Γουέλκομ του δε Γκρις…. ορ νοτ;

Με διαρκώς εντεινόμενους ρυθμούς και αυξητικές τάσεις συνεχίζεται το ρεύμα του Τουρισμού στη χώρα μας.

Οι τουρίστες, όμως, που θα έρθουν φέτος, θα μας επισκεφτούν ξανά;

 

Τα νούμερα λένε, σχεδόν πάντα, την αλήθεια και -σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάσθηκε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων και έδωσε στη δημοσιότητα- ήδη ο αριθμός των ξένων επισκεπτών στη χώρα μας αυξήθηκε, τον Μάιο, κατά 18,4%.

Αυτό συνεπάγεται περισσότερους από 222.000 τουρίστες στη χώρα μας.

Επίσης, κατά το πρώτο πεντάμηνο του έτους, οι αφίξεις τουριστών ήταν αυξημένες κατά 5%, πάντα σε σχέση με πέρυσι.

Την ίδια στιγμή, οι online ξενοδοχειακές τιμές σε ελληνικούς προορισμούς για τον Ιούνιο παρουσιάζουν πτώση έως 49% σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Τrivago, μια παγκόσμια μηχανή αναζήτησης ξενοδοχειακών τιμών και πληροφοριών.

Από τη μία, λοιπόν, τα στοιχεία που δηλώνουν μια ιδιαίτερη δυναμική που παρουσιάζει φέτος ο Τουρισμός στη χώρα μας, από την άλλη η πτώση των τιμών στα καταλύματα, και στο υπουργείο Τουρισμού κάνουν χάι φάιβ.

«Η Ελλάδα βρίσκεται σε ανάκαμψη και ο ελληνικός Τουρισμός είναι αισθητά βελτιωμένος σε σχέση με την περσινή χρονιά», δήλωσε περιχαρής στο CNN η υπουργός Τουρισμού, κα Όλγα Κεφαλογιάννη, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στη Νέα Υόρκη.

Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι θα έρθουν πολλοί τουρίστες φέτος στη χώρα μας, που μεταφράζονται αντίστοιχα σε πολλά ευρώ στα ταμεία ιδιωτών και, φυσικά, του κράτους.

Το ζήτημα, όμως, είναι ένα: Αυτοί οι τουρίστες θα ξανάρθουν του χρόνου είτε κάποια άλλη φορά ή μόλις φύγουν θα ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους και θα πουν σε γνωστούς, φίλους, συγγενείς τους, να μην πατήσουν ποτέ το πόδι τους εδώ;

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι (μόνο) πόσοι τουρίστες θα έρθουν φέτος στη χώρα μας, αλλά το αν θα έρθουν ξανά.

Αλλά πάντα αυτό δεν ήταν το ζητούμενο;

Επί τόσα χρόνια συνέβησαν διάφορα συμβάντα που θα έκαναν (ή έκαναν ήδη) και τον τελευταίο δεκτικό τουρίστα να σβήσει με μπλάνκο τη χώρα μας από τον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη και να ξεχάσει μια για πάντα τη μαγική εξίσωση «Ελλάδα, ήλιος, θάλασσα, καλοκαίρι».

Πολλές φορές μάρτυρες -στην κυριολεξία- ήμασταν και εμείς οι ίδιοι, ως τουρίστες στον τόπο μας. Οι αντίστοιχες ιστορίες που δυσφήμισαν μια για πάντα, διεθνώς, τον ελληνικό Τουρισμό, μοιάζουν να μην έχουν τέλος.

Ξενοδοχεία με αγενείς, άπλυτους ρεσεψιονίστ.

Site που διαφήμιζαν δωμάτια που δεν υπήρχαν, ας είναι καλά οι φωτογραφίες του google.

Οικήματα που δεν κάνουν ούτε για στάβλος.

Υδραυλικά στα μπάνια που δεν λειτουργούσαν (ας αφήσω απέξω τις λεπτομέρειες). Καθαρίστριες που απάλλασσαν τους πελάτες από τα περιττά βάρη, βλέπε π.χ. κοσμήματα.

Παραλίες βρόμικες με πλαστικές, σπασμένες καρέκλες, που χρεώνονται για θρόνοι βασιλέων.

Ομπρέλες θαλάσσης διαμπερείς, με ολόκληρα κομμάτια τρύπας του όζοντος. Εκπαιδευτές θαλάσσιων σπορ που δεν ήξεραν να κολυμπούν.

Έλλειψη ναυαγοσώστων, σε παραλίες με πολύ κόσμο.

Ενοικιαζόμενα τροχοφόρα χωρίς στοιχειώδη συντήρηση, με συνοδηγό τον Χάρο. Πισίνες ακαθάριστες, κάλλιο να βουτήξεις σε βάλτο.

Ταξιτζήδες με ταξίμετρα που κλέβουν.

Χωριάτικες σαλάτες που κοστίζουν όσο ένα βαθύ πιάτο με χαβιάρι.

Υποσχετικές, μέσω ίντερνετ, ότι «θα φάτε το καλύτερο πρωινό της ζωής σας», για να έρθουν, να έρθουμε, αντιμέτωποι με την ταμπέλα - γραμμένη με το χέρι: «Tο ξενοδοχείο δεν σερβίρει καφέ».

Ας μη μακρηγορώ, υπάρχουν άπειρες, παρόμοιες περιπτώσεις.

Φυσικά, υπάρχουν και πραγματικοί επαγγελματίες που ασχολούνται ή εμπλέκονται με τον Τουρισμό.

Όμως, υπάρχουν πάρα πολλοί εκεί έξω που χρησιμοποιούν την έλευση τουριστών στη χώρα μας για να «τα αρπάξουν», να τους «δαγκώσουν» και να αράζουν όλο τον χειμώνα, πίνοντας καφέδες και γεμίζοντας τασάκια.  

Καλοί, λοιπόν, οι πανηγυρισμοί «θα μας έρθουν πολλοί τουρίστες φέτος» -φυσικά και πρέπει να χαιρόμαστε- αλλά για να μας ξανάρθουν κι άλλες χρονιές και να πουν σε δικούς τους ανθρώπους να έρθουν κι εκείνοι, χρειάζονται πολλές, άοκνες προσπάθειες και ενδελεχείς έλεγχοι, τόσο από το υπουργείο Τουρισμού, όσο κι από τα συναρμόδια υπουργεία.

Αλλιώς θα μείνουμε με τα υφασμάτινα τσολιαδάκια-μινιατούρες και με τους δεκάρικους λόγους περί «βαριάς βιομηχανίας», «ελληνικού καλοκαιριού, ήλιου, νησιών» και άλλα τέτοια γραφικά, που κανείς τουρίστας, πια, δεν αγοράζει.

Άλλωστε, υπάρχει πάντα η Ιταλία, δίπλα - και η Τουρκία, απέναντι...

Σπύρος Σεραφείμ

Protagon