Γενιτσαραγάδες…

Ο Ιωάννης Βλάχος, ο θρυλικός Δασκαλογιάννης, που επιχείρησε την πρώτη επανάσταση των Κρητών ενάντια στην τουρκική κατοχή, το 1770, σύμφωνα με το μακρύ άσμα που συνέθεσε, δεκαέξι χρόνια μετά, ο μπαρμπα Μπατζελιός, το «Τραγούδι του Δασκαλογιάννη», σε 1032 στίχους, είχε μια στιχομυθία με τον Τούρκο πασά, αμέσως πριν τον τραγικό θάνατό του με γδάρσιμο.

Σύμφωνα με το τραγούδι, όταν ο πασάς τον ρώτησε για ποιο λόγο ξεσηκώθηκαν οι Σφακιανοί, ενώ απολάμβαναν τόσα προνόμια, ο Δασκαλογιάννης του απάντησε πως επαναστάτησαν για την πατρίδα, την πίστη και για την Κρήτη ολόκληρη που στέναζε κάτω από την καταπίεση των γενιτσαραγάδων: «Ἀλήθεια λές, οἱ Σφακιανοὶ δωσίματα δὲ δίδου»,/ αλλά εγώ «’ποφάσισα τὴν Κρήτη νὰ σηκώσω/κι ἀποὺ τ’ ἀνύχια τῶν Τουρκῶ νὰ τῆνε λευτερώσω·/ πρῶτο γιὰ τὴν πατρίδα μου, δεύτερο γιὰ τὴν πίστη,/ τρίτο γιὰ τσ’ ἄλλους χρισθιανοὺς ποὺ κάθουνται στὴν Κρήτη·/γιατί, κι ἂν εἶμαι Σφακιανός, παιδὶ τσὴ Κρήτης εἶμαι/ καὶ νὰ θωρῶ τσὶ Κρητικοὺς στὰ βάσανα πονεῖ με»…

Παραμύθια της γιαγιάς…

Όταν ήμουν μικρός κι έλεγα ψέματα, η γιαγιά μου απαντούσε: “Άσε αυτά τα κομμουνιστικά”. Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί είχε συνδέσει, ταυτίσει το ψέμα με την Αριστερά, μου φαινόταν ακατανόητο. Μπα, έλεγα, η γιαγιά θα έχει προκατάληψη, υπερβάλλει, θα είναι φανατική. Μπα, έλεγα, το παρακάνει, είναι απόλυτη. Μέχρι που ήρθε η σημερινή κυβέρνηση.

Η γιαγιά είχε ζήσει τον εμφύλιο και είχε καταλάβει μερικά πράγματα. Εμείς είχαμε βοσκήσει όλο το μεταπολιτευτικό αριστερό γκαζόν και έπρεπε να ’ρθει η οδυνηρή πραγματικότητα, για να μας διδάξει και να απομυθοποιήσει την πολύχρονη προπαγάνδα...

ΣΥΡΙΖΑΡΙΣΤΕΡΑ των Σαλονιών…

Από τις πρώτες κιόλας ημέρες του κυβερνητικού του βίου, το πολιτικό μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φρόντισε εμφανέστατα να περιφρονήσει το εργατοϋπαλληλικό προλεταριάτο του ιδιωτικού τομέα. Έτσι διαψεύδει, κατά τον προκλητικότερο τρόπο, τη διαβόητη αριστερή «ταξική συνείδηση», υπέρ της οποίας εκόπτετο ο κύριος Σκουρλέτης, τη στιγμή που ο ίδιος, στρεφόταν εχθρικά κατά του εργατοϋπαλληλικού προσωπικού των ορυχείων χρυσού της Χαλκιδικής. Μόνον και μόνον για να προστατεύσει τους αποδιοπομπαίους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της Χαλκιδικής.

Η ίδια περιφρονητική στάση όχι μόνον του υπουργικού συμβουλίου, αλλά και της κοινοβουλευτικής ομάδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιδεικνύεται και προς τους 800 εργαζόμενους της Σεκιούριτι «Πυρσός», αλλά και τους 200 εργαζόμενους στο ξενοδοχείο Athens Ledra (πρώην Marriott), που πετάχτηκαν στο δρόμο, κατά τους ισχυρισμούς των εργοδοτών, «λόγω της οικονομικής κρίσης». Μα πώς είναι δυνατόν να βάλει λουκέτο το Athens Ledra με πληρότητα δωματίων από 80% έως 95%;

Γιατί δεν θα 'πρεπε να μιλάμε για απολύσεις στο δημόσιο;

Στην Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνα, οι βασικές παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα στον οικονομικό Καιάδα είναι πολιτικό ταμπού!

Οι υπέρμετρες αναπληρώσεις των συντάξεων και οι υπερβολικές πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, όπως και η όλη ασυδοσία και αναποτελεσματικότητα στον δημόσιο τομέα, με την ουσιαστική άρνηση πλην ελαχίστων πολιτικών να πουν την αλήθεια στους πολίτες πως όντως χρειάζονται απολύσεις στο δημόσιο (αλλά ποιες), προκειμένου αυτό να λειτουργήσει σωστά, αποτελούν ταμπού.

Τουλάχιστον είναι ταμπού για τους κλασικούς λαϊκιστές πολιτικούς. Εκείνους που διεκδικούν τη ψήφο των πολιτών με βάση όχι κάποιο εκπεφρασμένο πρόγραμμα εξόδου από την ελληνική κρίση, αλλά την άρρητη υπόσχεση πως δεν θα ξεβολέψουν τις ισχυρές οργανωμένες ομάδες ψηφοφόρων όπως αυτών του δημοσίου...

Φοβάστε Κάτι;

Εδώ και κάμποσες μέρες είμαστε μάρτυρες μιας γκροτέσκας παράστασης μοχθηρίας και μίσους από διάφορους αντιπροσώπους του μίνι ζωολογικού κήπου της πουφουδουφουα πολιτικής σκηνής μας.

Όπου γέρικο και ασχημούλικο τρωκτικό με στραβά δοντάκια το οποίο για λόγους που μόνο αυτό ξέρει, άλλα διάβασε, άλλα κατάλαβε, και προσπάθησε να βρυχηθεί απευθυνόμενο σε ανθρώπους. Βέβαια επειδή το χάμστερ δεν είναι ακριβώς λιοντάρι, οι τσιριχτές κραυγούλες του κάπου ακούστηκαν στο έρ(η)μο το σπίτι, αλλά και πάλι περισσότερο ξένισαν παρά τρόμαξαν...