Υποθετικά μιλώντας…

Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία ξεκίνησε το 2011 (άσχετα αν οι συριζαίοι νόμιζαν ότι ξεκίνησε το ’15).

Η πείνα και η ένδεια στην βόρεια και υποσαχάρια Αφρική είναι διαχρονική.

Επί του ανάλγητου Σαμαρά είχαμε μπόλικους πρόσφυγες πολέμου, όπως και οικονομικούς μετανάστες…

Το λιμενικό όμως τους απέτρεπε, με μεθόδους όπως π.χ. ο «παφλασμός», κλπ.

Όσοι έφταναν στα παράλια καταγράφονταν και κατέληγαν  περιορισμένοι σε ελεγχόμενα «κλειστά» κέντρα φιλοξενίας, με αποτέλεσμα οι συριζαίοι και οι λοιποί επαγγελματίες αλληλέγγυοι να ανεβαίνουν καθημερινά στα κάγκελα και να κατακεραυνώνουν τον φασίστα Σαμαρά που τους έσβηνε τα αιρκοντίσια τα μεσημέρια (έτσι μας έλεγαν)…

Μια από τα ίδια…

Ζούμε στη χώρα των θαυμάτων. Όπου ακόμη και η απλή καθημερινότητά μας εξαρτάται από το ποιος υπουργός είναι σε ποιο υπουργείο, και τι αποφάσεις θέλει να πάρει στου κασίδη το κεφάλι, ως άλλος μαθητευόμενος μάγος.

Γι’ αυτό και κάθε τρεις και λίγο αλλάζει το φορολογικό, αλλάζει η παιδεία, και αλλάζουν τα πάντα όλα.

Έτσι και τώρα με τη νέα κυβέρνηση, που την ψηφίσαμε για να γλιτώσουμε από τα σούργελα, αλλά που σε μερικά πράγματα μοιάζει και αυτή «μια από τα ίδια», ειδικά στο (λαθρο)μεταναστευτικό.

Έτσι, ανάμεσα στα άλλα πυροτεχνήματα, ξεκίνησε πανστρατιά εναντίον του καπνίσματος.

Με αρχιστράτηγο τον Κικίλια.

Που προσπαθεί, αν κατάλαβα καλά να εφαρμόσει νόμο που ισχύει ήδη δέκα και κάτι χρόνια… επί Αβραμόπουλου δηλαδή…