλλων και ιδιοκτήτες σκουπιδοσάιτ εκβιάζουν επιχειρηματίες και πολιτικούς για διαφημίσεις ανενόχλητοι για χρόνια.



Ολο αυτό τον αχταρμά υποστηρίζει ότι θέλει να τον ελέγξει μια κυβέρνηση που παρακάμπτει αρμόδιες ανεξάρτητες αρχές για να μοιράσει όσες τηλεοπτικές άδειες πιστεύει ότι τη συμφέρει, ενώ στελέχη της δηλώνουν ότι είναι κακό πράγμα να υπάρχουν αντιπολιτευόμενα κανάλια, και ότι πρέπει να «τακτοποιηθεί» και η αγορά των ραδιοφώνων και του Ιντερνετ και γενικά οτιδήποτε μπορεί να φιλοξενεί φωνές και γνώμες που δεν συμφωνούν μαζί της...


Ο Λάκης, ο λαϊκισμός κι ο φασισμός…



«Λοιπόν, αν ψάχνουν ποια είναι η αιτία που ο Τσίπρας με κλειστές τράπεζες με εντολή των Ευρωπαίων ξεσηκώνει τα πλήθη, η διαφορά είναι στο βλέμμα. Στο βλέμμα του. Το βλέμμα κάνει την διαφορά στην Ιστορία!».



Το έγραψε ο Λάκης Λαζόπουλος. Θα μπορούσε κανένας να πει ότι εμπορεύεται ιδέες, αλλά τους έχει προλάβει. Είναι δημόσιος κατήγορος από καιρό ο ίδιος. Για όσους βρίσκονται έξω από την δική του -επαγγελματική- ηθική.
Είναι δημαγωγός κι ο ίδιος που ξέρει να συναρπάζει, να «ακούει». Ξέρει τι θέλει το πλήθος, ως  αγράμματος χειραγωγός…


Τόσο αδίστακτος;



Ο πρωθυπουργός την Τετάρτη, στην ομιλία του στο Κοινοβούλιο, ζήτησε συναίνεση στα εθνικά ζητήματα. Για πολλοστή φορά (έχω χάσει το μέτρημα από τον Ιούλιο). Ανακοίνωσε μάλιστα ότι αποδέχεται το αίτημα της αντιπολίτευσης για Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Παρά τις αρχικές του αντιρρήσεις, να πραγματοποιηθεί αυτό πριν την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της 6ης Μαρτίου.




Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι το συναινετικό πνεύμα που προσπάθησε να εμφανίσει ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι ο τρόπος που το ζήτησε.  Πιο συγκεκριμένα, η συνολική διάρκεια της ομιλίας του ήταν 41 λεπτά. Από αυτά, τα 13 αναλώθηκαν στην ρητορεία περί εθνικής ομοψυχίας. Και τα υπόλοιπα 28 σε οξύτατους αντιπολιτευτικούς τόνους! Εξαιρετικά διχαστικούς αντιπολιτευτικούς τόνους!

26.2.16

Ballerina...

Van Morrison




Αλ Τσαντήρι ή χώρα;



Οι ώρες που περνά η χώρα είναι κυριολεκτικά δραματικές. Όταν η Ελλάδα μετατρέπεται σ ένα ατελείωτο χάος με πρόσφυγες και μετανάστες στους δρόμους, τότε οι ατομικές διεκδικήσεις απέναντι στον ασφαλιστικό νόμο φαντάζουν παιχνιδάκι, αν επικρατήσει φυσικά η κοινή λογική. Τσαντήρι κανονικό η χώρα ή Αλ Τσαντήρι, όπως τιτλοφορείται η εκπομπή του γελωτοποιού που υποστήριζε ότι συνεχίζει την παράδοση του Αριστοφάνη, τρομάρα του.



Όμως τα  επεισόδια με την Αυστριακή υπουργό ή τις υπόλοιπες χώρες καταδεικνύουν ότι, σε διπλωματικό επίπεδο η κατάσταση έχει ξεφύγει  και δεν υπάρχει η επικοινωνία δίχως κραυγές…


«Αριστερή δημιουργική λογιστική»…



«Τετραπλάσιο πρωτογενές πλεόνασμα»! Πανηγύριζε από την πρώτη σελίδα της η «Αυγή» την περασμένη Τρίτη. Ενεση αισιοδοξίας (τη λένε και πολιτική ντόπα) στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, την περασμένη Δευτέρα το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε τα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, σε τροποποιημένη ταμειακή βάση, για την περίοδο Γενάρη 2016, τονίζοντας στο σχετικό δελτίο Τύπου ότι «παρουσιάζεται πλεόνασμα στο ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 1.077 εκατ. ευρώ έναντι πλεονάσματος 367 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2015 και στόχου του Προϋπολογισμού 2016 για πλεόνασμα 197 εκατ. ευρώ.



Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα ύψους 1.193 εκατ. ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 443 εκατ. ευρώ για την ίδια περίοδο το 2015 και στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 307 εκατ. ευρώ».
Συμπέρασμα (για όσους αρκούνται απλώς να καταναλώνουν τις κυβερνητικές ανακοινώσεις): τα δημόσια οικονομικά πάνε τόσο καλά που το πρωτογενές πλεόνασμα του Γενάρη υπετριπλασιάστηκε σε σχέση με το στόχο. Είναι όμως έτσι;


Η ΕΡΤ προβάλλει εκβιαστές;



Με τους εκβιαστές δεν βγάζεις εύκολα άκρη. Οι τύποι αυτοί δεν έχουν πολιτική ταυτότητα. Μπορεί να είναι τα πάντα και τίποτα, ανάλογα με το πώς εξελίσσονται οι εκβιασμοί τους.




Ετσι, μπορεί ο, συλληφθείς τις προάλλες για εκβιασμούς, εκδότης περιθωριακών εντύπων και ιστοσελίδων να ήταν παλιότερα «δεξιός» και εσχάτως να έγλειφε τους «αριστερούς», αλλά αυτά είναι συνήθη στον κόσμο των εκβιαστών. Αυτό που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι η φιλοξενία που βρήκε ο τύπος αυτός στην κρατική τηλεόραση. Ενα βίντεο που κάνει σήμερα τον γύρο του  Διαδικτύου είναι αποκαλυπτικό.


Ο Τσίπρας έχει τελειώσει...



Ο βίος της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα έχει τελειώσει. Παραμένει στο Μαξίμου απλά και μόνο γιατί οι ίδιοι έχουν αργήσει να το αντιληφθούν και οι άλλοι δεν βλέπουν κάποια εναλλακτική λύση που θα μπορούσε να την αντικαταστήσει.
Μια χώρα έχει κυβέρνηση όταν αυτή μπορεί και επηρεάζει τις εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό σε ό,τι έχει να κάνει με τη θέση της χώρας στο διεθνές γίγνεσθαι.




Τα σύνορα της χώρας είναι διάτρητα και το αποδεικνύει η απώλεια ελέγχου στο ποιος εισέρχεται σε αυτήν. Από την άλλη πλευρά, γειτονικές χώρες που μέχρι πρόσφατα επιβίωσαν χάρη στη γειτνίαση με την Ελλάδα, κλείνουν τα σύνορα η μία μετά την άλλη...


Το χειρότερο είναι ότι πιστεύουν πως έχουν δίκιο…



Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη τη ζημιά που προκαλούν. Δεν παραδέχονται την ημιμάθεια και την φαυλότητά τους.




Δεν ανέχονται την κριτική, ακόμη και την πιο καλοπροαίρετη, τιμωρούν την αυτοκριτική που εκφράζεται από υπουργούς της δικής τους κυβέρνησης οι οποίοι αποπέμπονται μόλις τολμήσουν να αναφωνήσουν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός».
Επενδύουν κάθε ανόητη και αλλοπρόσαλλη κυβερνητική πρωτοβουλία, με το θολό και ανούσιο, αντισυστημικό, επαναστατικό, δήθεν αριστερό, περίβλημα που τους δίνει το δικαίωμα να αυθαιρετούν...


25.2.16

Into the Mystic...

Van Morrison




Η εθνικά αυτοκτονική χορογραφία της «Πρώτη φορά Αριστεράς»…



Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, η χαλαρή κι ανεύθυνη Αριστερά υιοθέτησε μια πρωτοφανή ρητορική μίσους εναντίον κάθε είδους εξουσίας.
Διαδηλώσεις, καταστροφές, νεκροί (Marfin), προπηλακισμοί και ξυλοδαρμοί πολιτικών αντιπάλων, προτροπές για μη πληρωμή ακόμη και στοιχειωδών υπηρεσιών, νταηλίκια του αισχίστου είδους.



Ταυτοχρόνως η ίδια πολιτική ρητόρευε στοχεύοντας τα κατώτερα ένστικτα και την άγνοια της κοινωνίας, μιλώντας για αδικία της Ευρώπης, για τοκογλύφους που μας πίνουν το αίμα, για προδότες πολιτικούς, για κρεμάλες κι ένα σωρό παρόμοια…

Η απομόνωση του μέλλοντός μας...



Eν αρχή ην ο μύθος. Οι πρόσφυγες θα θελήσουν να μείνουν όσο πιο κοντά γίνεται στον τόπο τους, ώστε, αν εκλείψουν οι συνθήκες που τους ανάγκασαν να φύγουν, να μπορούν να επιστρέψουν. Τότε, γιατί δεν μένουν στην Τουρκία, όπου και ασφαλείς είναι και οι συνθήκες παραμονής είναι βιώσιμες; Κι αν ως πρόσφυγας ορίζεται όποιος θέλει να γλιτώσει είτε από εμφύλιο σπαραγμό είτε από πολιτική δίωξη, τότε πώς λέγεται αυτός που, ενώ έχει γλιτώσει, θέλει να μετεγκατασταθεί;




Οταν βλέπεις οικογένειες ολόκληρες, τρεις γενιές, να βαδίζουν στην εθνική οδό προς την Ειδομένη, καμιά τετρακοσαριά χιλιόμετρα απ’ τη Λαμία, δεν σου έρχεται στο μυαλό ότι αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν από τον τόπο τους για να μεταναστεύσουν; Χρειάστηκαν μερικοί μόλις μήνες, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές και μερικές εκατοντάδες θάνατοι από πνιγμό για να καταρρεύσει ο μύθος…

Παρατηρώντας την Ελλάδα να καταρρέει…



Μόνο τρόμο προκαλεί το τοπίο που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα, με την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση να βρίσκεται απέναντι σε προκλήσεις που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.




Χιλιάδες πρόσφυγες και παράνομοι μετανάστες εγκλωβίζονται καθημερινά στη χώρα, λεωφορεία με αλλοδαπούς περιφέρονται ανά την Ελλάδα και δημιουργούν μικρά hot spots σε όλη τη χώρα. Την ίδια ώρα, στην Ειδομένη τα επεισόδια είναι πλέον καθημερινότητα, ενώ τα νησιά βουλιάζουν από κόσμο…

Στα σύνορα των Εξαρχείων…



O Μανώλης Σφακιανάκης της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πέτυχε κάτι δύσκολο: να δημιουργήσει μια υπηρεσία από το πουθενά. Το χαρακτηριστικό του ήταν ότι ζούσε στην πραγματική ζωή. Την εποχή του διαδικτυακού ελληνικού Φαρ Ουέστ, όταν υπήρχαν sites που ειδικεύονταν σε εκβιασμούς γνωστών προσώπων, ο εκβιαζόμενος μπορούσε να απευθυνθεί τηλεφωνικά στον Σφακιανάκη, εκείνος να πάρει τηλέφωνο εκεί που έπρεπε και το δημοσίευμα να κατέβει σε λίγες ώρες. Από τις αρχές του 20ού αιώνα και τον Μπαϊρακτάρη είχε να εμφανιστεί αστυνόμος του οποίου το όνομα να γίνει τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό. Ηταν λάθος.



Τουλάχιστον για τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Τόσκα, που δοκίμασε να βγάλει τον Σφακιανάκη από το Σώμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και χαρακτήρισε τη θύελλα αντιδράσεων «δημόσιες σχέσεις». Το θέμα πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις που χρειάστηκε παρέμβαση του Τσίπρα από τις Βρυξέλλες. Τελικά βρέθηκε η μεσοβέζικη λύση ο Σφακιανάκης να μην επιστρέψει στη θέση του αλλά να παραμείνει κοντά στο ηλεκτρονικό έγκλημα ως βοηθός επιτελάρχη...


Ο Χατζηπαναγής, οι ΠΑΟΚτσήδες, και το… Ποτάμι!



Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο Ηρακλής πήγε να αρπάξει το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό. Δικαίως. Είχε ομαδάρα. Με Χατζηπαναγή, Λάκη Παπαϊωάννου και Κωφίδη. Στην κορυφή της επίθεσης έπαιζε ένα «κριάρι», ο Σέρβος Μιτόσεβιτς. Καλό δυνατό φορ, αλλά τόσο τεχνίτης με την μπάλα όσο και εγώ στην ψιλοβελονιά. Είμαστε προς τα τελειώματα του πρωταθλήματος και ο Ηρακλής παίζει εντός έδρας με τον Παναθηναϊκό...




Τότε το «Καυτατζόγλειο» ήταν το μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, μετά το ΟΑΚΑ. Και είναι μέσα 45.000 άνθρωποι. Ο Ηρακλής κάνει ρεκόρ εισιτηρίων με αριθμό που ανάθεμά με αν τον έχει δει ποτέ ο ΠΑΟΚ – η Τούμπα είναι μικρότερη. Το μέγεθος του κόσμου του Ηρακλή είναι ανέκδοτο στα ποδοσφαιρικά της Θεσσαλονίκης. Έχω δει παιδάκι να λέει ότι είναι Ηρακλής και ένας κύριος να το ρωτάει ποιος είναι ο μπαμπάς του. Πέθαινε κάποιος και φαινόταν το κενό στην κερκίδα. Δεν ήταν, απλώς, κάτι σαν τον Πανιώνιο. Ήταν πολύ πιο σύνθετο. Γινόσουν γριά και ήξερες ότι δεν θα δεις προκοπή. Δεν αγαπούσες τόσο το ποδόσφαιρο, όσο το να το φιλοσοφείς…


24.2.16

Cocaine...

Eric Clapton




Οι αστροναύτες και ο Ινδιάνος…



Στις 20 Ιουλίου 1969, ο Νίλ Άρμστονγκ και ο Μπαζ Όλντριν προσεδαφίστηκαν στην επιφάνεια της σελήνης. Κατά τους μήνες που προηγήθηκαν της αποστολής τους, οι αστροναύτες του Apollo 11 εκπαιδεύτηκαν σε μια απομονωμένη, σεληνόμορφη έρημο στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες.



Η περιοχή αυτή είναι η πατρίδα διαφόρων κοινοτήτων αυτόχθονων Αμερικανών και υπάρχει μια ιστορία ή θρύλος, που περιγράφει τη συνάντηση των αστροναυτών με κάποιον από τους ντόπιους…


Μπροστά o φράχτης, πίσω η άβυσσος…



Η κατάσταση πλέον, όπως έχει διαμορφωθεί (και δεν κρίνω, αυτή την στιγμή, με ποιανού ευθύνη, αποκλειστική ή μη, έχει συμβεί), δεν είναι απλώς έκρυθμη… Η μπάλα χάθηκε. Και η χώρα κινδυνεύει με κατάρρευση. Το προσφυγικό αποδεικνύεται η αχίλλειος πτέρνα μιας χώρας που αρνείται να έχει επαφή με την πραγματικότητα.




Μάθαμε στις νέες ορολογίες («μεταναστευτικές ροές», «βαλκανική οδός» και άλλα θλιβερά παρόμοια) και τις χρησιμοποιούμε χωρίς να σκεφτόμαστε, δυστυχώς, ούτε τη σημασία όσων κρύβει η καλλιέπεια της περιγραφής του προβλήματος ούτε, πολύ περισσότερο, τι κρύβεται πίσω από την ορολογία (ή την αργκό) που χρησιμοποιούμε για να προσδιορίσουμε το  προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα…


Πως και γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού;



Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ένα τεράστιο πέπλο χάους τυλίγει την Ελλάδα απ’ άκρη σε άκρη. Μια Ελλάδα που ζει την «τέλεια καταιγίδα» της. Μια Ελλάδα που κατέληξε ο «μαύρος κύκνος» της Ευρώπης, φτυσμένη από τους πάντες, ακόμη και τις μέχρι πρότινος οπισθοδρομικές κομμουνιστικές χώρες των Βαλκανίων και του πρώην ανατολικού μπλοκ. Μια Ελλάδα παρίας του πολιτισμένου κόσμου. Μια μεταμοντέρνα Αλβανία του Ενβέρ.



Αυτή λοιπόν την ώρα έχουμε ουσιαστικά κλειστές τράπεζες με κάπιταλ κοντρόλς, κλειστά (λόγω μεταναστών) τα σύνορα με τα Σκόπια, κλειστά (λόγω αγροτών) εκείνα με την Βουλγαρία, κλειστά οδικά δίκτυα λόγω αγροτικών μπλόκων, πολιορκημένα αεροδρόμια (πάλι από αγρότες), εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες να περιφέρονται από δω κι από κει, με χιλιάδες επιπλέον να μπαίνουν κάθε μέρα, φόρους επί φόρων, μειώσεις συντάξεων, φουλ ανεργία, κατασχέσεις σπιτιών, λουκέτα, κυνηγητό της επιχειρηματικότητας, ιδιωτικοποιήσεις-ξεπούλημα  των πάντων, και ένα νέο μνημόνιο πολύ πιο σκληρό από οποιοδήποτε άλλο με την υπογραφή του Αλέξη (που θα άλλαζε την Ευρώπη), που όμως ακόμη δεν τέθηκε καν σε εφαρμογή. Τα προεόρτιά του ζούμε με τους Αλέξη και συγκαμένο στα τέσσερα προ  πολλού…


Συστηματικά ψεύδη…



Αυτή η κυβέρνηση έχει αλλεργία στην αλήθεια .Για την ακρίβεια όχι μόνο λέει ψέματα με την ευκολία που δίνει υποσχέσεις αλλά- το χειρότερο - επενδύει στο ψέμα της . Και επιχειρεί να το εκμεταλλευτεί πολιτικά χτίζοντας μια εικονική πραγματικότητα που να την βολεύει. 




Τα ψέματά της είναι αναρίθμητα: Από την κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο , από το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που έγινε ΝΑΙ , από τις τράπεζες που έκλεισε δήθεν ο κ. Ντράγκι,  από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου το οποίο είναι δήθεν καλύτερο από τα προηγούμενα  -  αν και  επιβάρυνε την οικονομία με επιπλέον 85 δισ ευρώ ,   έως τις τέσσερις –σύμφωνα δήθεν με τα ευρωπαϊκά πρότυπα -νέες τηλεοπτικές άδειες που θα δώσει η κυβέρνηση για χάρη της ελευθεροτυπίας και της πολυφωνίας ! 


Προς τους ψηφοφόρους του Σύριζα…



Tο κείμενο αυτό αφορά κατά κύριο λόγο εκείνους που, καλή τη πίστει, ψήφισαν τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν, βέβαια, και συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες που ήξεραν ότι θα ωφελούνταν από τη νέα κατάσταση πραγμάτων. Υπήρξαν, όμως, και κάποιοι που απλώς σκέφτηκαν: «Ε, ας τους δώσουμε και αυτών μια ευκαιρία» ή «Έτσι κι αλλιώς, χάλια είναι τα πράγματα. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί;».




Σε αυτούς, λοιπόν, τους καλόπιστους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όσους εξακολουθούν να επενδύουν τις ελπίδες τους στο κόμμα του κ. Τσίπρα, θέλω απλώς να επισημάνω ότι, εκτός από την απογοήτευση που ασφαλώς αισθάνονται για το ότι δεν εκπληρώθηκαν ούτε κατ’ ελάχιστον οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο οικονομικό πεδίο, υπάρχει και κάτι ακόμα, που μπορεί να φαίνεται δευτερεύον εκ πρώτης όψεως αλλά δεν είναι. Και μιλάω, βέβαια, για συμπεριφορές που προσβάλλουν βάναυσα κάθε ηθικό και αισθητικό κριτήριο. Αναφέρω, ενδεικτικά και μόνο...


23.2.16

Ο κουτοπόνηρος Λάκης…



Η φύση είναι άδικη. Άλλον τον κάνει όμορφο, άλλον αδύνατο. Άλλον ψηλό, άλλον κοντό. Άλλος μεταβολίζει ένα βόδι σε δύο ώρες, άλλος θα φορτωθεί στο βάρος του ακόμη και το δεύτερο σοκολατάκι που θα δοκιμάσει (προσωπικό το δράμα εν προκειμένω). Άλλον έξυπνο και άλλον ηλίθιο. Ώπα. Εδώ έχουμε και μια παραλλαγή. Ο ηλίθιος, συχνά προκειμένου να επιβιώσει, αναπτύσσει ένα χάρισμα που του επιτρέπει να επιπλέει, όπως επιπλέουν οι φελλοί: την κουτοπονηριά.
Ο ανίκανος, ο κομπλεξικός και ταυτόχρονα ευηθής, αναπτύσσει την κουτοπονηριά και κατορθώνει τοιουτοτρόπως να ελίσσεται ανάμεσα στις καταστάσεις και να γλιτώνει τις κακοτοπιές.




Όμως υπάρχει ένα μειονέκτημα. Η κουτοπονηριά, φαίνεται. Είναι εύκολο να διαπιστωθεί, διακρίνονται πάντοτε οι ραφές στο κοστούμι που φοράει, και κυρίως, γίνονται αντιληπτοί από τον μη αφελή αρκετά εύκολα, οι σκοποί που υπηρετεί… Κάπως έτσι την πάτησε κι ο Λάκης μας.

Η «κακιά στιγμή» της αδιαφορίας…



Ολοι οι θάνατοι νέων ανθρώπων είναι άδικοι, αλλά πιο άδικοι είναι όσοι προκύπτουν από προχειρότητα, αυτή που μοιρολατρικά βαφτίζουμε «η κακιά στιγμή». Το δυστύχημα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη ήταν συνάρτηση πολλών κακών: της ταχύτητας με την οποία εκινείτο ο οδηγός, της πιθανής ολισθηρότητας του δρόμου, συν μια λυγισμένη προστατευτική μπάρα, από αυτές που βλέπουμε σε όλους τους δρόμους.




Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση που αποκάλυψε η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» (22.2.2005), αυτό που ελαφρά τη καρδία αποκαλούμε «μοιραίο», προέκυψε από «μια λυγισμένη λαμαρίνα. Αυτή πέρασε μέσα από την οροφή του τζιπ και προκάλεσε το θανατηφόρο τραύμα στον δημοφιλή τραγουδιστή (το μόνο που είχε) και σακάτεψε την 30χρονη συνεπιβάτιδά του στο πίσω κάθισμα»…

Μη τυχόν σας επιτεθεί αδέσποτο σκυλί…



Μη σας τρακάρει ανασφάλιστο αυτοκίνητο, και μη σας δαγκώσει αδέσποτο! Κι αυτό διότι με αφορμή μια πρόσφατη καταγγελία στο διαδίκτυο  για άγρια επίθεση αδέσποτου σκύλου σε νεαρό στην Ν. Παραλία της Θεσσαλονίκης, ψάξαμε ενδελεχώς (αλλά και ρωτώντας «ειδικούς») τη νομοθεσία, αλλά απάντηση δεν βρήκαμε, ούτε πήραμε από πουθενά.
Ποιο είναι το ερώτημα; Απλό… Ποιος είναι αρμόδιος να επέμβει (άμεσα) όταν άνθρωπος δέχεται επίθεση από αδέσποτο σκύλο;
Είναι η  αστυνομία (το 100), ο Δήμος, η Περιφέρεια, η Κτηνιατρική Υπηρεσία, η Πυροσβεστική,  οι «φιλοζωικές» οργανώσεις, το ΝΑΤΟ; Ποιος; Ένα απλό ερώτημα που όμως είναι κάτι σαν διαφορική εξίσωση… δύσκολο να απαντηθεί.




Στην περίπτωση που η επίθεση γίνεται από σκύλο που έχει ιδιοκτήτη, τα πράγματα είναι κάπως πιο ξεκάθαρα, αφού πρώτον ο ιδιοκτήτης θα προσπαθήσει να αποσπάσει τον σκύλο του από το θύμα, και άρα ίσως προληφθούν οι σωματικές βλάβες, και δεύτερον έχει (βάσει του N.4039/12) σαφείς υποχρεώσεις και ευθύνες, όπως π.χ. Ο ιδιοκτήτης ή ο συνοδός του σκύλου ευθύνεται για βλάβη ή ζημιά που προκαλείται από το σκύλο σε ανθρώπους ή ζώα, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 924 του Αστικού Κώδικα… οπότε το θύμα θα έχει κάποιον να στραφεί εναντίον για αποζημίωση κλπ.
Για την περίπτωση επίθεσης αδέσποτου όμως, όλοι, λίγο ή πολύ, είναι ή δηλώνουν αναρμόδιοι… Αν υπάρχει κάποιος αναγνώστης μας νομικός, που να μπορεί να απαντήσει, περιμένουμε ευχαρίστως.

Ο ολοκληρωτισμός κι η ανοησία κυλούν στο αίμα τους…



Τα μάθατε τα νέα;
Τα φορολογικά έσοδα του 2015 ήταν 43,6 δις έναντι 44,2 δις του 2014.
Παρά τις φραστικές επαναστάσεις για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, παρά τους φραστικούς βερμπαλισμούς για τις διάφορες λίστες από τις οποίες θα
γονάτιζαν φοροφυγάδες και κυρίως παρά την αύξηση του ΦΠΑ, τα έσοδα που ανακοινώθηκαν ήταν μειωμένα.



Συμπέρασμα; Πλήρης ανικανότητα μετά των απαραιτήτων ψεμάτων.
Ψέματα όσα έλεγαν κι ανικανότητα για να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, αφού με υπουργό έναν πρώην συνδικαλιστή και ιδεοληψίες του περασμένου αιώνα, δεν είναι σε θέση να καταλήξουν ακόμη και για το ζήτημα των αποδείξεων…

Μια καπιταλιστική χώρα με σοσιαλιστική ιδεολογία...



Ένα μέρος των Ελλήνων αγροτών επιλέγει να κλείνει τις κεντρικές αρτηρίες της χώρας ως μέσο διεκδίκησης των αιτημάτων τους από την κυβέρνηση. Προφανώς ο στόχος τους είναι να προκαλέσουν βλάβες στην οικονομική κυρίως λειτουργία της χώρας. Παλιά δοκιμασμένη τακτική. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του δεν δείχνουν να ενοχλούνται σοβαρά από τη βλάβη. Μάλλον δεν την καταλαβαίνουν.




Η παραγωγική δραστηριότητα δεν είναι στα ενδιαφέροντα της Αριστεράς τους. Αντιθέτως η έγνοια τους είναι οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι το εισόδημα των οποίων θέλουν να προστατεύσουν εις βάρος των εργαζομένων στην ιδιωτική οικονομία. Δεν καταλαβαίνουν ότι για να το πετύχουν πρέπει να εισπράξουν φόρους και εισφορές και για να γίνει αυτό δεν αρκούν τα νομοθετήματα αλλά απαιτείται παραγωγή  πλούτου. Και πλούτο παράγει μόνο η  ιδιωτική οικονομία, η επιχειρηματικότητα...


22.2.16

Μας «ψέκασαν» με ψέματα…



Το Σάββατο ζήσαμε το ψέμα όχι πιά σαν πολιτικό εργαλείο, που είναι σύνηθες στα μαρξιστικογενή κόμματα, αλλά σαν όπλο προπαγάνδας που θυμίζει καταστάσεις ολοκληρωτικών καθεστώτων.




Αναφέρομαι σε δύο περιπτώσεις που η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, συνειδητά, δηλαδή γνωρίζοντας πως αμέσως θα διαψευσθεί, είπε ψέματα για την δημιουργία εντυπώσεων…

Γενικό «αριστερό» ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας…



Το πράσινο φως από τον Αλέξη Τσίπρα έχει πάρει ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιος Πιτσιόρλας προκειμένου να προχωρήσει ταχύτατα όλες τις ιδιωτικοποιήσεις.




Σημαντικό είναι το παρασκήνιο των διαβουλεύσεων που συντελούνται στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων καθώς και τα μέτωπα που έχει ανοίξει ο Στέργιος Πιτσιόρλας με κάποιους υπουργούς αλλά και διαφόρους άλλους παράγοντες που είχαν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια σε παιχνίδια διαπλοκής…

Φιλοζωικές: Πολύτιμο έργο και κόντρες…



Απόσπασμα από άρθρο στο Press 724.gr

Τα φιλοζωικά σωματεία βοηθούν σε μεγάλο βαθμό, ή και υποκαθιστούν το έργο των δήμων. Με αστείρευτα αποθέματα υπομονής, σημαντική οικονομική προσφορά και αφιέρωση αμέτρητου προσωπικού χρόνου, εθελοντές έχουν δημιουργήσει καταφύγια σκυλιών και γατιών, που οπουδήποτε αλλού είναι ανεπιθύμητα.



Ο (αντιδήμαρχος) κ. Παππάς σχεδιάζει να εντείνει τη συνεργασία του δήμου Θεσσαλονίκης με τις φιλοζωικές, ώστε από κοινού να καλύψουν τις ανάγκες του συνόλου των αδέσποτων. Άνθρωποι πολλών φιλοζωικών σωματείων έχουν, βέβαια, μόνιμα παράπονα από τους δήμους, σχετικά με την (μη) προστασία που παρέχουν στα συμπαθή τετράποδα…


Ζήτω η λαϊκή δημοκρατία των φόρων…



Δεν χρειάζεται να έχεις Νόμπελ στην οικονομία, ούτε καν να είσαι ιδιαίτερα... έξυπνος για να καταλάβεις ότι με τη συνεχή φορομπηχτική πολιτική και το ξεζούμισμα της κοινωνίας και της αγοράς στο τέλος θα καταντήσεις να αυξάνεις τους φόρους, αλλά να εισπράττεις λιγότερα. Εκτός κι αν διακατέχεσαι από αρρωστημένες ιδεοληψίες και από μένος κατά του καταναλωτικού μοντέλου. 
Μόνο σε αυτή την περίπτωση δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται, καθώς ζεις σε έναν δικό σου κόσμο.



Δυστυχώς λοιπόν, αυτοί που κυβερνούν τη χώρα βρίσκονται στον δικό τους κόσμο. Όχι, δεν είναι κουτοί, κάθε άλλο, εμμονικοί είναι και έχουν διαφορετική αντίληψη και κοσμοθεωρία. Διαφορετική από εκείνη που συνάδει με την παραμονή της χώρας εντός της ζώνης του ευρώ. Πώς να το κάνουμε...


Πότε θα κάνει ξαστεριά να φύγει η "συριζίλα"…



Η πιο αρρωστημένη πολιτική αντίληψη που μόλυνε την κοινωνία - Πήξαμε στο ψέμα! Τώρα ανταλλάσσουν διορισμούς με πρόσφυγες - Κάνουν όλη την Ελλάδα παραγκούπολη!

Τους βρίζουν σ’ όλη την Ελλάδα - και λένε ότι αυτοί που τους κυνηγούν τους... συμπαραστέκονται! Τους έχουν του κλώτσου και του μπάτσου σ’ όλη την Ευρώπη - και παριστάνουν τους πρωταγωνιστές.
Οι «αριστεροί» που παρέδωσαν το Αιγαίο στα... ΝΑΤΟΪΚΑ πλοία! Εχουν αναγάγει το ψέμα σε επιστήμη. Την προπαγάνδα σε τέχνη. Τη σπίλωση των αντιπάλων με τον χυδαιότερο τρόπο σε επίσημη πολιτική.



Οι καλύτεροι εξοβελίζονται, οι χειρότεροι επιστρατεύονται, και τα κατακάθια της κοινωνίας εκτοξεύονται στο παρακρατικό στερέωμα. Ο,τι χειρότερο υπάρχει μες στον Ελληνα το βγάζει στην επιφάνεια ο ΣΥΡΙΖΑ. Και να φύγει απ' την εξουσία, φοβάμαι ότι θα μας μείνει η «Συριζίλα» ως πολιτική αντίληψη όπως και τα διάφορα σύνδρομα από... Κατοχή και Τουρκοκρατία…

21.2.16

Institutionalized...

Suicidal Tendencies




Σύριζα θέλανε…



Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να στάθηκε στο πλευρό των καθαριστριών και ο ΣΥΡΙΖΑ να υλοποίησε τις υποσχέσεις του για επαναπρόσληψή τους, ωστόσο αμέλησε κάτι πολύ βασικό. Να τις πληρώσει.




Όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος οι καθαρίστριες που έγιναν «σύμβολο» δικαιοσύνης και αποκατάστασης των καταπατημένων εργασιακών δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ δουλεύουν αναγκαστικά και με σιωπηρή ανοχή, χωρίς μισθό, από την ημέρα που προσελήφθησαν μέχρι και σήμερα...