25.1.15

Το χρέος και η νέα κυβέρνηση…



Παρά την επίμονη και δικαιολογημένη “δήλωση” στελεχών του Σύριζα ότι οι πρώτες πράξεις της νέας κυβέρνησης, είτε αυτοδύναμης, είτε με “κορμό” το Σύριζα, θα αφορούν την αντιμετώπιση της κρίσης στο επίπεδο της κοινωνικής πρόνοιας, το οικονομικό της επιτελείο θα πρέπει εκ των πραγμάτων  να δώσει την πρώτη έμπρακτη απάντηση για το χρέος.



Σε επίπεδο “ταμείου” -και όχι διαπραγμάτευσης με την τρόικα- η νέα κυβέρνηση από την “επόμενη ημέρα” πρέπει να δώσει λύσεις καθώς έχει όλους τους λογαριασμούς να τρέχουν για το χρέος χωρίς... περίοδο χάριτος, όπως λαθεμένα προεκλογικά είχε δοθεί η εντύπωση, ότι η πίεση υπάρχει μετά τον Ιούνιο.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Από την 1η Φεβρουαρίου μέχρι και τις 30 Ιουνίου τα χρεολύσια που θα πρέπει να πληρωθούν είναι 5,2 δισ. ευρώ. Και οι τόκοι 2,5 δισ. ευρώ, σύνολο δηλαδή 7,7 δισ. ευρώ χωρίς να υπολογίζουμε τις λήξεις των εντόκων γραμματίων οι οποίες στο ίδιο διάστημα θα πρέπει να αναχρηματοδούνται με νέες οι οποίες θα πρέπει να είναι αυξημένες για να καλύπτουν και τις τυχόν ανάγκες του προϋπολογισμού.
Ο Φεβρουάριος περιλαμβάνει υποχρέωση σε πληρωμές 1,6 δισ. ευρώ και ο Μάρτιος 2,6 δισ. ευρώ.
Και όλα αυτά μέχρι να μπει ο Ιούλιος στον οποίο οι λήξεις είναι 4,7 δισ. ευρώ ενώ ακολουθεί ο Αύγουστος με άλλα 3,6 δισ. ευρώ...
Με άλλα λόγια η προτεραιότητα της συζήτησης για το χρέος δεν θα γίνεται σε περίοδο χάριτος, αλλά διπλής ασφυκτικής πίεσης για “ρευστό” καθώς θα πρέπει να τρέχουν την ίδια στιγμή οι κυβερνητικές πράξεις που θα αφορούν την άμεση ενίσχυση της κοινωνικής πρόνοιας, οι οποίες επίσης θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν.     
Και το νέο οικονομικό επιτελείο δεν θα μπορεί να απευθυνθεί στα ταμεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και του ΥΠΟΙΚ, καθώς από τα τέλη του 2014 και μέχρι την τελευταία προεκλογική ημέρα επικρατούσε η “εντολή” να πληρωθούν όσες περισσότερες υποχρεώσεις εκκρεμούσαν από το παρελθόν.
Με άλλα λόγια επί εβδομάδες τώρα τα ταμεία άδειαζαν, απελευθερώνοντας όλες τις εντολές καθυστέρησης πληρωμών, που επέτρεπαν μέχρι τα τέλη του χρόνου να συγκρατούνται οι ροές των δαπανών ώστε να διατηρείται ως ρεαλιστική η προοπτική των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα...
Αυτά τα “αποθέματα” εξαντλούνται με ταχύτατους ρυθμούς καθώς δεν είναι μόνο ότι αυξάνονταν οι εκροές χωρίς κανείς να τις ...συγκρατεί, αλλά ταυτόχρονα μειώνονταν οι εισροές των φορολογικών εσόδων με αντίστοιχα αντίστροφους ρυθμούς.
Με άλλα λόγια, η επόμενη ημέρα έχει αρχίσει ήδη για το ταμείο του νέου Υπουργού Οικονομικών χωρίς αυτός να είναι εκεί ακόμα...

Γιάννης Αγγέλης  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου