Έβλεπα έναν συνταξιούχο μπάρμπα την τηλεόραση να
παραπονιέται που του έκοψαν τη σύνταξη. Όταν η δημοσιογράφος τον ρώτησε τι του
έχουν κόψει μέχρι στιγμής, εκείνος είπε 1400 και συνεχίζουμε. Επίσης δήλωσε ότι
έχει επιδεινωθεί η ποιότητα της ζωής του και στο ερώτημα τι απ'αυτά που έχει
κόψει τον έχει πονέσει περισσότερο, εκείνος είπε ότι δεν μπορεί να βοηθάει τον
εγγονό του πια.
Τον άκουγα και προσπαθούσα να καταλάβω τι
ακριβώς έχει συμβεί σ'αυτή την κοινωνία και έχει χάσει τα λογικά της. Όταν το
κράτος φτάνει να σου κόβει 1400 ευρώ από την σύνταξη σου, προφανώς το αρχικό
ποσόν, δε θα ήταν 1500 η 1700 ευρώ. Θα ήταν κάτι πάνω από τις 2700 με 2800.
Δηλαδή στην σημερινή Ελλάδα που όλοι οι εργαζόμενοι αγωνιζόμαστε να επιβιώσουμε
με 600 και 700 ευρώ τον μήνα, έχεις ορισμένους μπαρμπάδες που Δεν τους φτάνουν
πχ τα 1300 καθαρά, μετά τις μειώσεις, γιατί είχαν συνηθίσει να εισπράττουν
2800!
Και τι τους πειράζει περισσότερο αυτούς τους
ανθρώπους; Τους πειράζει που δεν μπορούν πλέον με την ίδια άνεση να πληρώνουν
τα εγγόνια τους για να κάθονται. Για να πηγαίνουν κάθε πρωί και βράδυ να αράζουν
στις καφετέριες και τα ποτάδικα και να περιμένουν να "βρέξουν" θέσεις
στον δημόσιο τομέα!
Καλή φίλη μου, που εργάζεται στον διοικητικό
τομέα ακριβού ξενοδοχείου σε τουριστικό νησί, μου έλεγε πως δεν μπορούν να
βρουν Έλληνες εργαζόμενους για χειρωνακτικές εργασίες. Βάζουν αγγελίες για
εργατικά χέρια για τον κήπο, για τα μαγειρεία η για την καθαριότητα και δεν
έχουν σχεδόν ποτέ αιτήσεις από Έλληνες! Έχουν μόνο από μετανάστες!
Η εξήγηση είναι απλή: Αν είσαι 20 χρονών και σου
στάζει κάθε μήνα 300 ευρώ χαρτζιλίκι ο παππούς, γιατί να πας να ταλαιπωρηθείς
στα νησιά; Αν είχες να επιλέξεις ανάμεσα στο να εισπράττεις 300 ευρώ και να
κάθεσαι (και μάλιστα στην ασφάλεια του σπιτιού σου με τη μαμά να σου έχει
έτοιμο το φαγητό και το δωμάτιό σου τακτοποιημένο κάθε μέρα) και στο να πας σε
ένα νησί, να εργαστείς σε μία χειρονακτική εργασία για να πάρεις πχ 600 η 700
ευρώ, εσύ τι θα επέλεγες;
Η απάντηση είναι εύκολη: Για μαλάκες ψάχνεις ρε
μεγάλε; Το χειρότερο είναι ότι δεν βάζουμε μυαλό. Είμαι βέβαιος ότι πολλοί απ' όσους
διαβάσουν αυτή την ανάρτηση θα βιαστούν να ρίξουν το δίκιο στον παππού και το
άδικο σε μένα γιατί είμαι σκληρός. Προφανώς γιατί πολλοί ακόμα πιστεύουν ότι τα
λεφτά πέφτουν κατά κάποιον τρόπο από τον ουρανό, δε χρειάζεται να κουραστείς
για να τα παράξεις! Δυστυχώς οι εποχές άλλαξαν όμως. Και η πραγματικότητα
παραμένει ένας αμετακίνητος τοίχος. Και όταν παίρνεις φόρα και πέφτεις με το
κεφάλι πάνω του, το αποτέλεσμα είναι ότι και δεν του κάνεις κανένα κακό, και
σπας το κεφάλι σου! Και οι επιλογές είναι μόνο δύο: Η ξαναπαίρνεις φόρα και
πέφτεις με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη πάνω του, ή σκέφτεσαι κάποιον άλλο δρόμο,
πιο έξυπνο αλλά και περισσότερο κουραστικό! Διαλέγεις και παίρνεις!
Άρης Κωνσταντινίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου