Αυτά κατάφερε η πρώτη φορά Αριστερά.

Αυτό που κατάφερε η Κυβέρνηση σε 19 μήνες είναι να ακούς τη λέξη "Αριστερά" και είτε να τρέχεις μακριά, είτε να μουτζώνεις, είτε να πλακώνεις κόσμο στο ξύλο

Απο το 1949 που έχασε η αριστερά, κατάφερε με τα λόγια, να Θεοποιήσει την έννοια της Αριστεράς, εξισώνοντάς την, με την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, την αριστεία, την προστασία των αδυνάμων. 

Οταν ήρθε η ώρα της εξουσίας, αυτή η Αριστερά απέδειξε στον κάθε απλό πολίτη, ότι κατάφερε (σύμφωνα με τα όσα λέει ο πρώην σύντροφός τους Δρογώσης, οποίος κάνει την καλύτερη αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση)

- να διχάσει τον κόσμο

- να φέρει το χειρότερο Μνημόνιο, αφού προηγουμένως ένα ανίκανο Οικονομικό επιτελείο, χειροτέρεψε την κατάσταση στη χώρα

-να φέρει μια συμφωνία που θα διαλύσει και άλλο τους φτωχούς (ΣΣ και φυσικά πλέον και τους μεσαίους)

-να κάνει ένα γελοίο δημοψήφισμα και το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού να το κάνει ΝΑΙ

- να αυτοσχεδιάσει στην πλάτη του ελληνικού Λαού

- να κλείσει τις τράπεζες...

Ο Άρης Βελουχιώτης το 2016...

Δεν χρειάζονται οι επέτειοι, γέννησης ή θανάτου, για να φέρνουν τον Άρη Βελουχιώτη στην επικαιρότητα. Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναρτήσει πορτραίτα του στα γραφεία τους, ενώ σε μια κορυφαία στιγμή του ελληνικού αριστερού κιτς ο αναπληρωτής υπουργός υγείας Παύλος Πολάκης γιόρτασε τα γενέθλιά του στο υπουργείο με μια τούρτα και δύο σαμπάνιες μπροστά στη φωτογραφία του καπετάνιου του ΕΛΑΣ.

Η παρουσία της εικόνας του Βελουχιώτη στα υπουργεία δεν αποτελεί απόδοση φόρου τιμής. Οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν εργαλειοποιήσει τα πάντα και δεν σταματούν πουθενά. Χρησιμοποιούν την εικόνα ενός θρύλου του κομμουνιστικού κινήματος για να δείξουν ότι παρότι έχουν υπογράψει και εφαρμόζουν το δικό τους μνημόνιο, η καρδιά τους παραμένει αφοσιωμένη στα κομμουνιστικά ιδεώδη. Ότι η ριμάδα η ζωή μπορεί να τους αναγκάζει να περικόπτουν τις συντάξεις, αλλά οι ίδιοι κατά βάθος παραμένουν επαναστάτες. Γι’ αυτό και τόσο κλάμα…

Μια Κολομβία με ήλιο και τσίπουρο…

Το κείμενο που διαβάζετε σκοπό έχει να αφιερωθεί στον πρωταγωνιστή των ημερών, τον υπουργό Νίκο Παππά. Διάλεξα όμως έναν τίτλο που να μην αναφέρεται ευθέως σε αυτόν για δύο λόγους που πιστεύω αμφότεροι θα τον ικανοποιήσουν και θα δικαιολογήσουν την επιλογή.

Ο πρώτος είναι επειδή ο Παππάς αισθάνεται καλύτερα στο παρασκήνιο, πίσω από τους προβολείς. Κινεί τα νήματα χωρίς να υπερεκτίθεται. Παρότι του προσάπτουν αλαζονεία, η οποία μαζί με την μπριγιαντίνη στα καλοχτενισμένα μαλλιά του είναι τα μόνα που δεν καταφέρνουν να κρυφτούν, ο Υπουργός Τύπου ξέρει να φρενάρει και να αποσύρεται στα καμαρίνια της εξουσίας.

 Ο Νίκος Παππάς δεν παρασύρθηκε σε μια ακατάσχετη προβολή στα κανάλια όπως έκαναν άλλοι συνάδελφοί του, λιμασμένοι για δόξα και δημοσιότητα. Μετράει τα βήματά του, προγραμματίζει τις κινήσεις του και σχεδιάζει τα πάντα με στυγνή Μακιαβελική ακρίβεια. Ούτε πολύ αριστερός, χωρίς μαργαριτάρια ανοησίας –προτέρημα δηλαδή για υπουργό αυτής της Κυβέρνησης- ο Νίκος Παππάς προσωποποιεί την εξουσία στην πιο ωμή της μορφή. Ένας Βαρουφάκης που ξέρει να συγκρατεί το ταπεραμέντο του. Ευθύς και χωρίς πολλά πολλά προχθές στη Βουλή κάλεσε τα κανάλια να μην παίζουν με την τύχη τους. Μα δεν είναι αδιάβλητη και διαφανής η διαδικασία; Μα οι άδειες δεν θα κριθούν μόνο από τις προσφορές στην πλειοδοσία; Μην περιμένετε απάντηση. Ο Νίκος Παππάς ξέρει που πρέπει να μιλάει. Δίδει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό. Όπως όταν προσήλθε στην έναρξη της διαδικασίας στην Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, προσπέρασε τους ρεπόρτερς των ιδιωτικών καναλιών και έκανε δηλώσεις μόνο στο συνεργείο της ΕΡΤ...

H TV, oι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί και ο «Πάμπλο Εσκομπάρ»!

Η τρέχουσα απόπειρα ελέγχου του τηλεοπτικού τοπίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εντάσσεται προφανώς σε μια στρατηγική ολοκληρωτισμού η οποία, παραδόξως, από πρώτη άποψη, δεν συναντά κάποια ιδιαίτερη αντίδραση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους δανειστές, που συνήθως τόσο κόπτονται για την «πολυφωνία».

 

Δεν πέρασε στη Β' φάση του διαγωνισμού...

Τωόντι, ενώ αρκετοί ανέμεναν μια σθεναρή αντίδραση των ευρωπαϊκών οργάνων, και είχαν εναποθέσει πολλές ελπίδες στην «επέμβαση της Commission», ώστε να βάλει φραγμό στον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης, τέτοια αντίδραση δεν υπήρξε...

Σώρρας: Η αρχαιολατρία ως απάτη…

Τα τελευταία επτά χρόνια, που η χώρα ταλαιπωρείται από μια πρωτοφανή κρίση, έχουν βρει την ευκαιρία να εμφανιστούν ένα σωρό ψευδοπροφήτες –άλλωστε ένας τέτοιος, με καλό αστικό λούστρο ,έγινε πρωθυπουργός–, που προσφέρουν τη «μαγική λύση» που θα μας βγάλει οριστικά από την κρίση. Τα παραδείγματα δεκάδες, αλλά εκείνη η περίπτωση που ξεπερνά κάθε άλλη είναι η περίπτωση Σώρρα, με τα υποτιθέμενα 600 δισ. δολάρια (τελευταία η παράνοια έχει προχωρήσει και μιλούν για τρισ.) που θα τα δωρίσει σε Ελλάδα και Κύπρο για να γλιτώσουν από το χρέος τους.

Στα πρώτα χρόνια της κρίσης, όταν ο ΓΑΠ και οι κηπουροί του έφερναν το ΔΝΤ στην Ελλάδα, άρχισαν να ανθούν τέτοια φαινόμενα μέσω καναλιών όπως το Άλτερ και εκπομπών τύπου Ζούγκλα. Εκεί το πανελλήνιο πρωτάκουσε για την περιβόητη οργάνωση END (End National Debt – εθνικό Χρέος Τέλος) που θα διέγραφε το Εθνικό χρέος. Ο εκ Πάτρας ορμώμενος Αρτέμης Σώρρας βρήκε στις ΗΠΑ τον γιατρό Μανώλη Λαμπράκη (που το 1995 είχε καταδικαστεί για φοροδιαφυγή στις ΗΠΑ) –εμπλέκοντας και τον γνωστό ομογενή καθηγητή Θεόδωρο Καρυώτη, στο κύρος του οποίου αρχικά στηρίχτηκαν για να γίνουν γνωστοί– και κατασκεύασαν την END…

Παππουλάκοι…

Κατάμεστο το Πνευματικό Κέντρο Τρίπολης υποδέχθηκε προχθές τον Αρτέμη Σώρρα. Τετρακόσιοι άνθρωποι σε μια πόλη που ο πληθυσμός της δεν υπερβαίνει τους πενήντα χιλιάδες δεν είναι καθόλου λίγοι ως ακροατές και εν δυνάμει οπαδοί. Και ο κύριος Σώρρας όμως κάθε άλλο παρά λίγα υπόσχεται. Έχει ήδη δωρίσει -ισχυρίζεται- 600 δισ. δολάρια στο ελληνικό δημόσιο για την αποπληρωμή του χρέους. Διαθέτει -αφήνει να διαδοθεί- προσωπική περιουσία 3,5 τρισεκατομμυρίων.

Τάζει στον καθέναν που θα τον ακολουθήσει είκοσι χιλιάδες ευρώ τοις μετρητοίς, επιπλέον δε διαγραφές ατομικών χρεών, καινούργια σπίτια, δουλειές και επενδύσεις. Μόνο γυναίκες και άνδρες δεν υπόσχεται να στείλει στα κρεβάτια του λαού του. Τι τους ζητάει ως αντάλλαγμα; Τα ελάχιστα. Κάποιες εξουσιοδοτήσεις τους προς τον ίδιον, ώστε να πληρωθεί η εφορία του καθενός από τα δικά του χρήματα. Ψήφο στο κίνημά του στις προσεχείς εκλογές. Προσχώρηση στην των "Ελλήνων Συνέλευσι" και απαγγελία εν χορώ του "Όρκου του Πολεμιστή", ο οποίος απευθύνεται στον θεό Δία και επικαλείται ως δύναμη το "κοσμικόν πυρ"…

Η αριστερά της σαμπάνιας και της χλιδής…

Στον αγγλόφωνο τύπο την αποκαλούν Champagne Left, δηλαδή Αριστερά της σαμπάνιας. Στον γαλλόφωνο τύπο τη λένε Gauche Caviar, δηλαδή Αριστερά του χαβιαριού. Στον γερμανόφωνο τύπο την αποκαλούν Toskana Fraktion, δηλαδή φράξια της Τοσκάνης, από την ακριβή περιοχή της Ιταλίας που επιλέγουν για να ξεκουραστούν επώνυμα στελέχη της.  

Πρόκειται για τη σημερινή Αριστερά!

Και όμως! Οι μεγαλύτερης ηλικίας αναγνώστες θυμούνται εκείνη την εποχή που η Αριστερά ήθελε να εκπροσωπεί τα αιτήματα των εργαζομένων και γενικότερα των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων. 

Θυμούνται ίσως εκείνη την εποχή που η Αριστερά αντιμαχόταν το πολυεθνικό κεφάλαιο, είχε μαρξιστική ρητορική και χρησιμοποιούσε συνεχώς τον όρο «ιμπεριαλισμός» για να προσδιορίσει το στάδιο εξέλιξης του καπιταλισμού που εξηγούσε την επεκτατική γεωπολιτική στρατηγική του. 

Πόσο μακρινή μάς φαίνεται εκείνη η εποχή σήμερα!

Η συμμορία Τσίπρα στήνει φασιστικό κράτος!

Όχι μόνο για τον ε­αυ­τό της αλ­λά για κά­θε μελ­λο­ντι­κή κυ­βέρ­νη­ση που θα συ­νε­χί­σει την πο­λι­τι­κή της με­τα­τρο­πής της χώ­ρας μας σε μια δι­πλω­μα­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή α­ποι­κί­α πεί­νας του νε­ο­χι­τλε­ρι­κού ά­ξο­να Ρω­σί­ας-Κί­νας κα­τά το πρό­τυ­πο Τσά­βες αλ­λά με ευ­ρω­πα­ϊ­κό πε­ρι­κά­λυμ­μα.

Αυ­τή η α­ποι­κιο­ποί­η­ση κρύ­βε­ται α­πό το λα­ό μας με το κα­θε­στω­τι­κό ε­πιχεί­ρη­μα ό­τι εί­ναι οι ευ­ρω­παί­οι που με τα μνη­μό­νια χρε­ο­κό­πη­σαν τη χώ­ρα για να την α­γο­ρά­σουν τζά­μπα. Ό­μως α) αυ­τός που α­γο­ρά­ζει τζά­μπα μέ­σα στην κρί­ση τα πιο κα­λά κομ­μά­τια της χώ­ρας δεν εί­ναι οι ευ­ρω­παί­οι αλ­λά οι ρω­σο­κινέ­ζοι κα­πι­τα­λι­στές και οι έλ­λη­νες ή και δυ­τι­κοί φί­λοι τους: Λι­μά­νι Πει­ραιά, Ο­ΠΑΠ, βιο­μη­χα­νί­ες τρο­φί­μων (Δω­δώ­νη α­πό Ρω­σί­α) και κα­πνού (ΣΕ­ΚΑΠ-Σαβ­βί­δης) ξε­νο­δο­χεί­α και φι­λέ­τα γης (Σαβ­βί­δης, Ρι­μπο­λό­βλεφ που έ­χει ε­πι­βάλ­λει α­ποι­κια­κά χω­ρι­κά ύ­δα­τα στο Σκορ­πιό), κλπ…

Ο νέος αναλφάβητος … Καρανίκας!

Μπορεί να ήθελε να πουλήσει μούρη στο καφενείο. «Με ζήτησε ο Τσίπρας στο γραφείο του». «Κι εσύ τι του είπες, ρε Τάσο;». «Ε, τι να του πω; Του είπα ότι θα τον βοηθήσω». «Και θα πας Αθήνα;». «Μπα, θα κατεβαίνω μια στις τόσες, δε φεύγω εγώ απ’ την Πτολεμαΐδα, έχουμε και τη δουλειά». «Και τι θα κάνεις εκεί, ρε Τάσο;». «Στο στρατηγικό σχεδιασμό θα είμαι». «Και τι ξέρεις από στρατηγική, ρε Τάσο; Εσύ ταβέρνα είχες». «Γιατί, ο Καρανίκας καλύτερος είναι;»

Κάπως έτσι, από μια καυχησιά στους φίλους του, ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Κοζάνης Τάσος Πολιτίδης βρέθηκε να είναι εκτεθειμένος στην κοινή γνώμη και να φέρει το παρατσούκλι «Καρανίκας Νο 2». Την καυχησιά πήρε η εφημερίδα «Εορδαϊκός Παλμός», την έβαλε στην παραπολιτική της στήλη, την αναδημοσίευσε το σάιτ «e-ptolemeos» και μετά ακολούθησε η αληθινή δημοσιότητα...

Τι δεν καταλαβαίνεις Κατερίνα;

Η νουθεσία είναι συνθηματική, προειδοποιεί υπαινικτικά γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν αν δεν υπάρξει συμμόρφωση. Το πραγματικό νόημα της προειδοποίησης που απηύθυνε ο συντάκτης της Αυγής στην Ολυμπιονίκη Κατερίνα Στεφανίδη ήταν: «Να προσέχεις, Κατερίνα».  

Στη θερινή ραστώνη δικαιολογείται μια κάποιας μορφής ανεμελιά, μια τρανταχτή αφηρημάδα που ενίοτε προκαλεί θυμηδία. Να πηγαίνεις για μπάνιο και όταν φτάνεις στη θάλασσα να ανακαλύπτεις ότι ξέχασες το μαγιώ στο σπίτι, να αγοράζεις παγωτό σικάγο από το περίπτερο αλλά να συνειδητοποιείς μόλις αφαιρείς λαίμαργα το καπάκι ότι δεν ζήτησες πλαστικό κουταλάκι, εκεί που ετοιμαζόσουν να  σκίσεις ένα Μνημόνιο στον αυλόγυρο της Βουλής, τελικά να το διπλοψηφίζεις. Πρόκειται για τη λυτρωτική αμνησία της χαλάρωσης...

Οι dropouts που μας κυβερνούν…

Με φόντο τον πρόσφατο θάνατο του τελευταίου επιζώντος της κινηματογραφικής Αίγινας, του Ανδρέα Μπάρκουλη, θα τολμήσω μια προσέγγιση στο θέμα της ναυτικής τραγωδίας που έχει προκαλέσει τόσο μεγάλη συζήτηση. Ως προς την ουσία της, πέραν των πέντε νεκρών, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αυτή πρέπει να βρίσκεται κάπου χαμένη ανάμεσα στην αθλία κατάσταση της υγείας του δράστη και στο γεγονός ότι παρ’ όλα αυτά διέθετε δίπλωμα ταχυπλόου. Αυτά. Τα άλλα προσωπικώς τα αφήνω στους δικαστές και –εννοείται– στους δημοσιογράφους, οι οποίοι συνήθως είναι οι σοφότεροι όλων μας.

Η πολιτική διάσταση του δυστυχήματος είναι, όμως, ανεξάρτητο θέμα. Αυτή είναι ανοικτή στην κριτική των πάντων, όσο δεν εξηγείται η περίεργη χαλαρότητα των αρμοδίων αρχών κατά τις πρώτες ώρες μετά το συμβάν. Μπορεί να οφείλεται στην καλοκαιρινή αβελτηρία του κρατικού μηχανισμού, αν και αυτή δεν παρατηρείται ποτέ από το Λιμενικό στη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Ομως και αυτό αν δεν είναι, η πολιτική διάσταση υφίσταται από την ώρα που βγήκε ο ίδιος ο υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας και παρενέβη ως δεν όφειλε. Η παρέμβασή του ήταν τόσο ασύμβατη με τα γεγονότα, που εν τω μεταξύ γίνονταν γνωστά, ήταν τόσο κενή με φόντο τους πέντε νεκρούς, ήταν τόσο περιττή εντέλει, ώστε ο καθένας δικαιούται να τρέφει τις υποψίες του για τους λόγους που την προκάλεσαν...

Το τελευταίο τους χαρτί...

Η αύξηση των φόρων και των εισφορών αυξάνει τη "μαύρη" οικονομία και τη "μαύρη" εργασία. Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ανεργία με λουκέτο στις επιχειρήσεις.

"Ακόμα και με αφαίρεση άδειας λειτουργίας ετοιμάζεται να απειλήσει το Υπ. Εργασίας όσες επιχειρήσεις δεν αποφασίζουν να δηλώσουν τους εργαζομένους τους οποίους απασχολούν στο ΙΚΑ. Αυτό προβλέπει σχέδιο το οποίο επεξεργάζονται στελέχη του αρμόδιου Υπ. Εργασίας προκειμένου να καταπολεμηθεί η αδήλωτη εργασία, η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις κύκλων του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας φτάνει το 20-25% σε ορισμένους κλάδους όπως εκείνος της εστίασης και του εμπορίου...".

Η κυβέρνηση ματαιοπονεί. Η ανεργία που θα προκαλέσουν τα λουκέτα θα επιδεινώσει τους όρους για τους εργαζόμενους στη "μαύρη" οικονομία.

Mετά τη διάλυση των τραπεζών και της οικονομίας, στα οποία έχουν συμβάλει οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών όσων χρωστάνε, η κυβέρνηση προχωρά σε προληπτικές κατασχέσεις όσων υποψιάζεται πως θα δημιουργήσουν χρέη στο μέλλον. Ο απόλυτος παραλογισμός...

Μεσαίωνας ΣΥΡΙΖΑ στο μυαλό και τον μισθό…

Αναγέννηση, Διαφωτισμός, Γαλλική Επανάσταση, Βιομηχανική Επανάσταση, «έκρηξη» στις μεταφορές, την παραγωγή τροφίμων, την ιατρική και την έρευνα, άνοδος και πτώση των μεγάλων αποικιακών αυτοκρατοριών, 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος, Κοινωνία των Εθνών, Οκτωβριανή Επανάσταση, το κραχ του 1929, 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, ΟΗΕ, Ψυχρός Πόλεμος, ΕΟΚ, ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, ο άνθρωπος στο διάστημα, ψηφιακή εποχή, η πτώση του Τείχους.

Τόσος κόπος, τόσο αίμα για να γυρίσουμε που; Στον Μεσαίωνα; Όλα έγιναν για να συζητά ο Σόιμπλε με τον Ντάισελμπλουμ την κατώτατη σύνταξη της κυρά Μαρίκας στην Ελλάδα; Και ο Κατρούγκαλος να καταργεί τη φτώχεια με ... 384 ευρώ εθνική σύνταξη; Όλα έγιναν για να βλέπω εγώ τον Αλέξη σε high definition να αυταπατάται και να με εξαπατά;

ΣΥΡΙΖΑ και Δημοκρατία: Λάδι και νερό…

Αν ένας συμπολίτης μας εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Αδόλφο τον Χίτλερ ή για τον Χόρχε τον Ραφαέλ τον Βιδέλα ή για τον Γιώργη τον Παπαδόπουλο κανείς, νομίζω, δεν θα πιστέψει πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να είναι ταυτόχρονα και δημοκράτης, ασχέτως του τι μπορεί να ισχυρίζεται ο ίδιος. Με απλά λόγια, όταν ακούτε κάποιον να λέει «ένας Παπαδόπουλος χρειάζεται» ξέρετε πως έχετε να κάνετε με ένα φασιστόμουτρο. Είναι, λοιπόν, απορίας άξιο το ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας που πιστεύουν πως θαυμαστές του Μάο, του Λένιν ή του Φιντέλ του Κάστρο είναι ποτέ δυνατόν να νοιάζονται για τη δημοκρατία.

Το ότι αυτοί οι καλόπιστοι συνάνθρωποι πιστεύουν σε οξύμωρα, όπως το Λενινιστής και Δημοκράτης, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα αφέλειας. Είναι και της καλής δουλειάς που έχει κάνει το αριστερό μάρκετινγκ, εκμεταλλευόμενο –κυρίως– την ελεεινή επταετία και μια από τις πολλές τραγικές της συνέπειες: Το ότι άνθρωποι οι οποίοι, είτε κατά βάθος είτε απροκάλυπτα, ήθελαν μια άλλου τύπου δικτατορία θεωρήθηκαν ντε και καλά δημοκράτες...

Ζούμε ανάμεσά τους…

Αλέξη, σε ευχαριστώ που δεν με πρόδωσες!

Είμαι από τη φύση μου προοδευτικός άνθρωπος που πάντα αναζητούσα το κοινωνικά δίκαιο και υγιές, χωρίς ομολογουμένως να το βρίσκω.

Πέρασα μια περίοδο που πίστεψα ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, όμως σύντομα απογοητεύτηκα και η ενασχόλησή μου με τα πολιτικά τεκταινόμενα περιορίστηκε στις διαπιστώσεις και στην απλή παρακολούθηση με την ανάλογη απογοήτευση.

Δεν σου κρύβω ότι σε ψήφιζα από τη στιγμή που ανέλαβες τα ηνία του ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί σε εμπιστεύτηκα αλλά γιατί έβγαζες αυτήν τη νεανική δυναμική που είχε τόσο ανάγκη ο τόπος…

Η κατάντια μιας ιστορικής εφημερίδας…

Προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε και η εφημερίδα «Αυγή» κάθε μέρα κατρακυλά σε λασπώδη μονοπάτια. Τι συνέβη και μια ιστορική εφημερίδα που τις σελίδες της κόσμησαν διανοούμενοι υψηλού επιπέδου, λογοτέχνες, ποιητές, ιστορικοί, όχι μόνον του χώρου της Αριστεράς, σήμερα έχει μετατραπεί σε φωνή μίσους και διχασμού. Πώς από τις 50.000 ημερήσια φύλλα προδικτατορικά, ξέπεσε σε κάτι παραπάνω από μια χιλιάδα σήμερα.

Μια πρώτη απάντηση είναι πως ακολουθεί την ίδια πορεία με τον πολιτικό φορέα που εκπροσωπεί. Όση σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ εσωτερικού και την αποκαλούμενη «ανανεωτική αριστερά», τόση έχει και η «Αυγή» του σήμερα με την «Αυγή» της δεκαετίας του 70. Όση σχέση έχουν οι Μπανιάδες και τα ορφανά του ΚΚΕ με τον Η.Ηλιού, τον Λ.Κύρκο και τον Μπ.Δρακόπουλο, τόση σχέση και η «Αυγή» του κ. Χρήστου και του κ. Καρτερού με την «Αυγή» του Σ. Χρυσοστομίδη, του Γρ. Γιάνναρου, του Τ. Βουρνά...

Κι άλλος Καρανίκας!

Περίπτωση… Καρανίκα θυμίζει ο διορισμός του συντονιστή της Νομαρχιακής Επιτροπής νομού Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ στο γραφείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος.

Σύμφωνα με το ΦΕΚ υπ’ αρ. 440/12-8-2016 το οποίο αποκαλύπτει σήμερα η Voria.gr (δείτε εδώ), με απόφαση του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, ο Αναστάσιος Πολιτίδης διορίζεται στο γραφείο του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, σε υπάρχουσα κενή οργανική θέση μετακλητού υπαλλήλου Τ.Ε., με το 9ο Μικτό Κλιμάκιο (σ.σ. μηνιαίος μισθός 1.477 ευρώ) όπως αυτό ισχύει για τους υπαλλήλους της Βουλής της Τ.Ε. κατηγορίας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο ίδιος ο κ. Πολιτίδης έχει πει στο περιβάλλον του ότι θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στη διεύθυνση στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης, η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Οι υπουργάρες …

Μετέβησαν εν σώματι Δρίτσας, Σταθάκης και Φλαμπουράρης στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, για να καταθέσουν έγκληση κατά του δημοσιογράφου Χίου και του ιστολόγιου «ΜΑΚΕΛΕΙΟ» που έγραψαν, μεταξύ άλλων, ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί «παρτουζώνονταν», ενώ .... άνθρωποι πνίγονταν στην Αίγινα.

Όλως τυχαίως ήταν και τα κανάλια στην Εισαγγελία, για να απαθανατίσουν τα στιγμιότυπα. Έτσι κάνουν οι σωστοί υπουργοί. Δεν στέλνουν έναν δικηγόρο δεόντως εξουσιοδοτημένο να καταθέσει αθόρυβα την έγκληση, όπως κάνουν οι κοινοί θνητοί. Πηγαίνουν συνοδεία ΜΜΕ αυτοπροσώπως στον Εισαγγελέα, ώστε αυτός να αισθανθεί την ανάγκη να σηκωθεί όρθιος στο γραφείο του, να τους χαιρετίσει και να τους υποσχεθεί ότι την ίδια ημέρα κιόλας θα διατάξει τα δέοντα. Εν συνέχεια δε το ΑΜΕ-ΜΠΕΕΕΕΕΕ να δώσει την είδηση με αποσπάσματα από την έγκληση...

Άδωνις: Το γηραιότερο δένδρο του κόσμου!

Είναι επίσημο! Το γηραιότερο δένδρο του πλανήτη βρίσκεται στη χώρα μας, και παρά το ότι είναι πάνω από 1.000 χρόνων, μοιάζει … μπουμπούκι.

Το δένδρο, που οι επιστήμονες το ονόμασαν Άδωνι, είναι ένα βοσνιακό πεύκο (Pinus heldreichii), που ξεκίνησε τη ζωή του ως σπόρος το 941 μ.Χ. ψηλά στα βουνά της Πίνδου.

Όπως λέει ο «δενδροχρονολόγος» Paul J. Krusic του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, και επικεφαλής της ομάδας που ανακάλυψε τον Άδωνι «είναι εκπληκτικό το πώς αυτός ο μεγάλος, σύνθετος, εντυπωσιακός οργανισμός κατάφερε να επιβιώσει σε ένα τόσο σκληρό και αφιλόξενο περιβάλλον, σε μια χώρα που είναι πολιτισμένη εδώ και 3.000 χρόνια»…

Η αρχή του τέλους…

Η σκοταδιστική Ελληνική αριστερά κυριάρχησε ιδεολογικά για πάνω από 50 χρόνια, στηριγμένη σε ένα μείγμα πρωτοχριστιανικού μαρτυρολογίου, μεταφυσικής μανιχαϊστικής ηθικής και εμπορίου της ουτοπίας. Την έθρεψε και διευκόλυνε η βία, η βαθιά διαφθορά και η τυφλότητα των τότε κυβερνώντων.

 

Πλέον, ως εξουσία, έχει αναγκαστεί να εγκαταλείψει το αφ' υψηλού ύφος και χρησιμοποιεί τις παραδοσιακές μεθόδους του Μπέρια, του Γκαίμπελς, των κάθε λογής Μαδούρων, Παπαδόπουλων και Πινοσέτηδων...

Alexis is here to stay…

Ή αλλιώς: Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…

Και ενώ το καλοκαίρι φεύγει, ο σύριζας όχι μόνο παραμένει αλλά και καλά κρατεί. Πιο δυνατός από ποτέ, αφού ότι και να κάνει ουδείς αντιδρά, και εν πάση περιπτώσει οι συριζαίοι κυβερνώντες χρησιμοποιούν αποτελεσματικά την μέθοδο πέρα βρέχει, ή αλλιώς «μας φτύνουν κι εμείς νομίζουμε ότι ψιχαλίζει».

Διότι πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς αυτή την γενικευμένη αναισθησία; Πως αλλιώς να δικαιολογηθεί αυτό το απύθμενο θράσος που εκπέμπει όχι μόνο το Μαξίμου, αλλά ακόμη κι ο τελευταίος γιδοβοσκός που ελέω σύριζα έγινε βολευτής (sic) ή απλά διορίστηκε κάπου σύμβουλος;

Συνελήφθη εκατομμυριούχος του facebook!

Η Ελλάδα είναι η χώρα των μαθητευόμενων μάγων. Η «μαγεία» αποτελεί το συστατικό της ιδεολογίας τους και όπως είναι φυσικό, τους προικίζει με μεταφυσικές ιδιότητες, όταν αναλαμβάνουν θέσεις εξουσίας. Εκτός αυτού, η «ελίτ» αυτή των «ανώτερων» Ελλήνων, που στην Πολιτεία του Πλάτωνα θα κατείχαν σίγουρα, δεσπόζουσα θέση, διαθέτει και ειδικές ικανότητες στη  ευρηματικότητα της διοίκησης.

Παλιότερα, πριν την μιντιακή  επανάσταση δεν είχαν τον τρόπο να μας αποκαλύπτουν τον τρόπο που κυβερνούσαν αλλά τώρα, δεν χάνουν ευκαιρία να πανηγυρίζουν τις πρωτότυπες ιδέες τους. Δεν έχω παρά να σας θυμίσω την αποφασιστικότητα όλων των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης, όταν κέρδιζαν τις εκλογές και έκαναν τις πρώτες δηλώσεις. Για να καταλήξω, στις πιο πρόσφατες καταπληκτικές σκέψεις  του υπουργού Μάρδα, του υπουργού Παιδείας, Φίλη, του ΥΠΕΘΑ Καμμένου και οπωσδήποτε, του κλασικού «παντογνώστη αφηγητή» Τρύφωνα Αλεξιάδη!

Μην τους παίρνετε στα σοβαρά…

Ομολογώ ότι χάρη στη φασαρία που έγινε ανακάλυψα το κομμάτι που γράφτηκε στην Αυγή και που προκάλεσε το εξώδικο του Πύρρου Δήμα και ένα σωρό αντιδράσεις. Γράφτηκε Τετάρτη 10 Αυγούστου και για μέρες δεν το είχε διαβάσει κανείς – πράγμα που δεν αποτελεί τιμή για την εφημερίδα βέβαια.

Το πώς έφτασε να το διαβάσει ο Δήμας είναι παράξενο, όπως παράξενο είναι και γιατί αντέδρασε έτσι. Τον ξέρω λίγο τον Πύρρο: είναι άνθρωπος με χιούμορ. Το χιούμορ, βέβαια, είναι αρκετά προσωπική υπόθεση – νομίζω πως ούτε αυτός, ούτε και αρκετοί άλλοι, που αντέδρασαν αφού το διάβασαν δεν κατάλαβαν πως πρόκειται για ευθυμογράφημα…

Η Αυγή του σκότους…

 «Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας». Αυτή την αρχή εφαρμόζουν οι σταλινικοί της Αυγής. Λερώνουν όποιον δεν είναι μαζί τους, όποιος κι αν είναι αυτός, όσο μεγάλη κι αν είναι η προσφορά του, όσο σημαντική κι αν είναι η σταδιοδρομία του. Γι αυτούς υπάρχουν μόνο τα κομματικά χοιρίδια, οι ιδεοληπτικοί παράφρονες της βαρύγδουπα εκπεσούσης κουμουνιστικής ιδεολογίας  που άφησε πίσω της ερειπωμένες κοινωνίες και τόνους ανθρώπινης δυστυχίας.

Αυτά τα φασιστικά σταγονίδια που παριστάνουν τους φανατικούς μουτζαχεντίν, τους ιεροκήρυκες της σωτηρίας του κόσμου, επιτίθενται στον Πύρρο Δήμα  μόνο και μόνο γιατί δεν είναι ίδιος με αυτούς και είναι χρυσός, αδαμάντινος και σπάνιος. Αυτό μισούν οι έρποντες σκώληκες του ολοκληρωτισμού που απεχθάνονται την άλλη άποψη, το διαφορετικό και τη δημοκρατία. Κατηγορούν τον Πύρρο γιατί είχε διαφορετική πολιτική άποψη οι αριστεροί της Αυγής που έχουν τιμή τους και καμάρι τους και … «κορώνα στο κεφάλι τους» τον Καμένο, τον Τέρενς Κουίκ και τη Χρυσωβελώνη...

Θέλουν επενδύσεις οι κομμουνιστές;

Αν είχε τολμήσει ο αρχηγός πέρσι το καλοκαίρι, φέτος η κυβέρνηση θα έψαχνε για επενδυτές. Φορτικά και μετ’ επιτάσεως. Τι λιμάνια και αεροδρόμια, τι τρένα και δρόμους, τι Ελληνικά και ξένα, τι νησιά και θάλασσες. Και στον Παρθενώνα μέσα θα έστηναν αναψυκτήριο που λέει ο λόγος. Τώρα, για το ποιοι και πόσοι θα τσίμπαγαν θα σας γελάσω και δεν το θέλω. Προσφορά πάντως θα υπήρχε. Και όροι πολύ συμφέροντες.

Δεν ήθελε πολύ κόπο, τρόπο ήθελε και τόλμη που δεν είχε. Μεταξύ μας, καλώς που δεν την είχε. Στη φάση εκείνη, αν έκανε καπάκι ένα δεύτερο δημοψήφισμα με ερώτημα «Grexit or remain» έπαιρνε την έξοδο χαλαρά με ένα 60-70% και μια βδομάδα γλέντι στο Σύνταγμα. Παγιωμένη αντίληψη ο αντιευρωπαϊσμός σ’ αυτή την κοινωνία. Σε περιόδους αναταραχής και με κατάλληλη μόχλευση μπορεί να πιάσει μεγάλα νούμερα…

Η παρακμή του Συριζαίου ψηφοφόρου…

Όταν αναλύαμε το έγκλημα της απάτης στη σχολή, μου έκανε εντύπωση που ο καθηγητής του ποινικού δικαίου επέμενε πως η αστρολογία δεν εμπίπτει στο πλαίσιό του. Τι κι αν πρόκειται για εργαλείο εμπορικής εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ηλιθιότητας, η αστρολογία ως έννοια και δραστηριότητα ενέχει τόση κοινωνική απαξία, είναι τόσο έκδηλα ανυπόστατη που είναι αυτονόητο ότι ψεύδεται. Καταφεύγοντας στην αστρολογία για να λύσεις τα προβλήματά σου, λοιπόν, αποδέχεσαι το γεγονός ότι κάποιος θα σου πουλήσει αστοιχείωτες κουταμάρες ως αλήθεια – τις οποίες αγοράζεις αυτοβούλως γνωρίζοντας καλά ότι κανείς δεν μπορεί να τις αποδείξει. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, συνεπώς δεν σε εξαπατά κανείς.

Με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ συνέβη ακριβώς το ίδιο. Κανείς ποτέ δεν τους παραπλάνησε γιατί ούτως ή άλλως ποτέ δεν τους ενδιέφερε η κυριολεκτική αλήθεια. Δεν τους απομάκρυνε, λοιπόν, κάποιος από αυτήν-αντιθέτως, την απέρριψαν μόνοι τους επειδή ήταν δυσάρεστη. Τα αντικειμενικά δεδομένα ήταν γι’αυτούς συνωμοσίες, κινδυνολογία και προπαγάνδα, έτσι επέλεξαν να τα αγνοήσουν, κατασκευάζοντας μια εναλλακτική πραγματικότητα εναρμονισμένη με τους ευσεβείς τους πόθους και απαλλαγμένη απ’ ό,τι τους χάλαγε...

Οι (αμετανόητοι) μελανιασμένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ….

Τους βλέπω πλέον παντού. Στο δρόμο, στα καφέ, στο λεωφορείο, στην δουλειά... Με κατεβασμένα τα κεφάλια, με μουτρωμένες φάτσες, να περπατούν τρεκλίζοντας, και να παραμιλάνε… σαν σκιές του αλλοτινού εαυτού τους, σαν δαρμένα σκυλιά. Σαν μαστουρωμένα ζόμπι… Μελανιασμένοι…

Είναι οι εξαπατημένοι του Σύριζα. Και είναι μιλιούνια οι άτιμοι… λεγεώνες. Όλοι εκείνοι οι αφελείς, δηλαδή, που πίστεψαν ότι ο Αλέξης, το χαμογελαστό παιδί,  θα τους δώσει αυξήσεις, θα καταργήσει τους φόρους και τα διόδια, θα στείλει τους ξένους τοκογλύφους στο διάολο, και όλοι θα ξαναγίνουμε μπρούκληδες, με μοναδική μας έγνοια το που θα πάμε διακοπές, και που θα πιούμε τα μαύρα Τζόνι μας το βράδυ...

Η «κανονικοποίηση» των αναρχικών…

Α​​πό τον μεταμοντέρνο μπαχτσέ του ΣΥΡΙΖΑ, όπου φύονται όλες οι εξωτικές ιδέες, προέκυψε εσχάτως και η «κανονικοποίηση των καταλήψεων». Την ιδέα έριξε ο κ. Γιώργος Κυρίτσης στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» (1.8.2016), χωρίς όμως να την αναπτύξει. «Γίνεται και στην Ευρώπη» είπε, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες για το πού και πώς.

«Εγώ διαφωνώ με την εκκένωση των καταλήψεων» είπε ο βουλευτής, εκπρόσωπος Τύπου για το Προσφυγικό, αρθρογράφος της «Αυγής» κ.λπ. κ. Κυρίτσης, «διαφωνώ και με το πολιτικό σκεπτικό που εξέφρασε ο υπουργός (σ.σ.: Προστασίας του Πολίτη, κ. Νίκος Τόσκας) και θεωρώ ότι η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει μια πολιτική πρωτοβουλία κανονικοποίησης των καταλήψεων στέγης. Θεσμική πρωτοβουλία, εννοώ»…

Το παραμύθι τελειώνει τον Οκτώβριο…

Το επάγγελμα του εργατοπατέρα καταργείται σε δύο μήνες. Κράτησε 32 χρόνια. Από το 1982 όταν το θεμελίωσε ο Ανδρέας με τον 1264 που επιμελήθηκε προσωπικά. Ο Αλέξης Τσίπρας γκρεμίζει το "εργατοπατερικό οικοδόμημα" του ΠΑΣΟΚ και αναδεικνύει τον ΣΥΡΙΖΑ ως αριστερό κόμμα που ανατρέπει "παράκεντρα" και "παραεξουσίες". Ο νέος συνδικαλιστικός νόμος έρχεται. Και φέρνει αφόρητη μοναξιά και στο ΠΑΜΕ.

Γιατί όμως να ψιθυρίζονται κάποιες ενοχλήσεις από το συνδικαλιστικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που ίσως δυσκολέψουν τον υπουργό Γ. Κατρούγκαλο στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές; 

Γιατί είναι μέσα στην όλη σκηνοθεσία. Είναι μέρος της θεατρικής σκηνής του δήθεν κλαυθμού και του οδυρμού της αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ για την απώλεια των προνομίων των εργατοπατέρων…

Υπήρχε, λοιπόν, τόση αφέλεια;

Ενας γνωστός ηθοποιός έγραψε στο τουίτερ 20 λέξεις που προκάλεσαν αίσθηση και πολλές αντιδράσεις. Ο άνθρωπος πήγε να πάρει τη σύνταξη του Αυγούστου και είδε ότι ήταν μειωμένη κατά 50%. Δεν φτάνει ούτε για το νοίκι του. Τα περισσότερα σχόλια που εισέπραξε ήταν κακεντρεχή, επειδή πριν από είκοσι μήνες, παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, είχε δηλώσει δημοσίως ότι θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ.

 

Αλέξη είσαι της γερακίνας ο γιος!

Πιστεύω ακράδαντα ότι το μόνο που δεν πρέπει να κάνουμε με τους αφελείς και εξαπατημένους ανθρώπους είναι να τους λοιδορούμε. Δεν έχει κανένα νόημα, πόσο μάλλον που έχουν ήδη πληρώσει αυτήν την αφέλειά τους και το έχουν συνειδητοποιήσει. Το μόνο που αξίζει είναι να προβληματιστούμε βαθιά, με αφορμή το σημερινό ερέθισμα: πώς γίνεται δημόσια πρόσωπα με γνώσεις και συγκρότηση πάνω από το μέσο όρο να πιστεύουν σε υποσχέσεις που κινούνται εμφανώς μακριά από την πραγματικότητα;

Γιατί θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ…

Σημ. Ο. Μάλλον επειδή  είσαι χάφτας…

Έρχονται εκλογές. Πρέπει να αποφασίσω τι θα ψηφίσω. Ρωτάω, λοιπόν, τον εαυτό μου να μου πει με ποια κριτήρια θα ψηφίσει, για να αποφασίσουμε ποιο κόμμα θα υποστηρίξουμε.

1. Πρέπει να υπάρξει κυβέρνηση. Άρα πρέπει να επιλέξω κάποιο κόμμα με κυβερνητική δυναμική και προοπτική. Κανένα κόμμα από αυτά που «παλεύουν» να μπουν στη Βουλή δεν είναι τέτοιο. Μου απομένουν, λοιπόν, η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ.

2. Αξιοπιστία και υποσχέσεις. Η Ν.Δ. μου υπόσχεται ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας, παραμονή στην Ε.Ε. και το ευρώ, καλές σχέσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, ενίσχυση των ελληνικών τραπεζών για παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και έξοδο από τα Μνημόνια...

Ο Αλέξης διέψευσε τις ελπίδες! (Σωπάτε καλέ)...

Ο «όχλος» ικανοποιήθηκε λοιπόν… Η ψήφιση του νόμου για την απλή αναλογική, η συνταγματική αναθεώρηση που μπορεί να μην επιτευχθεί παρά το γεγονός ότι ανέβηκε στο κυβερνητικό άλογο και ο συμπαθής κ. Λεβέντης, και η προσπάθεια για να κλείσει το Mega γέμισαν τα στομάχια των πολιτών, οι οποίοι με τις σημαίες της νίκης στα χέρια χειροκροτούν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Οι νηστικοί… χόρτασαν! Η ανάπτυξη επέστρεψε!

Ολα τα προβλήματα λύθηκαν… Περίμενα ότι τούτη η κυβέρνηση, με έναν νεαρό φιλόδοξο πρωθυπουργό και ιδεολόγους (όπως νόμιζα) υπουργούς, δεν θα ακολουθούσε την πεπατημένη. Ανέμενα πως πραγματικά θα νοιαζόταν για τους ανθρώπους, που στην πλειοψηφία τους είναι άνεργοι και φτωχοί. Με αφέλεια, όπως αποδείχθηκε, υποστήριξαν πολλοί ότι «θα είναι κάτι άλλο, κάτι καινούργιο»…

Το κίνημα της μαγκούρας…

Αυτό που ζούμε, θα έρθει η στιγμή που ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι δεν έπαιρναν τα φάρμακά τους ως όφειλαν και γιατί η Ιατρική επιστήμη δεν παρενέβη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ(Σ) (το κόμμα), βγάζει ανακοινώσεις εναντίον της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να λέμε είναι ένα στέλεχος  το πρωί  στο Μαξίμου, εκδίδει μια ανακοίνωση και το απόγευμα αυτό το ίδιο στέλεχος είναι στο κόμμα στην Κουμουνδούρου και βγάζει ανακοίνωση εναντίον όσων το πρωί έγραφε από το Μαξίμου. Απόλυτη σχιζοφρένεια…

Όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα δεν έχει μέλλον…

Από την εποχή της τεχνητής και επίπλαστης ευμάρειας, τότε που κυριαρχούσαν οι Καγιέν και τα σκυλάδικα, ως ποταπός που είμαι, είχα συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο του πράγματος, αφού ως χώρα δεν παράγουμε τίποτα παρά μόνο μαγκιά και αέρα κοπανιστό, ζώντας πλουσιοπάροχα με τα δάνεια των ξένων «τοκογλύφων», και είχα πει και γράψει ότι για να συνέλθει ο ελληνικός λαός από την βυθιότητα χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ. Κάτι που θα τον αφυπνίσει, μπας και ανασκουμπωθεί, και συνεχίσει να υπάρχει ιστορικά.

Τότε, την εποχή των ριάλιτι και των πακέτων Ντελόρ, με αποκορύφωμα τις άκρατες σπατάλες της Ολυμπιάδας, πίστευα ότι ένα τέτοιο ιδανικό ηλεκτροσόκ θα ήταν ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, ένας πόλεμος δυο τριών ημερών, που θα στέκονταν ως αφορμή για να συνέλθουμε, έστω  απότομα. Ένα σοκ που θα μας συσπείρωνε, και που εν πάση περιπτώσει θα έδειχνε στην κοιμισμένη νεολαία μας, αυτήν που πήγαινε με το ζόρι στρατό για 6-9 μήνες, και που λοιδορούσε τον ελάχιστο μισθό των 700 ευρώ, αυτήν δηλαδή που κιότεψε χωρίς να φταίει η ίδια, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε καν δικαίωμά της, αλλά όλα είναι ρευστά, και τα πάντα έχουν ένα τίμημα, που οι παλαιότεροι πλήρωναν καθημερινά έτσι ώστε να φτάσουμε στον 21^ο αιώνα για να παίζουμε ολημερίς με τα κινητά μας στα καφέ και στα μπαρ, με μόνο νταλκά το που θα διασκεδάσουμε τα βράδυ: Στον Κιάμο ή στον Ρέμο;

Συνθηκολόγηση με το Κακό…

Με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ συμβαίνει κάτι παράδοξο και αστείο. Όντες κομμάτια ενός ετερόκλητου πλήθους με διαφορετικές πολιτικές καταβολές το καθένα, ψήφισαν και ξαναψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν άντεχαν το καθεστώς των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Η “χούντα” των Σαμαροβενιζέλων έπρεπε να πέσει, τα μνημόνια έπρεπε να καταργηθούν, ο ΕΝΦΙΑ επίσης, οι μισθοί να ανέβουν, η ΕΡΤ να ξανανοίξει.

Η επιτυχία, δηλαδή, του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία – δεν οφείλεται τόσο στην ταυτότητά του όσο στην έλλειψη ανταγωνισμού. Οι παλιοί έπρεπε να φύγουν και ο νέος θα αναδεικνυόταν εφόσον παρουσίαζε το αφήγημα που ο λαός ήθελε να ακούσει. Και το παρουσίασε…

10 άμεσες ενέργειες για τα περιφερειακά αεροδρόμια…

Ο πρώην Διοικητής της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας Σταύρος Κωνσταντινίδης, για τις άμεσες προτεραιότητες του project ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων.

Το στοίχημα της παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων στην FRAPORT  είναι μεγάλο και προκλητικό, το εγχείρημα είναι από τη φύση του περίπλοκο. Θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις αεροπορικές τουριστικές ροές τα επόμενα χρόνια, και εξαρτάται κρίσιμα όμως απο την ελληνική ιδιορρυθμία και την παθογένεια της δημόσιας διοίκησης…