14.11.13

Η κα Τζάκρη…



Κι εκεί που η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να πλήξει την κυβέρνηση και να εμφανιστεί ως πρωθυπουργός σε αναμονή οδηγούνταν σε ναυάγιο, ήρθε η Τζάκρη ως σωσίβιο, να φέρει κάποια χαμόγελα στην Κουμουνδούρου.




Γράφτηκαν πάρα πολλά για τη γιαννιτσιώτισσα πολιτικό.
Για τις γόβες που φορά (με τις κόκκινες σόλες) και τους κατά καιρούς προστάτες που είχε, οι οποίοι κατάφεραν να την ωθήσουν ακόμη και στο υπουργικό συμβούλιο.



Όσο κι αν δεν ασπάζομαι κριτήρια αξιολόγησης των ανθρώπων που σχετίζονται με την εμφάνιση, τις προτιμήσεις, το στιλ και τις παρέες του, δεν μπορώ να μη συνομολογήσω πως το παρουσιαστικό ενός ανθρώπου, το ύφος και το life style του αποτελούν σύμφυτα στοιχεία του χαρακτήρα του, του τρόπου λειτουργίας του, της κοσμοθεωρίας του.
Δεν δικαιολογώ βεβαίως σχόλια που διολισθαίνουν σεξιστικά, ή άλλα που επιχειρούν να τη μειώσουν επειδή είναι γυναίκα, ή επαρχιώτισσα.
Πολλοί έφυγαν, ενδεχομένως να φύγουν κι άλλοι στο εγγύς μέλλον από το ΠΑΣΟΚ, που πληρώνει το τίμημα της επιλογής του πως το μνημόνιο και η παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια είναι η καλύτερη διαθέσιμη επιλογή.
Το θέμα είναι βεβαίως ότι κάποιος βουλευτής είθισται να αποχωρεί καταψηφίζοντας πολιτικές επιλογές που λαμβάνονται στο κόμμα του κατά πλειοψηφία και παρά την εναντίωσή του.
Να διαφωνεί με τα μνημόνια, με κάποιο νομοσχέδιο, με τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, να το καταλάβω.
Η κ. Τζάκρη τι ακριβώς έκανε;
Δηλαδή, αν δεν υπήρχε πρόταση μομφής, δεν θα συνέχιζε και σήμερα να ανήκει στο ΠΑΣΟΚ και στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία;
Η βορειοελλαδίτισσα βουλευτής δεν έφυγε από το κόμμα της για κάποιον συγκεκριμένο λόγο, αλλά εκμεταλλευόμενη μια αφορμή που της δόθηκε να φανεί αρεστή στην αντιπολίτευση.
Κι αυτό κάθε άλλο παρά έντιμη στάση είναι.
Επιπρόσθετα θεωρώ ότι ένας πρώην υπουργός, που τρία χρόνια μετά «βλέπει το φως το αληθινό», οφείλει να κάνει τρία πράγματα:
1. Να εξηγήσει πλήρως και δημοσίως την αλλαγή της επιλογής του. Τι λάθος είχε κάνει, γιατί ήταν λάθος και τι θα έπρεπε να είχε κάνει τότε.
2. Να υποδείξει τη σωστή οδό. Δεν αρκεί δηλαδή το «δεν βγαίνει το πρόγραμμα», αλλά να πει τι πρέπει να γίνει για να σωθεί ο τόπος.
3. Να παραιτηθεί, γιατί η λάθος επιλογή του -όπως ο ίδιος τη θεωρεί τώρα- οδήγησε τους πολίτες στον Γολγοθά. Και η δική του αποχώρηση από το κόμμα του, συνεχίζοντας βεβαίως να εισπράττει τον παχυλό του μισθό, ουδόλως απαλλάσσει εμάς από τα βάρη που κληθήκαμε να επωμιστούμε με τη δική του συνευθύνη.

Μιχάλης Αλεξανδρίδης
Μακεδονία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου