8.8.19

Κανείς δεν χάνεται…


Ποτέ μη λες ότι απέτυχες στην πολιτική. Γιατί, ακόμη κι αν αποτύχεις, μπορεί στο τέλος να αποδειχτεί ότι είχες αποτύχει επιτυχώς.
Παράδειγμα η Μαρία Αντωνίου. Παρά τους αγώνες της για τις «παράνομες ελληνοποιήσεις φασολιών» και «τη δημιουργία Εκπαιδευτικού Δικτύου Γούνας», η Αντωνίου απέτυχε να επανεκλεγεί βουλευτής Καστοριάς. Την υπερκέρασε ο Ζήσης Τζηκαλάγιας για μόλις 220 σταυρούς.




Ομως, καμία τζηκαλάγεια αντιξοότητα δεν στάθηκε ικανή να ανακόψει τη σταδιοδρομία της πρώην βουλευτού, που, όπως ανακοινώθηκε χθες, αναλαμβάνει το Γραφείο του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη…


Πρόκειται για τον φορέα που ίδρυσε τον Νοέμβριο του 2016 ο Τσίπρας και που η Ν.Δ. αντιμετώπισε εξαρχής με καχυποψία έως και χλεύη.
Το σκεπτικό τής τότε αντιπολίτευσης ήταν ότι «στην εποχή του Διαδικτύου δεν χρειάζονται τοπικά γραφεία για τους πρωθυπουργούς» (Μητσοτάκης, εφημερίδα Μακεδονία, 29/1/2017).
Το Γραφείο αυτό κρινόταν «άχρηστο για τον πολίτη, αλλά χρήσιμο για το κομματικό ρουσφέτι» (Μητσοτάκης σε σύσκεψη με κομματικά στελέχη της Θεσσαλονίκης στις 29/3/2018).
Η έμπρακτη αναθεώρηση της χρησιμότητας του Γραφείου αποδίδεται στα μηνύματα που έπαιρνε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ν.Δ. από τους νεοδημοκράτες της Βορείου Ελλάδας. Του έλεγαν ότι «έχει κάνει δουλειά» – ότι έχει βοηθήσει ως δίαυλος με την τοπική κοινωνία που πάντοτε ταλανίζεται από ένα αίσθημα παραμέλησης.
Η σκοπιμότητα της διατήρησης ενός «Γραφείου Πρωθυπουργού» χωρίς τον πρωθυπουργό δεν εξαντλείται, όμως, στην ψυχωφελή επίδραση της ταμπέλας.
Το Μαξίμου έχει, λένε, υιοθετήσει τη στρατηγική του πρωθυπουργικού ακτιβισμού: το δόγμα «λύνουμε προβλήματα εδώ και τώρα». Είτε πρόκειται για τον καθαρισμό ενός οικοπέδου στο Μάτι είτε για την ενεργοποίηση του συστήματος ειδοποίησης εκτάκτου ανάγκης με SMS, το επιτελείο της κυβέρνησης επιδιώκει τακτικά να δίνει την εντύπωση ότι παρεμβαίνει ακαριαία στην καθημερινότητα.
Ενα ανθυπομαξίμου στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να παίζει αυτό τον ρόλο: του συνδέσμου που θα εντοπίζει στη Βόρειο Ελλάδα απλά προβλήματα υψηλού συμβολισμού για εύκολες κυβερνητικές νίκες.
Αν το Γραφείο πρέπει να διατηρηθεί ως κυβερνητικός αισθητήρας –αν δεν χρειάζεται μόνο σαν γραφειοκρατική ντουλάπα τακτοποίησης αναξιοπαθούντων πολιτευτών–, τότε ποια αποστολή απομένει στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης;
Αν η νέα δομή είναι απαραίτητη, η παλιά δεν καταδικάζεται σαν δαπανηρό απολίθωμα;
Η συζήτηση για το Γραφείο και την εκ καθήκοντος γουνόφιλη γραφειάρχη μοιάζει να αγνοεί το μείζον σχέδιο για αναδιοργάνωση της κυβερνητικής λειτουργίας, που είχε αρχίσει να ετοιμάζει πολύ πριν από τις εκλογές η Ν.Δ.
Είναι ένας επικοινωνιακός αντιπερισπασμός που προκάλεσε η κυβέρνηση στον εαυτό της – ενστερνιζόμενη χωρίς εξήγηση αυτά που κατήγγελλε.
Η ίδια σκίασε το επιτελικό με το βολικό.

Μιχάλης Τσιντσίνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου