Kizmiaz...

The Cramps

Όλοι μαζί αλλά οι καταθέσεις τους χώρια…

Ποτέ δεν ζήλεψα κάποιον γιατί έχει φράγκα από την δουλειά του, την οικογένεια του ή από κωλοφαρδία. Μπράβο του και σ’ ανώτερα και να τα ξοδεύει γλεντώντας τα, ώστε να κυκλοφορεί το χρήμα, να δουλεύει κόσμος και να τα φχαριστιέται κι ο ίδιος, διότι η βόλτα στην οδό Αναπαύσεως καραδοκεί ανά πάσα στιγμή και στο τέλος, η μόνη βεβαιότητα, είναι πως ό,τι κι αν κάνεις, όσα κι αν αγοράσεις ή χτίσεις, στο τέλος σε περιμένουν μόνον μερικές φτυαριές χώμα, πάρτι με σκουλήκια και η υστεροφημία σου, αν έχεις.

Μάλιστα θαυμάζω αυτούς που είναι πλούσιοι αλλά ταυτόχρονα έχουν παιδεία, αγάπη για την Πατρίδα και προσπαθούν να της προσφέρουν. Αστοί με εθνική συνείδηση και αίσθημα καθήκοντος προς το κοινωνικό σύνολο. Σπάνιο είδος πια. Αυτοί έχτιζαν πανεπιστήμια, σχολεία, κρήνες, αγόραζαν θωρηκτά και όπλα για τις εθνικές εξορμήσεις…

Ένας ύμνος στον Φραπέ…

Εμείς που θυμόμαστε τον κόσμο πριν τον φρέντο πρέπει να πούμε την αλήθεια. Και ας μας κοστίσει.

Εμείς που έχουμε ζήσει την μετάβαση από τον παλιό κόσμο στον νέο…

Εμείς που είδαμε τα τέρατα (φρεντοτσίνο, μοκατσίνο, μακιατολατοτσίνο) να ξεπετάγονται μέσα απ’ το ΧΑΟΣ που γεννήθηκε απ’ τον θάνατο του φραπέ… να αναβλύζουν μέσα απ’ το τελευταίο αγκομαχητό του φραπέ, καθώς ο φρέντο κάρφωνε το μικρό του μίζερο καλαμάκι στο άψυχο σώμα του, οφείλουμε να πούμε όσα είδαμε.

Υπάρχουν παιδιά που γεννήθηκαν μέσα στους εσπρέσο, υπάρχουν παιδιά που την κανέλα δεν την βλέπουν ως ένα αχρείαστο συμπληρωματικό του ρυζόγαλου, αλλά ως ένα αχρείαστο συμπληρωματικό του καπουτσίνο. Και αυτό πονάει.

Και όλα αυτά, επειδή όσοι ζήσαμε τα γεγονότα, εκεί στα τέλη του 20ου αιώνα, και τα ζήσαμε απ’ την πλευρά των ηττημένων, αποφασίσαμε να σιωπήσουμε…

Οι γερμανοτσολιάδες ξανάρχονται…

Η κατάρρευση της εικόνας του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στις δημοσκοπήσεις είναι ασυγκράτητη. Ωστόσο, παρά τη πλήρη διάψευση της αντιμνημονιακής ρητορείας της σημερινής κυβέρνησης, ένα σημαντικό μέρος των πολιτών εξακολουθεί να πιστεύει ότι η ελληνική κρίση έχει επιβληθεί από ξένα κέντρα.

Για τους συμπολίτες μας αυτούς, τα τεράστια ελλείμματα που είχε το ελληνικό κράτος και  η απώλεια της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας δεν λένε τίποτε, όπως τίποτε δεν λέει και το γεγονός ότι οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, που εντάχθηκαν σε προγράμματα στήριξης, έχουν από καιρό επιστρέψει στην ανάπτυξη...

Ο εύζωνας και η ... Άννα Βαγενά!

Στο The French Lieutenant’s Woman του John Fowles, στο σημείο που ο τζέντλεμαν φυσιοδίφης Τσάρλς Σμίθσον μαζεύει απολιθώματα στα βράχια της Κορνουάλλης ο συγγραφέας αναφέρει ότι παρά την ζέστη φορούσε σακάκι από βαρύ τουΐντ. Αφού οι τζέντλεμεν φοράνε  έτσι ντύνονται όταν μαζεύουν απολιθώματα.

Το απόσπασμα θυμήθηκα χθες όταν είδα τις φωτογραφίες του φωτορεπόρτερ Γιώργου Κονταρίνη στο Σύνταγμα. Με τον εύζωνα φρουρό να στέκεται προσοχή μέσα στον χιονιά έχοντας πίσω του την Βουλή. Στην οποία αρκετοί βουλευτές δεν αντιλαμβάνονται ότι η προσοχή του φρουρού είναι μια κίνηση σεβασμού που έχουν την υποχρέωση να επιστρέψουν με το ντύσιμο και την συμπεριφορά τους…