2.12.18

12 λόγοι να μη βγεις έξω Σάββατο βράδυ…


Για τη δικτατορία της σαββατιάτικης εξόδου δεν έχουν τολμήσει να μιλήσουν πολλοί. Το σαββατόβραδο είναι η πιο ψαρωτική στιγμή της εβδομάδας, εξ ου και μόνο η Άντζελα Δημητρίου είχε ιστορικά το σθένος να τα βάλει μαζί του. Δεν ξέρω, ίσως φταίει που η Κυριακή ως προπομπός Δευτέρας απορροφάει όλο το μίσος, κι έτσι δεν πάει κανενός η καρδιά να βρίσει και το Σάββατο.
Αρκετά όμως.





Αν αναζητούσες επιχειρήματα για να θάψεις την πιο εκβιαστικά δημοφιλή έξοδο, θα ήθελα να τα παράσχω:
Μην ξαναβγείς Σάββατο βράδυ, γιατί:
Δεν υπάρχει λόγος να συνωστιστείς
σε κακοφτιαγμένα και μικροσκοπικά μπαρ που έχεις επισκεφθεί άλλες εκατό χιλιάδες φορές. Δεν σου συνέβη ποτέ κάτι ιδιαίτερα συναρπαστικό εκεί, ούτε πρόκειται να σου συμβεί, αν συνεχίσεις να πηγαίνεις. Επαναλαμβάνεις απλώς μια συνήθεια που δεν σε ευνοεί σε κανένα επίπεδο, -απλά γεμίζει το ίνσταγκράμ σου. Αλήθεια, νιώθεις πως το ‘χεις ανάγκη; Όχι, το ξέρω.



 
Τα ποτά είναι νοθευμένα και πανάκριβα.
Θα καταλήξεις σπίτι είτε με κόψιμο είτε με άδειο πορτοφόλι. Ή και με τα δύο. Με την πρώτη γουλιά αισθάνεσαι καούρες στο στομάχι, με τη δεύτερη νιώθεις το μεσημεριανό μπριάμ να κοχλάζει αχώνευτο κάπου μέσα σου, κι απ’ την τρίτη κι έπειτα σε πιάνει η κλασική αρρωστίλα του ημιδηλητηρίου που επιτίθεται στα σωθικά σου, αλλά δεν σε σκοτώνει (για να ξανάρθεις και να ξαναπιείς).
Η μουσική είναι κακή
(ή εν πάση περιπτώσει, όχι αυτή που θα ’θελες). Η ένταση δε, τόσο υψηλή που για να μιλήσεις με την παρέα σου, πρέπει να ανταλλάξεις μηνύματα ή να κρέμεται ο ένας από το αυτί του άλλου (από τα πιο άχαρα και εκνευριστικά πράγματα στον κόσμο). Σκέψου όλα εκείνα τα νεύματα αμηχανίας που αναγκάζεσαι να κάνεις κατά καιρούς, ελπίζοντας ο συνομιλητής σου να μην έχει αντιληφθεί ότι δεν καταλάβες τίποτα απ’ όσα λέει κι ότι απαντάς στην τύχη.
Ο κόσμος είναι αισχρός
και η έξοδος μπορεί μόνο να σου προσφέρει αφορμές για να θυμηθείς τους λόγους που τον σιχαίνεσαι. Συνθετικά extensions, πλατινέ τρέσες, πατσουλοαρώματα, κάγκουρες με tribal μανίκια, hipsters με γενειάδες και vans old skool – όλη η ανθρώπινη τυπολογία που προτιμάς να κρατάς σε απόσταση, παρελαύνει μπροστά και δίπλα σου, κάνοντάς σε κομμάτι της.
Το Σάββατο βγαίνουν κυρίως τα μικρά
Kαι όταν λέω μικρά, εννοώ άτομα που γεννήθηκαν μετά το 2000. Αν θέλεις οπωσδήποτε να εξερευνήσεις τo κόνσεπτ της ασυμβατότητας, δεν είναι ανάγκη να κουραστείς, απλώς προσπάθησε να φορτίσεις ένα iPhone με φορτιστή motorola.
Θα συναντήσεις ανθρώπους με τους οποίους έχεις τσακωθεί ή ψυχρανθεί,
γεγονός που θα σε βάλει στην διαδικασία είτε να τους αποφύγεις άκομψα, είτε να επιδοθείς σε ένα επώδυνο small talk που θα γεμίσει τις μασχάλες σου με ιδρώτα και τα μηνίγγια σου με μικρές φλασιές νευρόπονου.
Όταν επιστρέψεις σπίτι θα βρωμάς από πάνω μέχρι κάτω τσιγαρίλα
και θα πρέπει να ξαναπλύνεις τα ρούχα που πιθανότατα έπλυνες και προηγουμένως ειδικά για τη συγκεκριμένη έξοδο. Για να μην αναφέρω τα μαλλιά, που θα χρειαστούν διπλό λούσιμο και θα σου γίνουν στάχυα.
Στο σπίτι μπορείς να περάσεις καλύτερα
με χίλιους δυο τρόπους, άσε που έχεις και το δικαίωμα να κυκλοφορείς με το βρακί.
Μπορείς να παρακολουθείς όσους βγήκαν από το facebook,
και να τους χλευάζεις όσο θέλεις, χωρίς τον κίνδυνο να γίνεις αντιληπτός. Παράλληλα θα δεις όλες τις σειρές που δεν πρόλαβες να παρακολουθήσεις μες στην εβδομάδα, τις ταινίες που διαρκώς αναβάλλεις, αλλά και να διαβάσεις το βιβλίο που εδώ και μήνες έχεις παρατήσει (έχοντας διαβάσει μόνο είκοσι σελίδες).



Σου ’χει φύγει ο κώλος από την κούραση καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας και πρέπει επιτέλους να ξεκουραστείς.
Η σαββατιάτικη έξοδος, αντίθετα με ό, τι ισχυρίζονται ορισμένοι, είναι από τις πιο κοπιαστικές συνήθειες που μπορεί να έχει κάποιος, τόσο σε ψυχικό επίπεδο όσο και σε πρακτικό. Η συναισθηματική προετοιμασία για να συναναστραφείς ένα ετερόκλητο μπουλούκι ανθρώπων, ο ποδαρόδρομος μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου και η ορθοστασία όλο το βράδυ είναι μερικές αχρείαστες συνθήκες που μπορείς κάλλιστα να αποφύγεις, μένοντας σπίτι.
Το όλο κόνσεπτ της εξόδου αυτής, σε φιλοσοφικό επίπεδο, είναι ένας γελοίος ψυχαναγκασμός
που καταργεί την αυτοτέλειά σου και σε υποδουλώνει, μετατρέποντάς σε σε άβουλο πρόβατο χωρίς προσωπικό γούστο. Κάνεις κάτι απλώς επειδή, από μικρή ηλικία, σου έχουν εμφυσήσει την πεποίθηση ότι πρέπει να το κάνεις, προκειμένου να περάσεις καλά. News Flash, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να αξιοποιήσεις τον χρόνο σου διασκεδαστικά.
Θα κοιμηθείς αργά
και θα χάσεις τη μισή από την επόμενη μέρα, ξυπνώντας μεσημέρι προς απόγευμα με πονοκέφαλο.
Θέλοντας ή μη, θα πέσεις πάνω σε κάποιο από εκείνα τα τραγικά events αυτοαποκαλούμενων djs,
που πιστεύουν ότι είναι ο Avicii απλώς επειδή έχουν macbook και συνδρομή στο spotify. Χίλιες φορές να βγάλεις το δεκάευρω από το πορτοφόλι και να το κάψεις χορεύοντας υπό τους ήχους του Αισθησιακού από το Je t’aime, παρά να φουσκώσεις το εγώ ενός ακόμη wannabe.
Ο κόσμος σπανίως βγαίνει πια για να διασκεδάσει
Κυρίως πάει έξω για να ψωνιστεί, να ακκιστεί, να δειχτεί και να πει ότι βγήκε. Γλίτωσε, λοιπόν, τον εαυτό σου από το αποκαρδιωτικό θέαμα των ντυμένων-στολισμένων-παρφουμαρισμένων που παραμένουν διασωληνωμένοι στο κινητό τους καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Υπάρχουν πιο ευχάριστα πράγματα εκεί έξω, π.χ ένα κουτάβι που κλαίει ή ο Μπάμπι.
Το πιθανότερο είναι πως τα ‘χεις ήδη δει όλα.
Μια ακόμη έξοδος δεν έχει να προσθέσει τίποτα επί της ουσίας στις εμπειρίες σου. You are too old for this shit.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου