Το τέλος της μετεμφυλιακής Αριστεράς…

Η ​​πτώση της δικτατορίας το 1974 σήμανε και το τέλος της μετεμφυλιακής Δεξιάς και των στηριγμάτων της, των Ανακτόρων, του Στρατού. Η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό, κατάφερε να παρακάμψει και ένα ακόμη κέντρο εξουσίας του κράτους που προέκυψε μετά την ήττα των κομμουνιστών, την αμερικανική πρεσβεία. Η Ελλάδα δεν ήταν πια χώρα υπό πολιτική κηδεμονία.

Το τίμημα ήταν βαρύ. Το προφανές είναι η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η κατοχή που ακολούθησε. Το λιγότερο προφανές είναι αυτό που αφορά την ίδια την ελληνική κοινωνία, αυτό που σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης πνίγηκε μέσα στο νέφος του προοδευτικού λυρισμού που κατέκλυσε τον δημόσιο βίο...

Η Φθινοπωρινή Σύναξις των Αθλίων…

Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σ’ ένα έθνος είναι η παρακμή διά του μιθριδατισμού, ή ίσως η παρακμή συνοδεύεται πάντοτε από αυτόν: Σιγά, σιγά συνηθίζεις το δηλητήριο και την έκπτωση.  Ίσως. Πάντως, οι Έλληνες και σε παρακμή βρίσκονται και την έχουν αποδεχθεί δια του μιθριδατισμού.

Καθημερινά, χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ και όχι πλέον αδιόρατα επιταχύνεται η πτώση και η κατάπτωση ενός έθνους που κάποτε έβγαζε Μακρυγιάννηδες και Καραολήδες. Ενός έθνους που σέρνεται πια σε βρώμικες πόλεις, σε θλιβερές πλατείες και εξαντλείται κάθε πρωί στα τουρκοσήριαλ...

Διορίστε, διορίστε, διορίστε…

Και να που μετά από σχεδόν δυο χρόνια αριστερής διακυβέρνησης, με την δημοκρατία να ξεχειλίζει από τους πόρους του εθνικού μας κορμού, ο Σύριζας βρέθηκε σε αδιέξοδο. Όχι σε σχέση με το απεχθές χρέος ή τις σφαλιάρες που τρώμε από παντού στις διεθνείς μας σχέσεις, αλλά στο ζήτημα των διορισμών…

 

Τραγουδώντας το Κουμπαγιά στη γραμμή Κολιάτσου-Παγκράτι

Πράγματι, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, έτσι και στο ακανθώδες ζήτημα της καλπάζουσας ανεργίας, ο Σύριζας είχε σχέδιο, είχε πρόγραμμα, και μάλιστα κοστολογημένο. Ένα σχέδιο πολύ απλό στη σύλληψή του, που όμως σήμερα εξάντλησε τα όριά του και έπιασε … ντουβάρι…

Συνέδριο με «φουσκωτούς»…

Πήγα κι εγώ στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για να δω από κοντά πρόσωπα και καταστάσεις, γιατί δεν εμπιστεύομαι τις προπαγανδιστικές περιγραφές ούτε των κρατικών καναλιών, αλλά ούτε των e-mail του Μεγάρου Μαξίμου.

Και έχω να σας μεταφέρω ότι τούτο το Συνέδριο, το δεύτερο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχε καμία σχέση με το πρώτο πριν από τρία χρόνια. Ούτε παλμό, ούτε ενθουσιασμό, ούτε καν συνθήματα...

Ο λαός δεν ξεχνά...

"Ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει Δεξιά!" Το σύνθημα που λάνσαρε ο Ανδρέας Παπανδρέου αυτοπροσώπως κατά την προεκλογική εκστρατεία του 1981 έπιασε τόσο, ώστε δονούσε τις μάζες επί μία και πλέον δεκαετία. Τι σήμαινε όμως Δεξιά για τον Έλληνα της εποχής εκείνης; 

Σήμαινε τον δεσποτισμό και τη σκαιότητα του χωροφύλακα και του αστυφύλακα, ο οποίος -θεωρώντας τον ίδιον τον εαυτό του νικητή του Εμφυλίου- διαιρούσε τους πολίτες σε δύο κατηγορίες, στους "εθνικόφρονες" και τους "εαμοβούλγαρους". Εάν δεν διέθετες το διαβόητο πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, ήσουν ανεπιθύμητος στη δημόσια διοίκηση, δυσκολευόσουν να σπουδάσεις, ακόμα-ακόμα και να αποκτήσεις άδεια κυνηγού…

O ΣΥΡΙΖΑ Νο2 (και του Πάνου Καμένου) είναι εδώ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 είναι εδώ. Γεννήθηκε στο 2ο Συνέδριο του κόμματος στο οποίο καταδείχθηκε το νέο χαρακτηριστικό του: ούτε στροφή στην σοσιαλδημοκρατία – την οποία ακόμη και ο Δημήτρης Παπαδημούλης αποκήρυξε… -, ούτε στροφή προς τα Αριστερά, την οποία ακύρωσε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, όταν είπε το περίφημο πλέον «όλοι μαζί τα κάναμε, όλοι μαζί αποφασίζουμε, όλοι μαζί εφαρμόζουμε».

Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας μηχανισμός εσωτερικών συμβιβασμών με μοναδικό στόχο τη διαχείριση της διακυβέρνησης, για όσο μπορέσει και για όσο αντέξει. Αλλωστε συζήτηση περί συμμαχιών στο εσωτερικό δεν έγινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μόνο «εχθρούς» (όπως φάνηκε στις περισσότερες ομιλίες) και έναν ξεκάθαρο σύμμαχο: τον «σύντροφο» Πάνο Καμένο, ο οποίος κρατά στα χέρια του και τις τύχες της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στο Κοινοβούλιο...

Ο Μπάμπης ο Αιλυναράς....

-Ο Μπάμπης παρέδωσε τις πινακίδες της BMW στην εφορία γιατί δεν είχε να πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας.

-Ο Σύριζα δεν έκανε «κάτι αριστερό» όπως ζήτησε και η συντρόφισσα Antzy Samiou για όσους δεν έχουν να πληρώσουν.

-Ο Μπάμπης το τελευταίο καιρό πήγαινε στο βενζινάδικο με τη BMW και έβαζε 5 ευρώ βενζίνη, και θυμόταν με νοσταλγία τις καλές εποχές που φουλάριζε το απλήρωτο αμάξι του με τη πιστωτική του κάρτα και πήγαινε στην Ιερά οδό με το μωρό και ήταν ο άρχοντας της σαμπάνιας και των γαρυφάλλων. Ωραίες εποχές!

-Ο Μπάμπης υπέγραψε ψεύτικη δήλωση του Ν.105 πως διατηρεί το όχημα ακινητοποιημένο και το έχει παρατημένο δυο στενά πιο κάτω από το υποθηκευμένο σπίτι του…

Τίνος είσαι συ καλέ; Του Ντόναλντ γιαγιά…

Την ώρα που όλα δείχνουν ότι πάμε σε φοτο φίνις όσον αφορά στις προεδρικές εκλογές της Αμερικής, ένας αστάθμητος παράγοντας προέκυψε ξαφνικά στον προεκλογικό αγώνα των δυο υποψηφίων, και απειλεί να φέρει σαρωτικές ανατροπές στο τελικό αποτέλεσμα.

Πιο συγκεκριμένα, η Αμερική ταλανίζεται τελευταία από δεκάδες αυθόρμητες καταγγελίες διάφορων κακοποιημένων γυναικών (ώριμες στην ηλικία οι περισσότερες), που βρήκαν το θάρρος να βγουν στα ΜΜΕ και να μιλήσουν για τον «σταυρό που κουβαλούσαν» επί δεκαετίες, όντας σεξουαλικά θύματα των αρρωστημένων ορέξεων του θηρευτή Ντόναλντ Τραμπ...

Οι πιο δημοφιλείς, ανθεκτικοί «μύθοι»…

Εχετε ακούσει βέβαια ότι η ελληνική είναι η πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου, με περισσότερες από 6 εκατ. λέξεις και 78 εκατ. λεκτικούς τύπους. Οπως και ότι η Apple υλοποιεί πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών, αφού οι εξελιγμένοι υπολογιστές δέχονται ως «νοηματική» μόνον την ελληνική. Φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν σε εκείνη την ψηφοφορία, που είχε πραγματοποιηθεί στις νεοσύστατες ΗΠΑ, τα ελληνικά γίνονταν η επίσημη γλώσσα τους...

Οι περισσότεροι έχετε ήδη αντιληφθεί ότι κάτι δεν πάει καλά με τα παραπάνω. Πράγματι, πρόκειται για μία συρραφή κάποιων εκ των πλέον δημοφιλών «μύθων» που εδώ και χρόνια κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα (και από email σε email) και έχοντας αναπαραχθεί από έντυπα αλλά και πολιτικούς, έχουν εδραιωθεί στο μυαλό των περισσοτέρων ως αληθείς και πραγματικοί…

Δε χρειαζόμαστε λοχίες…

Άστατη η επικαιρότητα, ζοφερή αλλά κι ελπιδοφόρα, σαχλή αλλά και τρομακτική, προβλέψιμη, αλλά και σοκαριστική. Τόση ρευστότητα ομολογουμένως κουράζει, φθείρει. Αναζητείται διέξοδος, η οποία για πολλούς βρίσκεται σε εκλογές και απομάκρυνση της κομπανίας Τσίπρα από το Μαξίμου.

Δε θυμάμαι ποτέ ξανά τόση αδημονία γι αυτή την απολύτως αναγκαία μα και μπελαλίδικη (για την αγορά) διαδικασία. Ο νυν πρωθυπουργός όχι μόνο απογοήτευσε, μα και φόβισε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων. Φόβισε με τους χειρισμούς του στην οικονομία. Φόβισε με την ασχετοσύνη του στα εξωτερικά θέματα. Φόβισε με την ανοχή του στους εγκληματίες. Φόβισε με τις καθεστωτικές του ακροβασίες. Το μέτωπο που του εναντιώνεται είναι πλέον ιδιαίτερα πλατύ…