Kinky Afro...

The Happy Mondays...

Παραγοντιλίκια και… ΜΚΟ.

Πολλές φορές στην Βουλή,  συναντώ ανθρώπους που δεν γνωρίζω ούτε από πού έρχονται ούτε τι ακριβώς κάνουν εκεί.

Δεν μιλώ για τους υπαλλήλους ή τους βουλευτές, αλλά για κάποιους άλλους  γραβατωμένους τύπους που κυκλοφορούν με μια υπέρμετρη άνεση και αν είσαι ανυποψίαστος λες, αυτός τώρα κάποιος σπουδαίος πρέπει να είναι, καλύτερα να μην ρωτήσω.

Κάτι μεταξύ πολιτευτή και παράγοντα...

Το...  είδος αυτό, το τελευταίο διάστημα, δεν έχει τόση ζήτηση, θυμάμαι όμως πως από την αρχή μέχρι τα τέλη της προηγούμενη δεκαετίας, που οι δουλειές πήγαιναν καλά και η κρίση δεν μας είχε χτυπήσει την πόρτα,  απόλαυσε τις πιο μεγάλες στιγμές του!

Της Οσίας Χοληστερίνης σήμερα…

Ξεκινώντας να κάνω αφιέρωμα στην Τσικνοπέμπτη, η αλήθεια είναι πως πίστευα πως πίσω από αυτήν τη γιορτή κρύβεται, κάποιας ιδιαίτερης σημασίας, χριστιανική γιορτή, η οποία μου είχε διαφύγει.

Το τελικό αποτέλεσμα, ωστόσο δεν με κάλυψε ιδιαίτερα.

Αντίθετα μπερδεύτηκα, αφού γίνεται μία τρελή μίξη Διονυσιακής λατρείας και χριστιανοσύνης.

Η ομοφοβική συμπεριφορά … σκοτώνει.

Αν ο Βαλλιανάτος σας προκαλεί αποστροφή.

Αν είσαστε αλλεργικοί στους γκέιδες.

Αν δηλαδή είσαστε ομοφοβικοί, τότε να προσέχετε.

Διότι εκτός από τις τακουνιές, υπάρχουν κι άλλοι πολύ σοβαρότεροι κίνδυνοι.

Όπως για παράδειγμα ο… πρόωρος θάνατος!

Νικολόπουλος… και τα μυαλά στο σέικερ!

Για μας, ο Νίκος Νικολόπουλος δεν είναι ένας απλός πολιτικός – καλός, μέτριος ή κακός.

Τον θεωρούμε ως την πιο αντιπροσωπευτική συνόψιση της μαζικής δημοκρατίας.

Παρά τους κλαυθμούς και οδυρμούς της κυρίαρχης (και βολικής) προπαγάνδας περί «του καημένου του λαού που χειραγωγείται από τις ελίτ» (τις ποιες;..), του άμοιρου λαού «που τον πατάνε στον λαιμό οι ολιγαρχίες της πολιτικής και του πλούτου και του πίνουνε το αίμα», εμείς βλέπουμε μια ολωσδιόλου διαφορετική εικόνα, ως μια αυθεντική εικονογράφηση της σύγχρονης αντιπροσωπευτικότητας: εάν μπορεί να διεκδικεί και να παίζει ρόλο στη δημόσια ζωή – έστω και στο υπεργραφικό χωριουδάκι που ονομάζεται Ελλάδα – ακόμη και ένας Νικολόπουλος – δηλ. ένας τυπικότατος εκπρόσωπος του μέσου όρου–, τότε το παιχνίδι είναι πλέρια ανοιχτό για όλους.

Γνήσια τέκνα της πασοκαρίας.

Πείτε μου, σας παρακαλώ πολύ, τι κοινό έχει η Ελλάδα, η ωραιότερη χώρα του κόσμου, που κατοικείται από τον εξυπνότερο λαό του κόσμου, με το Αφγανιστάν, το Μπουρούντι, την Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, το Τσαντ, την Κολομβία, την Ακτή του Ελεφαντοστού, τη Βόρειο Κορέα, το Κονγκό, την Ερυθραία, την Αιθιοπία, τη Γουατεμάλα, τη Γουινέα, το Ιράκ, την Κένυα, τη Μαδαγασκάρη, το Μάλι, τη Μαυριτανία, τη Μιανμάρ, το Νεπάλ, τον Νίγηρα, τη Νιγηρία, το Πακιστάν, την Παλαιστίνη, τις Φιλιππίνες, τη Σομαλία, τη Σρι Λάνκα, το Σουδάν, την Ουγκάντα, την Υεμένη και τη Ζιμπάμπουε;

Για τον Αλέξη, τη Ρένα και τον Γαβριήλ, η Ελλάδα ανήκει στην ίδια κατηγορία με τις παραπάνω χώρες, διότι όπως και αυτές έτσι και η Ελλάδα αντιμετωπίζει «ανθρωπιστική κρίση» ή «ανθρωπιστική τραγωδία»…

Γαβριήλ Σακελλαρίδης: Μήπως είναι επικίνδυνος;

Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στο εκλέγειν και το εκλέγεσθαι.

Ακόμη κι ο δύσμοιρος και τόσο αθώος Αρμάνδος Δελαπατρίδης είχε το δικαίωμα αυτό.

Ακόμη και ο φασίστας Ηλίας Κασιδιάρης.

Κάποιους, όμως, ίσως δεν πρέπει να τους… επιτρέπεται να μιλάνε ή αν το κάνουν θα πρέπει ο κόσμος να τους ακούει και να βγάζει τα συμπεράσματά του.

Ένας από αυτούς είναι και ο νεανίας, άφθαρτος, μοντέρνος και όλες αυτές οι ανοησίες που χρησιμοποιούνται από τους αριστερούς για να χαρακτηρίσουν τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη.