Ένας «μπούλης» θα μας σώσει;

Εδώ και αρκετό καιρό, με την Ελλάδα βυθισμένη στη κρίση, που ήδη την έχει επαναφέρει στα οικονομικά δεδομένα της δεκαετίας του `70, ενώ έπεται και συνέχεια, διεξάγεται μια σκληρή μάχη μεταξύ των Ευρωπαϊστών, και των … δραχμολάγνων.

Ποιοι είναι οι δεύτεροι;

Το έχω ξαναπεί.

 Η πλειοψηφία τους αποτελείται από παρασυρμένους και απελπισμένους συμπατριώτες μας, με αγνές προθέσεις,  που μπροστά στην λαίλαπα της λιτότητας και των μέτρων, ελκύονται  από τις διάφορες σειρήνες που θέλουν την παραμονή μας στο ευρώ να είναι η αιτία όλων των δεινών της χώρας.

Λες και όταν ήμασταν στη δραχμή, όλα έβαιναν καλώς…

Υπάρχει όμως και μια σημαντική μειοψηφία δραχμολάγνων, που απλά είναι … λαμόγια.

Πρόκειται για αυτούς που έχουν έγκαιρα βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό, και τώρα περιμένουν την δραχμή, για να τα επαναφέρουν σε σκληρό νόμισμα, και ως άλλοι Κροίσοι, να μας αγοράσουν κοψοχρονιά.

Πρόκειται επίσης για τους πάμπολλους μπαταχτσήδες, που χρωστούν σε όποιον μιλάει ελληνικά, και που ελπίζουν πως μέσα από μια γενική κατάρρευση, θα σβηστούν τα χρέη τους, και ως λευκές περιστερές, θα επανέλθουν στο παιχνίδι της γρηγοράδας, συνεχίζοντας τις άνομες ματσακονιές τους.

Υπάρχουν και άλλες μικρότερες υποκατηγορίες, όπως π.χ. οι 18αρηδες, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, οι μπαχαλάκηδες που καίνε για να καίνε, κλπ. αλλά αυτοί είναι ήσσονος σημασίας.

Τους δραχμολάγνους εκπροσωπούν σε μεγάλο βαθμό τα λεβεντόπαιδα του Τσίπρα, που υποσχόμενα λαγούς με πετραχήλια, κατάφεραν να φτάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 30% με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.

Σε αυτή λοιπόν τη φάση βρισκόμαστε σήμερα, με τον Σαμαρά να παλεύει με το θηρίο της τρόικας, έχοντας όμως δίπλα του και κάποιους διστακτικούς (δήθεν ) συμμάχους, που άλλο που δεν θέλουν παρά να τον δουν να γκρεμίζεται.

Μιλάω για τον Φώτη και τον Μπένυ, που τα πολιτικά τους ψωμιά λιγοστεύουν, και το ξέρουν…

Έτσι, η μεγάλη μάχη του  μέλλοντος θα δοθεί μεταξύ της ΝΔ του Σαμαρά,  και του ανερμάτιστου ΣΥΡΙΖΑ, των ποιος ξέρει πόσων συνιστωσών, χωρίς καμιά σοβαρή κοινή συνισταμένη.

Εκτός κι αν θεωρήσουμε το χάος και την αλβανοποίηση ως συνισταμένη!

Και βέβαια, να μη ξεχνάμε και το «αυγό του φιδιού», που είδε φως και μπήκε, συμμετέχοντας κι αυτό στα κοινοβουλευτικά (και όχι μόνο) πράγματα της Ελλάδας! Παναγίτσα μου….

Κάποιος όμως που δεν του πολυδίνουμε σημασία, είναι κατά τη γνώμη μου και ένας από τους βασικούς παράγοντες των σημερινών πολλαπλών αδιεξόδων.

Μιλάω για τον όψιμο σωτήρα κο Καμένο, που ακόμη θυμάμαι στα τηλεοπτικά πάνελ των πρώιμων `90ς, να συγκρούεται με τους Σταμουλοκολάδες, ένας εκ των οποίων, ο μακαρίτης Σταμούλος, τον αποκαλούσε περιπαιχτικά «συγκαμένο».

Από τότε ο Καμένος έδειχνε τάσεις μεγαλείου, αν και μόλις 29χρονος βουλευτής του…. Μητσοτάκη!

Την μια καταπιάνονταν με εμβριθείς αναλύσεις περί τρομοκρατίας, την άλλη με σκάνδαλα της εποχής, κ.ο.κ.

Τώρα, και σε μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της νεοελληνικής μας ιστορίας, στη φάση όπου ο Σαμαράς είχε τη μοναδική ευκαιρία να τελειώνει μια για πάντα με το Πασόκ και τις κιτρινορόζ παραφυάδες του, και παράλληλα να αντιμετωπίσει την ΕΕ ως επικεφαλής μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης, ο Καμένος αποφάσισε να «αποσχιστεί», παίρνοντας μαζί του ένα σημαντικό ποσοστό νεοδημοκρατών, οι οποίοι (άγνωστο πως) βλέπουν στο πρόσωπό του έναν συνδυασμό Ραφαέλ Κορέα, Τσε Γκεβάρα, και ...Στέφανου Μάνου. Μπορεί και Λιακόπουλου...

Αγνοώντας πως ο εν λόγω δεν είναι τίποτα απ όλα αυτά, αλλά ένας ακόμη «μπούλης», κληρονόμος, και γαμπρός, που επειδή είχε μπόλικο ελεύθερο χρόνο, άφθονο χρήμα, και κάμποσες «πολιτικές ανησυχίες», παράτησε την χρυσή νεολαία και τους γιάπηδες φίλους του, και αποφάσισε να μας σώσει.

Με τι όμως εχέγγυα;

Με τι μπακγκράουντ;

Πάμε καλά;
Και έρχεται μάλιστα σήμερα, και παροτρύνει τον άλλο μεγάλο, τον Τσίπρα, να ρίξουν λέει την κυβέρνηση, για να αναλάβει ποιος άραγε; Ο Τέρενς;

Έτσι, μπορεί ο άμεσος και ορατός κίνδυνος να είναι ο Κουράκης, ο Πάντζας, και η Δούρου, που δημοσκοπικά πάνε για το Μαξίμου, και εμείς για τις φακές, αλλά στην ουσία, την μεγάλη ζημιά την κάνει ο στρογγυλοπρόσωπος «ανεξάρτητος Έλλην», που αποδυναμώνοντας την ΝΔ του Σαμαρά, σκάβει τον τάφο της Ελλάδας.

Και άντε, αν καταρρεύσουμε, και πάμε στη δραχμή, αυτός έχει για να φάει, και πολύ πιθανόν για να ευδοκιμήσει έτι περαιτέρω.

Αυτοί οι αλαφροίσκιωτοι που τον στηρίζουν, τι θα τρώνε;

Τα τσέκια του Πούτιν;

Τα πετρέλαια του Κατάκολου;

Ούτε καν μπομπότες δεν υπάρχουν πια….

Strange Attractor