Αναξιοκρατία παντού…

Δύσκολος καιρός για «πρίγκιπες» και «πριγκίπισσες»...

Ωραία φράση, θα έλεγα, με περιεχόμενο ρεαλιστικό, που ίσως τρομάζει. 

Ζοφερές, λοιπόν, είναι οι μέρες για νέους και νέες, ανεξάρτητα από τα εφόδια που διαθέτουν.

Όλοι μας έχουμε όνειρα και φιλοδοξίες, που ακόμη και εάν είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, μας δίνουν κίνητρα στη ζωή, μας εμψυχώνουν, έτσι ώστε να καταφέρουμε να «επιβιώσουμε» ψυχολογικά, παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Μόδα της τελευταίας δεκαετίας είναι αναμφισβήτητα τα talent shows.

Εκπομπές της τηλεόρασης, που δίνουν σε εμάς τους «κοινούς θνητούς» τη δυνατότητα να προβληθούμε, να επιδείξουμε τα όποια ταλέντα μας και άμα αρέσουμε στην εκάστοτε επιτροπή και στο κοινό, να ζήσουμε το όνειρο του νεόπλουτου νεοέλληνα.

Όχι γιατί αυτό είναι το όνειρο μας απαραίτητα, αλλά γιατί αυτό θέλουν να προωθήσουν: τη φήμη και τη δόξα.

Η οποία πάντα μετριέται σε νομισματικές μονάδες. 

Είδαν ότι αυτό πουλάει, ότι αδυνατούν οι νέοι να εκπληρώσουν διαφορετικά τα όνειρα τους –αφού αξιοκρατία δεν υπάρχει- και είπαν να κάνουν μια ακόμα γκλαμουράτη τηλεοπτική παραγωγή, για να δείξουνε στα καημένα τα...παρακατιανά, ότι μπορούν να διεκδικήσουν μια θέση στο παγκόσμιο τηλεοπτικό στερέωμα. 

Ας υποδεχτούμε λοιπόν, κυρίες και κύριοι, το «Τhe Voice».

Το νέο σόου που θα αναδείξει ταλέντα στο χώρο του τραγουδιού!

...Πραγματικά, λες και δεν γνωρίζουμε πώς λειτουργούν αυτά.

Δεν πα να είσαι και σοπράνο, άμα δεν έχεις ένα γνωστό σ' αυτή τη χώρα, δεν πας πουθενά. Χαλάρωσε, στην Ελλαδάρα είσαι. 

Μπράβο στους 15.600 νέους, ίσως και περισσότερους, που θέλησαν να συμμετάσχουν.

Είναι μεγάλη υπόθεση να κυνηγάς τα όνειρά σου.

Τώρα, ότι οι καταγγελίες των περισσότερων για την ανύπαρκτη αμεροληψία της παραγωγής πάνε και έρχονται, είναι μάλλον αλλουνού παπά ευαγγέλιο. 

Μάθε νεολαία μου, που ψοφάς για ευκαιρίες, τα νέα.

Νέα που ήρθανε στα αυτιά μας και στα μάτια μας από συνομηλίκους σου, στην προσπάθεια τους να κυνηγήσουν το όνειρό τους.

Αυτό το σόου, είναι σόου «πελατείας» όπου θα διαγωνιστεί η ανιψιά της Βίσση, η Βέρα Μπούφη όπως κι η φίλη της αλληνής, ο συνεργάτης απ’ το μουσικό τους σχήμα και πάει λέγοντας...

Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει δηλαδή.

Ένα όνειρο είχες και σου το κόβουνε κι αυτό.

Ποιον κοροϊδεύουν;

Μάλλον εμάς τελικά, γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν. 

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και τις απαξιωτικές δηλώσεις του Χατζηγιάννη.

Ξέρετε, βρε κορίτσια, εκείνο το παιδάκι με την κιθάρα που σας ξεσήκωνε με τη...φωνή του.

Όλα τα ‘χε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε.

Βγαίνει, λοιπόν, ο παραπάνω κύριος και χαρακτηρίζει εσάς αγαπητή νεολαία, που δεν σας έμεινε τίποτε παραπάνω από ένα όνειρο, «σκουπίδια».

Ορίστε και τα λόγια του: «Το κατασκεύασμα του star system, η υπερπροβολή, η υπερέκθεση και όλη αυτή η ανάγκη εμπορικότητας και ανταγωνιστικότητας, έχει υπερεκτιμήσει την έννοια του ταλέντου και της αξίας. Έτσι γίνεται ανακύκλωση σκουπιδιών μέσα σε μια χωματερή. Σίγουρα υπάρχουν ταλέντα, όμως δυστυχώς μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία παραγκωνίζονται, δεν τα καταφέρνουν ή απογοητεύονται», δήλωσε ο τραγουδιστής και συνέχισε: «...τα ταλέντα είναι σπάνια και έχουν κάποια χαρακτηριστικά. Δεν έχουν θράσος, αλλά συστολή. Όταν είσαι εσωστρεφής, δε θα σε δουν ποτέ στο προσκήνιο, βρίσκεσαι συνήθως πίσω από τις κάμερες και τα φώτα και αν σου δοθεί κάποια ευκαιρία, αυτή θα σου έρθει σπάνια και με έναν πλάγιο τρόπο».

Σίγουρα κύριε Χατζηγιάννη ο χώρος που εκπροσωπείτε, είναι κυρίως μια χωματερή και τίποτα παραπάνω.

Αναρωτιέμαι όμως, εσείς δεν είστε μέρος του star system;

Δεν έχετε υπερπροβληθεί;

Ή ξεχάσαμε κιόλας τα εξώφυλλα σ’ όλα τα περιοδικά, τις εμφανίσεις στην τηλεόραση καθώς και τις διαφημίσεις που έχετε κάνει;

Γιατί και εμείς οι άμοιροι δεν μπορούμε πλέον να διαβάσουμε ένα περιοδικό που να μην έχει δισέλιδο αφιέρωμα στη σχέση σου με τη Ζέτα.

Τουλάχιστον, το χέρι που σε ταϊζει μην το δαγκώνεις κυρ-Χατζηγιάννη μου.

Το σύστημα προβολής των μίντια που σ’ έχει κάνει αυτό που είσαι, μην το απαξιώνεις δημοσίως, δεν σε παίρνει. 

Ειδικότερα, μην απαξιώνεις τα νέα παιδιά, που τουλάχιστον έχουν ένα όνειρο.

Δυστυχώς, η πραγματοποίηση του μπορεί να γίνει μόνο με την προβολή.

Αυτό είναι το αδιέξοδο της εποχής μας.

Κανένας όμως Χατζηγιάννης δεν μπορεί να θίγει υπολείψεις όταν έχει κάνει ακριβώς τα ίδια.

Και συνεχίζει να τα κάνει.

Ας μη γελιόμαστε, όλοι ξέρουμε πως όποιος δεν θέλει να προβληθεί, δεν προβάλλεται.

Πόσο μάλλον να γίνεται εξώφυλλο περιοδικών κάθε εβδομάδα, με δήθεν φωτογραφίες από παπαράτσι. 

Καλύτερα, λοιπόν, ας κάνει αυτό που ξέρει, να τραγουδάει παρά να μιλάει. 

Αλλιώς να φύγει, να πάει αλλού...

Ξένια Αρβανιτίδου

EyeDoll