Ρουσφέτι, αναξιοκρατία, και Άγιος ο Θεός….

Προσλήψεις με αδιαφανείς διαδικασίες εξυπηρετώντας την εκλογική «πελατεία» της εκάστοτε κυβέρνησης είναι η πάγια τακτική που ακολουθήθηκε όλα τα χρόνια λειτουργίας του μετρό.

Η έκθεση του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή για τις προσλήψεις που έγιναν στο μετρό από το 2007 έως και το 2009 αποδεικνύει ότι ακολουθήθηκαν διαδικασίες «κάτω από το τραπέζι» και οι επιλογές γίνονταν με κριτήρια περισσότερο πελατειακά και λιγότερο με βάση τις πραγματικές ανάγκες της επιχείρησης σε εξειδικευμένο προσωπικό.

Έτσι εξηγείται πώς βρέθηκαν μουσικοί να γίνονται σε μία νύχτα οδηγοί σε συρμούς, ή πώς σερβιτόροι μετατράπηκαν σε οδηγούς τραμ. 

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης κατηγορίας, που συμπεριλήφθηκε στην έκθεση Ρακιντζή (περίπου 250 άτομα), απομακρύνθηκαν από το μετρό αμέσως μετά τη λήξη της σύμβασης ορισμένου χρόνου που είχαν υπογράψει. Για όσους προσλήφθηκαν από το 1999 έως το 2007, και οι οποίοι παραμένουν στην επιχείρηση αποτελώντας τον κύριο όγκο των εργαζομένων, φαίνεται ότι ακολουθήθηκαν ανάλογες μέθοδοι, όσο και αν δεν περιγράφονται στην έκθεση... Άλλωστε, ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Μετρό Αντώνης Σταματόπουλος είχε παραδεχτεί στο παρελθόν ότι υπάρχει έλλειψη θεσμικού πλαισίου της εταιρίας που λειτουργεί ως ανώνυμη, ενώ είναι δημόσια υπηρεσία. 

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα ευρήματα της έκθεσης Ρακιντζή για τον τρόπο προσλήψεων και για τα πρόσωπα που εισήλθαν στην επιχείρηση είναι εντυπωσιακά. Τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά είναι: 

Εντοπίστηκε πρόσληψη οδηγού συρμών, ο οποίος εμφανίζεται ότι ήταν μουσικός. Μάλιστα, η μοναδική εργασιακή πείρα που είχε ήταν σε ορχήστρα μουσικών εκδηλώσεων και στην ομάδα συναυλιών γνωστού συνθέτη.

Βρέθηκε υπεύθυνος σταθμών (σταθμάρχης) που, πριν προσληφθεί στο μετρό, εργαζόταν στην τοποθέτηση τεντών και στη συσκευασία CD.

Άλλος οδηγός συρμού προτιμήθηκε παρά το γεγονός ότι η μοναδική εργασιακή εμπειρία που είχε ήταν αυτή του dealer σε καζίνο.

Κάτοικος επαρχίας με εξαετή πείρα σε εστιατόρια, προσλήφθηκε ως οδηγός στο τραμ.

Τελειόφοιτος ΤΕΙ Νοσηλευτικής επιλέχθηκε για να καλύψει το πόστο του τεχνίτη συντήρησης.

Εγκρίθηκε η πρόσληψη αποφοίτου ΤΕΛ, ο οποίος εργαζόταν ως οικοδόμος-πλακάς για τη θέση του υπεύθυνου σταθμού.

Υπάρχουν περιπτώσεις προσληφθέντων που έδωσαν συνέντευξη από εννέα μέχρι και 21 ημέρες μετά την πρόσληψή τους!

Ακόμη και έτσι όμως, δεν κρατούνται σε πάρα πολλές περιπτώσεις συστηματικά και πλήρη πρακτικά συνεντεύξεων.

Επίσης, δεν υπάρχει κάποια θεσμοθετημένη διαδικασία για την εξέταση των υποψηφίων.

Βρέθηκαν προσληφθέντες που δεν είχαν καταθέσει καν το βιογραφικό τους.

Εντύπωση προκαλεί επίσης και το πολύ υψηλό μισθολόγιο που ίσχυε για τους εργαζομένους στο μετρό.

Πάντα σύμφωνα με την έκθεση Ρακιντζή, το 2009, πριν από την κρίση, οι αποδοχές ανά ειδικότητα στο μετρό είχαν ως εξής:

Ο χαμηλότερος μισθός για κάποιον που εργαζόταν ως υπάλληλος προμηθειών ήταν 1.825 ευρώ τον μήνα, οι πωλητές εισιτηρίων έπαιρναν 1.915 ευρώ, ενώ οι οδηγοί συρμών εισέπρατταν 2.443 ευρώ.

Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μηνιαίες αποδοχές για τους υπεύθυνους σταθμών (2.545 ευρώ), για τους επόπτες (3.268 ευρώ) και για τους μηχανικούς τεχνικής υποστήριξης (4.038 ευρώ).

Ξεχώριζε από όλους ο μισθός του γενικού διευθυντή, ο οποίος ανερχόταν στα 7.942 ευρώ τον μήνα.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως λένε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τα τελευταία δυόμισι χρόνια έχουν υποστεί μειώσεις που κυμαίνονται από 30% έως και 50%.

Δημοκρατία