5.1.16

Ο κινηματίας βασιλεύς…



Μπορεί να μην μπόρεσε να σκίσει το μνημόνιο, αλλά έχει ξεσκίσει την πραγματικότητα.
Τρεις φορές την προηγούμενη εβδομάδα η κυβέρνηση επιτέθηκε αποτελεσματικά στην πραγματικότητα. Με πρώτο αγωνιστή τον Πίτερ Παν στη Χώρα του Ποτέ, υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη. 



Μιλώντας στην Επιτροπή Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, στην οποία θα κάνει σκληρό διάλογο με όσους συμφωνούν μαζί του, ο Νίκος Φίλης ανακοίνωσε τα σχέδιά του για 14χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, ολοήμερο δημοτικό σχολείο και «τολμηρό ανασχεδιασμό» των πανεπιστημίων. Βεβαίως ο υπουργός δεν πετάει στα σύννεφα και καταλαβαίνει ότι για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται φράγκα. Εχει σκεφτεί όμως πώς θα τα εξασφαλίσει. «Με διακομματική συνεννόηση και κοινωνική συναίνεση». Ετσι απλά. Και αν η διακομματική συνεννόηση και η κοινωνική συναίνεση δεν φτάσουν, θα ντύσει τη Σία Αναγνωστοπούλου Τίνκερμπελ να πετάει χρυσόσκονη για να ολοκληρωθεί το παραμύθι.



Την ίδια ώρα που το υπουργείο Παιδείας έπαιζε τον Πίτερ Παν, στο Εθνικής Αμυνας γυριζόταν το «Full Metal Jacket». Στην προσπάθειά του να δείξει στους ψηφοφόρους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έκανε φλωρούμπα, ο Πάνος Καμμένος ανακοίνωνε τη μία μέρα ότι σκοπεύει να κάνει στρατιωτικά λύκεια και την άλλη ότι θα κάνει τη θητεία υποχρεωτική και για τις γυναίκες. Πώς θα χρηματοδοτήσει το κράτος τη θητεία των γυναικών, αφού ο στρατιώτης κοστίζει σήμερα 3.000-4.000 ευρώ τον χρόνο;
Ο Πάνος Καμμένος δεν ήταν τόσο πεζός ώστε να αναφερθεί στο χρήμα, αλλά μπορεί να το δημιουργήσει. Θα ονομάζονται «καμμένοι», επικεφαλής θα είναι ο ίδιος ο Πάνος και αυτοί θα νοικιάζουν τις υπηρεσίες τους ως μισθοφόροι σε επικίνδυνες αποστολές.
Οι «καμμένοι» θα πολεμάνε με τη βοήθεια του Τσίπρα - όχι του ίδιου, αφού με τη θητεία που έκανε στην ακριτική οδό Μεσογείων το πιθανότερο είναι να πυροβολεί τους «καμμένους» αντί για τον εχθρό, αλλά θα τους προστατεύει σαν θεάνθρωπος.
Στην ηλεκτρονική έκδοση της «Αυγής» δημοσιεύτηκε άρθρο του Δημήτρη Κυριακαράκου με τίτλο «Ο ‘‘κινηματίας’’ Βασιλεύς των βασιλέων...». Το άρθρο αναφέρεται στη γέννηση του Ιησού, ο οποίος «δεν ήταν γόνος πολιτικού τζακιού».
Επειδή όμως με τα πολιτικά τζάκια θα μπορούσαν να υπάρξουν παρεξηγήσεις και κάποιος κόσμος να πιστέψει ότι το άρθρο αναφερόταν στον Αδωνη, υπήρξαν διευκρινίσεις. «Το βασίλειο για το οποίο μιλούσε δεν είναι από αυτό τον κόσμο, αλλά από έναν κόσμο όπου οι τελευταίοι έσονται πρώτοι». Μπαλτάς δηλαδή κατά της αριστείας. Καλός όμως ο Μπαλτάς, αλλά όχι και θεάνθρωπος. Ο θεάνθρωπος είναι άλλος. Αυτός που «ποτέ δεν εκφραζόταν με λόγο κυριολεκτικό ή τεχνοκρατικό, αλλά με πνευματώδεις, σημειολογικές παραβολές». Ο οποίος «είχε συγκρουστεί με τους άπληστους αργυραμοιβούς και κολλυβιστές που είχαν στήσει τις τράπεζές τους στο προαύλιο του Ναού» για την ανακεφαλαιοποίηση.
Ο οποίος έκανε την κυβέρνηση που έγινε «η πρώτη προοδευτική, μεταρρυθμιστική, ριζοσπαστική αγωνιστική ιστορία της οικουμένης, η αρχαιότερη παγκόσμια ‘‘πρώτη φορά Αριστερά’’ που βίωσε το ανθρώπινο γένος». Του οποίου το όνομα δεν πρέπει να λέγεται επί ματαίω.
Ευλόγησον και με τη βοήθεια της τρόικας ελέησον τους ευσεβείς.

Αντώνης Πανούτσος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου